เกมรักเอาคืน
ตอนที่ 14
หมอเอกยิ้มรับตามมารยาท แต่เขมออกจะขัดใจที่พี่นกช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลย...เมื่อสบโอกาสอยู่กันตามลำพัง เขมจึงท้วงติงพี่นกว่า
“พี่นก...เมื่อกี้พี่ไปพูดล้อหมออย่างนั้นได้ยังไง”
“ทำไมล่ะ ก็ริสาเป็นเมียหมอ ก็ต้องรู้ใจหมอมากกว่าพยาบาลคนอื่น พี่พูดผิดตรงไหน”
“ไม่ผิดหรอก แต่ตอนนี้หมอกับริสาไม่เหมือนเดิม”
“อ้าว...ไม่เหมือนเดิมยังไง”
“พี่ลาไปผ่าหัวเข่าตั้งนานนี่นาถึงไม่รู้เรื่องหมอกับริสา แต่ก็ดีแล้วล่ะที่พี่ไม่ได้อัปเดตข่าว พี่ถึงช่วยส่งริสาไปอยู่กับหมอ good job ค่ะพี่”
เขมยิ้มให้หัวหน้าแล้วผละไปทั้งที่หัวหน้ายังงุนงงสงสัย...
อีกมุม หมอเอกเดินนำอาริสาไปทางแผนกสูติที่ตัวเองทำงาน อาริสายังวางตัวเว้นระยะห่างกับหมอเอกเหมือนเคย แม้รู้ว่าเขาอยากคืนดี
“ผมขอโทษนะริสา ผมไม่ได้ตั้งใจจะมากวนริสา แต่พยาบาลที่แผนกผมลาป่วยหลายคน จริงๆผมจะขอพยาบาลคนอื่น...”
“ไม่เป็นไรค่ะหมอ”
“มือคุณเป็นยังไงบ้าง ตั้งแต่ผมทำแผลให้เมื่อคืน คุณได้ทำแผลใหม่รึยัง”
“ยังค่ะ ว่าจะมาทำที่ห้องฉุกเฉิน”
“งั้นเดี๋ยวไปถึงห้องตรวจผมทำให้”
“ไม่เป็นไรค่ะ หมอบอกคนไข้เยอะ กำลังยุ่งนี่คะ”
“ถึงยุ่ง เจ้าหน้าที่ก็ต้องโอเคก่อน ไม่อย่างนั้นหมอจะยิ่งห่วงทั้งคนไข้ทั้งพยาบาล”
อาริสาเฉไฉมองทางอื่น หมอเอกเดินนำต่อโดยไม่พูดก้าวล้ำความรู้สึกเธอมากเกินไป แต่สุนิดาที่ยืนจ้องจากอีกมุมหนึ่งไม่คิดเช่นนั้น สีหน้าท่าทางเธอกระเหี้ยนกระหือรืออยากรู้มากว่าความสัมพันธ์ระหว่างอาริสากับหมอเอกเป็นเช่นไร?
ooooooo
เวลาต่อมา หมอเอกเริ่มตรวจคนไข้สาวท้องรายหนึ่งโดยมีอาริสาคอยช่วยในฐานะพยาบาล
“ถ้ารู้สึกท้องแข็งถี่ขึ้น ยังไงโทร.หาผมได้ตลอดนะครับ มีเบอร์โทร.ของผมแล้วใช่ไหมครับ”
“มีแล้วค่ะ”
“โอเค งั้นเรียบร้อยแล้วครับ”
เมื่อหมอตรวจเสร็จ อาริสาถามคนไข้ว่าลุกไหวไหมพร้อมทำท่าจะเข้ามาช่วยพยุง คนไข้ตอบด้วยรอยยิ้มว่า
“ไหวค่ะ ดีใจจังที่เลือกคุณหมอเป็นหมอทำคลอด คุณหมอใจดีมากเลยนะคะ ทำให้ฉันหายเครียดได้ตั้งเยอะ ไม่อย่างนั้นฉันคงกลัวว่าลูกจะหลุดเหมือนสองท้องแรก”
“ไม่ต้องห่วงนะครับ เราดูแลกันมาถึงขั้นนี้แล้ว อีกไม่กี่อาทิตย์เราก็จะได้เจอหน้าตัวน้อยในท้องคุณแม่แล้ว”
“คุณหมอเอกเก่ง...ไม่ต้องกลัวนะคะ”
หมอกับพยาบาลช่วยกันปลอบทำให้คนไข้ผ่อนคลายยิ่งขึ้นไปอีก พูดคุยกับทั้งคู่เป็นกันเอง
“อิจฉาลูกของคุณหมอกับคุณพยาบาลจัง มีคุณพ่อคุณแม่ทั้งใจดีทั้งน่ารักอย่างนี้”
อาริสากับหมอเอกมองหน้ากันอย่างชะงักที่ถูกทักเรื่องลูก
“ขอโทษนะคะ พอดีฉันได้ยินคนไข้ที่เคยทำคลอดกับคุณหมอคุยกัน บอกว่าคุณหมอกับคุณพยาบาลเป็นสามีภรรยากัน ไม่ทราบว่าลูกของคุณหมอกี่ขวบแล้วคะ”
