บ่วงรักซาตาน
ตอนที่ 10
“แม่อภัยทุกอย่างให้กับคุณแล้ว แต่เพื่อตัวของแม่เองไม่ใช่เพื่อคุณ เพราะฉะนั้นคุณไม่จำเป็นต้องพยายามอธิบายอะไรอีก ถ้าคุณกลัวว่าผมจะเอาความแค้นของแม่ไปลงที่นิด คุณไม่ต้องเป็นห่วง ผมแยกแยะ
ได้ว่ากรรมใครคือกรรมของคนนั้น ไม่ควรมีใครต้องชดใช้แทนใครเพราะคุณเองก็ได้ชดใช้กรรมที่ก่อไว้อยู่แล้ว...ผมขอตัวนะครับ”
เหมราชจะเดินหนี ชลัชต้องรวบรวมแรงโพล่งออกไป
“ผม...ไม่ทำร้าย...ผู้หญิง...ที่ผมรัก!”
คำสารภาพของชลัชทำให้เหมราชต้องพิจารณาท่าทางอีกฝ่ายอีกครั้ง อย่างน้อยๆก็ด้วยแววตาเปลี่ยนไป แต่ไม่ทันได้เรื่องอะไร ลิมเปงเซียงก็กลับจากสิงคโปร์มาเยี่ยมชิดชนกและแสดงความยินดีเรื่องแต่งงานของเขาเสียก่อน
ooooooo
ชมพูนิษฐ์แวะมาปรึกษาหารือธามันที่ร้านกาแฟเพื่อเอาคืนเหมราช มิลินผ่านมาเจอโดยบังเอิญก็เข้าใจผิดคิดว่าธามันยังตัดใจจากชมพูนิษฐ์ไม่ได้
กวินทร์เห็นมิลินร้องไห้ก็โอบปลอบแต่กลายเป็นภาพบาดตาบาดใจของอิงขวัญโดยไม่รู้ตัว ภาพความใกล้ชิดระหว่างกวินทร์กับมิลินทำให้อิงขวัญต้องหอบหน้าเศร้าๆไปปรับทุกข์กับโบนิตาที่สุขสยาม
“ฉันแค่สงสัย...หัวใจคนทำไมถึงต้องตกหลุมรักคนที่ไม่ควรรัก...คนที่สูงเกินเอื้อมเป็นไปไม่ได้ด้วย... โง่จริงๆ”
คำพูดของโบนิตาที่กำลังซึมเรื่องธามันแทงใจอิงขวัญอย่างแรง
“นั่นสินะ...โง่จริงๆ ถึงรู้ว่าจะเป็นไปไม่ได้แต่ก็ยากจะตัดใจ”
“ใช่...คนบางคนผ่านเข้ามาในชีวิตเราไม่นาน แต่เราต้องใช้เวลาลืมเกือบทั้งชีวิตแต่ก็ยังลืมไม่ได้”
“แก...คิดถึงรุ่นพี่คนนั้นอยู่เหรอ ไม่เห็นแกพูดถึงเขามานานมาก เขาเป็นไงบ้าง”
“เขา...มีคนที่เขารักแล้วล่ะ”
โบนิตาน้ำตาจะไหล อิงขวัญต้องดึงตัวมากอดปลอบ
“ตัดใจนะแก...มีความสุขกับปัจจุบัน เลิกเพ้อถึงคนที่ไม่เห็นค่าเราเถอะ”
“แต่ทำไมฉันต้องเป็นคนแพ้ด้วยล่ะไอ้ขวัญ... ทำไมๆ”
“โธ่...แก...อย่าจมอยู่กับวันเก่าๆอีกเลย”
คำปลอบของอิงขวัญเพื่อนรักไม่ได้ผล โบนิตาไม่ยอมแพ้รำพึงกับตัวเองในใจ
“แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้ไอ้นิด เขาเป็นของฉันมาก่อน!”
ชมพูนิษฐ์ไม่รู้ตัวว่าจะถูกหลอกใช้อีกรอบ ทำตัวหมางเมินกับเหมราชจนเขาอดสงสัยไม่ได้ โชคดีที่เขาให้กวินทร์ติดเครื่องติดตามตัวให้ภรรยาเลยได้รู้ว่าเธอมักไปขลุกตัวที่ร้านกาแฟของธามัน...
ความสัมพันธ์ของเหมราชกับชมพูนิษฐ์ย่ำแย่ในชั่วข้ามคืน แต่คงไม่เท่าความสัมพันธ์แบบลับๆของ
มนปริยากับจักรที่ถูกไพศาลล่วงรู้ความลับในวันหนึ่งและจัดการลูกน้องคนสนิททันที
มนปริยาไม่ยี่หระเรื่องจักร แม้จะไม่เห็นด้วยกับวิธีรุนแรงของพ่อแต่ก็โกหกเอาตัวรอดว่าถูกจักรข่มขืนจนตั้งท้องและเขาขู่จะฆ่าหากเธอไม่ยินยอม ไพศาลโมโหมากสั่งให้คนไล่ต้อนจักรจนตกน้ำหายตัวไป!
ในที่สุดเวลาที่ชมพูนิษฐ์รอคอยก็มาถึง หญิงสาวหลอกให้เหมราชเซ็นชื่อบนเอกสารที่อ้างว่าเป็นการอนุมัติงบให้สุขสยาม แต่ความจริงเป็นเอกสารปลอมที่ธามันเตรียมให้เพื่อป้ายข้อหาฮั้วการประมูลให้เหมราช
เหมราชเอะใจเล็กน้อยตามประสานักธุรกิจเหลี่ยมจัดแต่เพราะไว้ใจเลยยอมเซ็นเพื่อเอาใจภรรยา ชมพูนิษฐ์สะใจมากแต่เพียงไม่นานก็แอบรู้สึกผิดที่ทำร้ายเขาด้วยวิธีลอบกัด
