ข้ามสีทันดร

ยาเสพติดทำให้ดวลหวั่นไหวอยากจะเสพมันเป็นการทิ้งทวนก่อนจะเลิกอย่างจริงจัง เสียงนาราเคาะประตูห้องน้ำตะโกนโหวกเหวกว่าดวลอยู่ในนี้หรือเปล่า ทำให้เขาชะงัก ตะโกนตอบว่าเข้าส้วมอยู่ เธอผละออกห่างจากประตูเร่งให้ออกมาเร็วๆ แล้วเดินไปหยิบโน่นหยิบนี่ขึ้นมาดู ครั้นพบนิตยสารที่ถูกใจ เธอหยิบไปนั่งที่พื้นเอนหลังพิงเตียงเปิดภาพสวยๆในนั้นดูฆ่าเวลาระหว่างที่รอดวลออกจากห้องน้ำ

ดวลมองยาไอซ์ในมืออย่างพิจารณา พลันภาพความเดือดร้อนจากการเสพยาผุดขึ้นมาในความคิดของเขา ทำให้เขาตัดใจโยนซองยาทิ้งชักโครกอีกครั้ง คราวนี้เขากดน้ำมองมันไหลลงท่อ แล้วรีบอาบน้ำหวังให้ความเย็นของน้ำไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว...

เที่ยงวันดูร้อนรนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จนฟานอึดอัดต้องเป็นฝ่ายออกปากหากเขามีธุระ เธออยู่ต่อเองได้ หลังพักเที่ยงเซ็นเอกสารก็เสร็จแล้ว เรื่องของเธอมันไม่ได้สำคัญอะไร เขายืนยันว่าเรื่องของเธอสำคัญสำหรับเขาเสมอ ฟานมองเขาอึ้งๆ นี่เป็นอีกมุมหนึ่งที่เธอไม่เคยนึกฝันว่าจะได้เจออีก

“เที่ยง เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ”

“เที่ยงไม่เปลี่ยน นี่แหละคือเที่ยงตัวจริงๆคนเลวร้ายที่ฟานเคยเจอนั่นไม่ใช่เที่ยง แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่แล้วเหลือแต่เที่ยงคนนี้” เที่ยงวันยิ้มให้อย่างอ่อนโยน รอยยิ้มนี้ทำให้ฟานตกหลุมรักเขาอีกครั้ง และครั้งนี้เธอกำลังต้องการที่พึ่งทางใจอยู่พอดี...

ขณะที่ความหวังจะกลับมาเป็นแฟนกับเที่ยงวันของฟานดูจะสดใส ผิดกับอนาคตการเป็นนายแบบของ ก้านวงศ์ที่เริ่มเป็นขาลงทำให้งานน้อยลง แถมยังถูกโอเล่ตัดหางปล่อยวัด เขาจึงต้องไปของานจากนภางค์...

ความหวังที่จะได้กลับมาคบหากับเที่ยงวันของฟานเมื่อครู่เป็นอันต้องพังไม่เป็นท่า เนื่องจากเขาจัดเธอให้เป็นแค่เพื่อนเท่านั้น

ooooooo

ดำเกิงยืนรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้านตอนที่พ่อของนาราเข้ามาถามว่านาราอยู่ที่นี่หรือเปล่า เธอไม่ได้เอามือถือมา เลยตามตัวไม่เจอ เขายังพูดไม่ทันจบดำเกิงชิงตัดบทชี้ขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน บอกว่านาราอยู่ที่ห้องดวลให้เขาขึ้นไปเองได้เลย พ่อของนาราลังเลให้ขึ้นไปเองจะดีหรือ

“ยุ่งจริงโว้ย ตามมา” ดำเกิงเดินนำพ่อของนาราเข้าบ้านด้วยความหงุดหงิด...

ฝ่ายดวลนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกจากห้องน้ำ เห็นนารานั่งหลับเอาหัวพิงข้างเตียงกอดนิตยสารเอาไว้ใกล้หล่นเต็มที เขาอดยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของเธอไม่ได้ เข้ามานั่งข้างๆพยายามดึงนิตยสารออกจากมือ แต่เธอตื่นเสียก่อน เป็นจังหวะเดียวกับประตูห้องเปิด ดำเกิงเห็นดวลในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนั่งใกล้ชิดกับนารา ยังไม่ทันถามว่าอะไรเป็นอะไร ด่าลูกตัวเองหยาบๆคายๆ ดวลพยายามอธิบายก็ไม่ฟัง

“เห็นอยู่ตำตาแบบนี้ มันจะมีอะไรได้อีก ไอ้ดวลไอ้เวรเอ๊ย ในบ้านก็ไม่เว้น” ไม่พูดเปล่าดำเกิงเดินเข้าหาดวล พ่อของนาราพยายามขอร้องให้ฟังเด็กๆก่อน เขาก็ไม่สนใจลุยใส่ลูกไม่ยั้ง ดวลต้องผลักพ่อออกห่างจนท่านล้มกลิ้ง แล้วคว้าเสื้อผ้าที่กองอยู่แถวนั้นวิ่งออกจากห้อง

“ดวล อย่าไป” นาราตะโกนไล่หลัง แต่ดวลไม่ฟังวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว...

ทางด้านสกาวกับเดือนสิบกำลังจะกลับบ้านเห็นดวลวิ่งสวนออกไป สกาวตกใจมาก บอกให้เดือนสิบกลับรถ แต่ตามไม่ทันดวลหนีไปแล้ว เมื่อได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้น เดือนสิบตำหนิพ่อน่าจะฟังดวลพูดก่อน