คมแฝก

จนแล้วจนรอด...องอาจก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องดวงใจให้กระรอกรับรู้ ส่วนเพลิงที่แอบเห็นรถขององอาจที่โรงพยาบาลจึงส่งจดหมายปริศนาบอกเรื่องแสนมีนัดขนอาวุธสงครามของเจมส์ในอีกไม่กี่วัน

องอาจรีบนำจดหมายจากบุคคลปริศนาไปให้กัลป์กับตะโพนดู สามหนุ่มไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของจดหมายแต่เชื่อว่าคงเป็นคนเดียวกับครั้งก่อน ส่วนเพลิงก็ไม่รอช้าหาทางส่งข่าวให้เจ้านายที่พระนครรู้ความเคลื่อนไหว

“คุณแน่ใจรึเปล่าเพลิง ว่าเพื่อนของคุณจะทำอย่างที่คุณคิด”

“ไม่ทราบครับ...แต่ถ้าพวกเขาไม่มาปล้นรถสินค้า ผมก็มีแผนสำรอง...ผมจะระเบิดมันทิ้งด้วยมือของผมเอง”

“งานนี้เสี่ยงมาก...คุณระวังตัวด้วยนะ...เพลิง กัมปนาท”

“รับทราบครับผม”

ในที่สุดวันนัดหมายขนส่งอาวุธก็มาถึง...แสนมอบหมายให้เซ่งกับอินทรีย์ไปช่วยชาญคนสนิทของเจมส์ โดยใช้รถมีทะเบียนตามที่ตกลงไว้ขับเข้าฐานทัพของทหารไอจี โดยไม่รู้เลยว่าจะมีคนซ้อนแผน!

กัลป์กับองอาจนั่นเองที่ใช้ข้อมูลจากบุคคลปริศนาหารถและทะเบียนเหมือนกันให้ตะโพนขับไปตัดหน้ารับอาวุธในฐานทัพของทหารไอจี เมื่อชาญรู้เรื่องก็ตามไปเอาเรื่องและวิทยุแจ้งด่านตำรวจร่วมขบวนการให้จับตัวไว้

พวกตำรวจกังฉินที่ร่วมมือกับแสนจะจับพวกสวมรอย พวกกัลป์ก็เตรียมตั้งรับอย่างเต็มที่ แต่ไม่ทันได้ปะทะกัน รองเพชรก็มาถึงพร้อมตำรวจน้ำดีหลายนาย

กัลป์ดีใจที่เห็นรองเพชรที่นี่ ทำให้หวนคิดถึงบทสนทนาเมื่อวันก่อนตอนอีกฝ่ายแวะมาหา ทั้งเขาและองอาจยืนกรานตามความตั้งใจเดิมคือจะขัดขวางการขนอาวุธของแสน

“ต่อให้รองไม่สู้ พวกผมสองคนก็ไม่คิดหนี เราจะขอต้านนายแสนจนลมหายใจสุดท้าย”

“พวกคุณไม่ใช่ผู้รักษากฎหมาย พวกคุณจะเสี่ยงตายไปเพื่ออะไร”

รองเพชรกดดันมาก กัลป์เข้าใจดีแต่ไม่เปลี่ยนใจ

“ทุกหย่อมหญ้าบนปฐพีเป็นของพี่น้องชาวไทยทุกคน ไม่ใช่ของผู้มีอำนาจเถื่อน ไม่ใช่ของแสน ราชสีห์!”

“แผ่นดินนี้คือบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเรา”

คำพูดทิ้งท้ายของกัลป์กับองอาจในวันนั้นทำให้รองเพชรตัดสินใจได้ พาตำรวจน้ำดีเท่าที่หาได้มาดักจับ พวกตำรวจกังฉินเห็นหน้ารองเพชรก็อ้าปากค้าง

“นี่มันเรื่องอะไร ที่นี่ไม่ใช่เขตรับผิดชอบของคุณนะ”

“ขอโทษด้วยนะ แต่ผมได้รับรายงานว่าพวกคุณรับสินบนของพวกคนร้าย...เอาตัวไป!”

ooooooo

แผนตลบหลังของพวกกัลป์ทำให้อาวุธของแสนกับเจมส์หายวับไปกับตา แถมจัดการระเบิดทิ้งแบบไม่เหลือซาก ชาญโมโหมากพาลโทษว่าทุกอย่างอาจเป็นเพราะเซ่งกับอินทรีย์เป็นสายให้พวกตำรวจ

เพลิงในคราบอินทรีย์สาแก่ใจมากที่พวกกัลป์ทำลายอาวุธของแสนสำเร็จ แต่บทบาทของเขายังไม่จบต้องแกล้งกราดเกรี้ยวเมื่อถูกชาญกล่าวหาว่าเป็นสายให้ตำรวจ เซ่งต้องรั้งตัวเขาไว้

“อย่าไอ้อินทรีย์...มันเป็นคนของผู้การเจมส์ เรื่องนี้ให้นายแสนเป็นคนตัดสิน”