คนเหนือฅน
ตอนที่ 12
ขณะเดียวกันไมเคิลมาคุยกับเรืองเดช
ที่บาร์ สองคนสนทนากันมาระยะหนึ่งแล้วซึ่งไมเคิลมีสีหน้าพอใจกับข้อมูลที่ได้จากเรืองเดช
“สรุปว่าเล่าปามันเป็นหนอนในแก๊งของฉัน แล้วของนายล่ะ”
“ไม่น่าจะมี”
“ไม่น่าจะ...แสดงว่าอาจจะมี”
“คนอย่างนั้น ฉันยังจับไม่ได้”
“ตอนนี้เราคงต้องพักรบกันไว้ก่อน ฉันรู้สึกว่ากำลังจะมีคนบางกลุ่มอยากจะขึ้นมาแทนที่พวกเรา”
“ฉันจะตัดกำนันสิงห์ออกไป”
“ก็ตามใจ ว่ายังไงก็ว่าอย่างนั้น”
“อีกสองสามวันแมรี่จะมาซื้อยา”
“ฉันเตรียมไว้แล้ว 500 กิโลกรัม”
“ถ้าจำไม่ผิด นั่นมันยาของฉัน”
“ฉันคืนให้นาย โอเคมั้ย”
เรืองเดชยิ้มพอใจ ระหว่างนี้ลูกน้องคนหนึ่งเข้ามากระซิบบอกบางอย่าง เรืองเดชตกใจอุทานว่า
“ลูกสาวฉัน...”
“มีอะไร” ไมเคิลถาม
เรืองเดชร้อนรนแต่ก็เล่ารายละเอียดให้ไมเคิลฟัง...
ส่วนที่อุทยานอนุรักษ์ป่า เนตรดาวได้รับการผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยปลอดภัยแล้ว พราวฟ้าชื่นชมเพื่อนสาวว่าเก่งมาก ขณะที่เนตรดาวขอบคุณริสาที่ช่วยชีวิต
เจ้าหน้าที่อุทยานเข้ามาพร้อมโทรศัพท์เคลื่อนที่ บอกว่า “คุณพราวฟ้าครับ เสี่ยเรืองเดชจะคุยด้วย”
พราวฟ้ารับโทรศัพท์มาคุยกับเรืองเดชไม่กี่ประโยคก็วางสาย แล้วบอกทุกคนว่าพ่อของตนให้รีบกลับ แต่คมยังไม่มาเลย
เวลานั้นเองคมกำลังมุ่งหน้าไปอุทยาน แต่ระหว่างนี้บังเอิญเห็นรถพวกสิงขรแล่นมาจอด คมซุ่มมองจากหลังต้นไม้ไม่ไกล ไม่นานนักจ่าแห้วขับรถมาจอด มีหมู่เหิรมาด้วย
คมรู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากลระหว่างผู้ร้ายกับตำรวจ เขาจับตาดูและเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ
ทันทีที่จ่าแห้วกับหมู่เหิรลงจากรถ สิงขรที่มากับลูกน้องสามคนก็ถามหาเงิน จ่าแห้วจึงให้หมู่เหิรหยิบกระเป๋าในรถออกมา
“นี่เงิน ครบทุกบาททุกสตางค์”
สิงขรพอใจและถามถึงตำรวจที่เหลือ จ่าแห้วตอบอย่างไม่ใส่ใจว่าคงตายหมดแล้วมั้ง หมู่เหิรแทรกขึ้นว่า
“จะเอายังไงต่อ”
“ตามเก็บกำนันสิงห์กับลูกชายมันให้ได้”
“ไม่ง่ายเลย”
“ทำไม ไม่มีฝีมือหรือไง”
“มีสิ แต่อยากถามว่าจะจ่ายเท่าไหร่มากกว่า”
“ตำรวจกับเงินนี่มันห่างกันไม่ได้จริงๆ”
“ฉันไม่ได้ต้องการเงิน แต่ต้องการส่วนแบ่งเป็นยาเสพติดสัก 100 กิโล” จ่าแห้วยื่นข้อเสนอ
สิงขรนิ่งไปอึดใจก่อนตอบเสียงเข้ม “ฉันให้ได้แค่ 50 กิโล เอาก็เอา ไม่เอาก็ยกเลิก”
สองตำรวจนอกรีตมองหน้ากันแล้วประเมินมูลค่า
“50 โลโลละล้าน ก็ 50 ล้าน...ก็ได้ เราจะจัดการให้”
หลังจากตกลงกันเรียบร้อยสองฝ่ายก็แยกย้ายกันไปโดยไม่รู้ว่าคมได้ยินทุกคำพูด
ooooooo
เมฆาช่วยเหลือมูซอกับจอบิให้กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
