ตอนที่ 7
ตะเภาซึ่งเพิ่งกลับจากภารกิจนางนกต่อช่วยกัลป์กับองอาจขโมยความลับจากเจมส์ตกใจมากและขัดขืนทุกทาง เพลิงครุ่นคิดแผนตั้งรับมาตลอดทางและตัดสินใจสั่งลูกน้องของแสนที่ตามมาคุมเชิงรอด้านล่างร้านกาแฟคอยกันไม่ให้พ่อแม่และน้องชายของตะเภาไปแทรกแซงระหว่างที่เขาเจรจากับว่าที่เมีย
เสียงเอะอะโวยวายของตะเภาทำให้ปาน แจ้และจงอางร้อนรน อยากไปช่วยเธอใจแทบขาดแต่ถูกสมุนของแสนเอาปืนจ่อไว้ เพลิงในคราบอินทรีย์กระชากตะเภามาใกล้และกระซิบขู่
“เห็นไหม...ยิ่งเธอขัดขืนนานเท่าไหร่ ทุกอย่างจะยิ่งเลวร้าย ไปกับฉัน...เพราะถึงยังไงเธอก็หนีฉันไม่พ้น!”
“ไอ้คนชั่ว...แกอย่าเข้ามานะ ฉันสู้จริงๆด้วย”
“ฟังฉัน...ฉันไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเธอหรือครอบครัว เธอต้องร่วมมือกับฉัน”
“ไม่...ฉันไม่ยอมไปกับแกหรอกไอ้คนเลว”
สุดท้าย...ตะเภาก็ไม่มีทางเลือกต้องตามเพลิงหรืออินทรีย์ออกไป เพราะห่วงพ่อแม่และน้องชาย เพลิงสงสารเธอจับใจแต่บทบาทในฐานะอินทรีย์จึงต้องแสร้งทำเลวอย่างถึงที่สุดและพาเธอไปเจรจาในมุมลับตา
“ตะเภา...เธออาจจะคิดว่าฉันเปลี่ยนไปแต่เธอรู้ไหม...ฉันยังรู้สึกกับเธอเหมือนเดิมนะ”
ตะเภานิ่งไปอึดใจ ยอมให้เขาโน้มตัวไปใกล้จะจูบ เพลิงได้ใจสารภาพเสียงอ่อน
“ฉันไม่มีวันหักหลังเธอหรอก เพราะว่าฉันรักเธอ”
“แต่ฉันเกลียดนาย!”
พูดจบก็ผลักตัวออกและวิ่งหนี เพลิงต้องตามไปตะครุบตัว
“ปล่อยฉัน...ฉันไม่ยอมตกเป็นเมียแกหรอกไอ้คนชั่ว”
“ตะเภาฟังฉันก่อน เดี๋ยวฉันจะปล่อยเธอหนีแต่เธอต้องฟังฉันอธิบายก่อน”
เพลิงกระซิบปลอบแต่ไม่ทันเอ่ยอะไรมากกว่านั้น ตะเภาก็ตวัดมือตบเขาฉาดใหญ่
“ฉันเกลียดนาย”
“ไม่! เธอรักฉัน”
ตะเภาตบซ้ำและวิ่งหนีไปที่รถ เพลิงจะตามไปจับตัวแต่ก็ช้ากว่าบรรดาสมุนเอกของแสนที่ตามมาจับผิด เพลิงจำต้องสวมบทโฉดอีกครั้งลากตัวตะเภาขึ้นรถและพาไปบ้านพักคนงานของแสน
ooooooo
แสนรออยู่แล้วด้วยสีหน้าจับสังเกต เพลิงในคราบอินทรีย์ต้องตีบทแตกลากตัวตะเภามาเหวี่ยงลงพื้น เหล่าสมุนเอกของแสนมองเธอด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ย แกล้งเอามือไปลูบคลำจนเพลิงทนไม่ไหวแหวลั่น
“ผู้หญิงของกู ใครก็ห้ามแตะ!”
เหล่าสมุนชะงัก แสนยังตีหน้านิ่งก่อนเอ่ยเสียงเรียบ
“ไม่ยักรู้ว่าจอมโจรอย่างอินทรีย์ก็ห่วงผู้หญิงเป็นเหมือนกัน”
“ผู้หญิงคนนี้ฉันฉุดมากับมือ มันต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น”
“ย่อมได้...ในเมื่อมึงอยากได้นังนี่มาก กูก็จะยกมันเป็นเมียของมึงและถือฤกษ์ดีคืนนี้ส่งตัวพวกมึงเข้าหอ”
คำประกาศของแสนเรียกเสียงโห่ฮาจากเหล่าสมุน เพลิงจำต้องรับข้อเสนอนี้โดยมีเงื่อนไขจากแสนให้เขาเผด็จศึกเอาตะเภาเป็นเมียให้ได้ก่อนเที่ยงคืน หาไม่...จะส่งสมุนคนอื่นไปเข้าหอแทน!
กัลป์กับองอาจออกจากเมืองพลไปแถวชายแดนจึงไม่รู้เรื่องตะเภาถูกฉุด รายชื่อและข้อมูลของเจมส์ทำให้สองหนุ่มอดทนรอไม่ไหวต้องไปหารองเพชรอดีตตำรวจรักษาการณ์เมืองพลที่ถูกย้ายไปประจำพื้นที่ชายแดน
รองเพชรกวาดตามองข้อมูลจากกัลป์และองอาจแล้วถอนใจหนักหน่วง
“พวกคุณกำลังจะบอกว่าผู้การเจมส์ค้ายาและอาวุธสงครามร่วมกับนายแสนทำงานให้กองทัพฝรั่งงั้นเหรอ”