หมอเอกมองอาริสาแล้วพูดยิ้มๆตามมารยาทกับคนไข้ “ผมกับภรรยายังไม่มีลูกครับ”
“อ้าว...แต่คุณหมอเก่ง ยังไงเดี๋ยวก็ต้องมีแน่ แล้วลูกของคุณหมอต้องน่ารักมากแน่ๆ เพราะทั้งคุณพ่อคุณแม่น่ารักแบบนี้”
“ผมก็หวังอย่างนั้นแหละครับ”
คำตอบของหมอเอกทำให้อาริสารู้สึกอึดอัดใจเพราะยังเจ็บ ยังไม่อยากคิดหวังอะไร จึงรวบรัดตัดบทกับคนไข้ว่า
“เชิญรอด้านหน้านะคะ เดี๋ยวเอาใบนัดครั้งต่อไปให้...เชิญค่ะ”
อาริสาพยุงคนไข้ออกจากห้องโดยมีหมอเอกช่วยเปิดประตูให้ หมอมองตามอาริสาไปหวังในใจว่า เธอจะกลับมาอยู่ในชีวิตเขาได้เหมือนเดิมอีกครั้ง
อาริสาพาคนไข้สาวท้องมานั่งรอหน้าห้องตรวจแล้วจะเดินไปเช็กตารางเวลานัดที่เคาน์เตอร์พยาบาลประจำแผนก แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นสุนิดาเดินยิ้มมาหา
สุนิดาไม่อารัมภบทใดๆทั้งนั้น ตั้งคำถามยิงตรงในสิ่งที่ตัวเองอยากรู้ทันที
“ตกลงคุณคืนดีกับคุณหมอแล้วเหรอคะ”
อาริสามองไปทางห้องตรวจที่หมอเอกอยู่ข้างใน ไม่อยากให้เขาออกมาได้ยินหรือรับรู้อะไรอีกจึงพยายามพูดตัดบทกับสุนิดาให้เร็วที่สุด
“คุณมาโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายรึเปล่าคะ”
“เปล่าค่ะ ฉันจะมาเยี่ยมอดีตเมียน้อยของสามีคุณ แต่พยาบาลบอกว่ากลับบ้านไปแล้ว สรุปคุณกับลูกชายนังเกศ...”
“คุณอย่ายุ่งกับฉันอีกเลยนะคะ”
พูดจบอาริสาจะเดินหนี แต่สุนิดาตามมาขวางเพราะอยากยุให้อาริสาจับทั้งป้องกุลและหมอเอกไว้
“ที่ฉันถามเพราะห่วงคุณนะ”
“ถ้าคุณห่วงฉันจริง คุณก็เลิกพูดให้ฉันยุ่งกับคนโน้นคนนี้สักที”
“แปลว่าคุณจะไม่ยุ่งกับลูกชายนังเกศอีกแล้วเหรอ”
“ฉันเคยบอกคุณไปแล้ว ขอตัวนะคะ”
“แต่คุณรักลูกชายนังเกศ แล้วลูกชายนังเกศก็รักคุณ ตอนนี้นังเกศโดนคุณหมอทิ้ง คุณน่าจะต่อกับลูกชายนังเกศอีกสักหน่อยนะ ขยี้ให้นังเกศไม่เหลือใคร ให้มันเจ็บเหมือนที่คุณเคยเจ็บ”
“ยิ่งฉันทำร้ายคนอื่น ฉันยิ่งเจ็บ ฉันจบแล้ว”
อาริสาขยับเดินแต่สุนิดาจับแขนเธอไว้ อาริสาไม่พอใจดึงมือสุนิดาออกและเอ่ยอย่างจริงจัง
“คุณก็เหมือนกัน ตามเอาคืนเกศไม่เลิกแบบนี้มันทำให้คุณมีความสุขจริงเหรอ มันทำให้ผู้ชายที่เกศเคยแย่งคุณไปกลับมาหาคุณเหรอ บางทีที่ผู้ชายทิ้งคุณมันอาจไม่เกี่ยวกับเกศก็ได้ แต่มันอาจอยู่ที่ผู้ชายไม่รู้จักพอ หรือไม่ก็ตัวคุณเอง”
“ไม่ต้องมาสอนฉัน นี่โดนนังเกศแย่งผัวจนสมองกลับรึไง”
“เปล่า แต่เพราะฉันเรียนรู้แล้วไง เลยอยากทำให้คุณเรียนรู้บ้าง ควรเลิกโทษคนอื่นไม่รู้จักจบ ถ้าเราดีจริงใครจะทิ้ง”
“แล้วลูกชายนังเกศล่ะ คุณเลิกรักได้จริงเหรอ”
“ฉันจะไม่มีวันกลับไปหาเด็กคนนั้นอีกแล้ว เกมเอาคืนบ้าบอมันจบแล้ว”
อาริสาตอบชัดเจนแล้วเดินหนีไปทำงานต่อ ทิ้งให้สุนิดายืนฮึดฮัดขัดใจ คิดแผนร้ายต่อไปเพราะยังไงก็ไม่เชื่อว่าอาริสาจะตัดขาดป้องกุลได้...
ooooooo
