คนเหนือฅน
ตอนที่ 12
“นี่สารวัตรก็เอากับเขาด้วยหรือ”
“ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว ทุกคนเป็นแบบผมหมด ยกเว้นคุณคนเดียว”
“ฉันจะแฉให้หมดเลย คอยดู”
“แฉงั้นหรือ แฉไปแล้วใครจะเชื่อ อีกอย่างคิดว่าจะมีชีวิตรอดไปแฉหรือหมวด”
“แกมันชั่ว”
“จะตายแล้วยังปากดี”
สารวัตรเพทายขยับปืนในมือ เนตรดาวไม่รอช้า ตวัดขาเตะปืนหล่นทันที แล้วไม่ปล่อยโอกาสทองผ่านไป เธอทะยานเข้าต่อสู้กับสารวัตรเพทายด้วยมือเปล่าผ่านไปไม่นานนัก เนตรดาวก็สามารถสยบสารวัตรเพทายได้ แล้วหยิบปืนจ่อเขาอย่างเร็ว
“ใครกันแน่ที่จะตาย”
ทันใดนั้นกระสุนปริศนาพุ่งเข้าใส่เนตรดาวที่เหนืออกขวา ร่างเธอทรุดลงเลือดไหลแดงฉาน สิงขรแสยะยิ้มก้าวออกมาพร้อมแคทเธอลีน
“พลาดได้ยังไงเพื่อน” สิงขรยื่นมือให้สารวัตรเพทายจับแล้วดึงตัวขึ้นมา
แคทเธอลีนมองเนตรดาวแล้วเยาะหยัน “หมดเวลาสนุกแล้วสินะ” พูดจบก็ชักปืนหมายจะยิงในระยะ เผาขน แต่ฉับพลันมีเสียงตะโกนดังขึ้นมา
“หมวดหลบ!!”
คิมหันต์ยิงระเบิดเข้ามากลางวง เนตรดาวกลิ้งตัวหลบ ขณะที่คนอื่นๆแตกกระเจิงไปคนละทาง
“ทางนี้หมวด” แสงฉายร้องบอก...แล้วช่วยกัน กับจำปูนพยุงเนตรดาวหลบไป โดยที่คิมหันต์ช่วยยิงสกัดพวกวายร้าย แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ! พวกสิงขรไม่ปล่อยศัตรูไปง่ายๆ
“มันรนมาหาที่กันเอง จัดให้พวกมันหน่อยซิ”
ทุกคนกราดยิงตอบโต้หูดับตับไหม้ คิมหันต์ห่วงเนตรดาวที่บาดเจ็บ ประเมินสถานการณ์แล้วบอกว่าขืนยื้อแบบนี้หมวดไม่รอดแน่
“ฉันว่าพาหมวดไปรักษาก่อนดีกว่า”
“จะพาไปไหนล่ะ แถวนี้มีแต่ป่า”
“มีหน่วยอนุรักษ์ป่าอยู่ เราไปที่นั่นก็ได้”
“จริงหรือ”
“ฉันเดินป่าแถวนี้มาหลายปี”
“งั้นจำปูนพาหมวดไปก่อน ฉันจะยิงล่อมันไว้”
“ฉันจะอยู่ช่วยนาย...จำปูนพาหมวดไป ไปทางทิศตะวันออกเรื่อยๆก็จะเจอหน่วยอนุรักษ์ป่า”
“ครูไม่ต้องห่วง ไปหมวด” จำปูนพยุงเนตรดาว ออกไป ส่วนคิมหันต์กับแสงฉายยิงปะทะกับพวกสิงขรอยู่สักพักจนแน่ใจว่าจำปูนพาเนตรดาวไปไกลแล้วจึงวางมือ
“เราล่อพวกมันไปทางโน้นดีกว่า”
แสงฉายเห็นด้วยกับคิมหันต์ สองคนค่อยๆ เคลื่อนตัวไป แต่สิงขรเห็นจึงบอกพรรคพวกว่าต้องจับตัวไอ้นักข่าวนั่นให้ได้ คิมหันต์กับแสงฉายวิ่งหลบหลีกล่อหลอกพวกสิงขรมาได้ไกลพอสมควรก็หยุดพัก ชายหนุ่มเหมือนนึกอะไรได้ดึงแสงฉายเข้ามาหา
“นายมีอะไร”
คิมหันต์ถอดสร้อยพระออกจากคอตัวเองส่งให้แสงฉาย
“นี่คือสมบัติสิ่งเดียวที่ฉันมีและปกป้องคุ้มครองฉันมาตั้งแต่เล็ก ฉันอยากให้ท่านปกป้องเธอเวลาที่ฉันไม่อยู่”
“ทำไมนายพูดแปลกๆเหมือนเป็นลาง”
“รับไปเถอะ ฉันจะสบายใจถ้าเธอสวมท่านเอาไว้”
