บ่วงรักซาตาน
ตอนที่ 10
ชมพูนิษฐ์ตามเกมไม่ทันอึ้งไปอึดใจ มนปริยามั่นใจว่าตีถูกจุด
“คุณแต่งงานกับเหมก็เพราะเหตุผลทางธุรกิจ”
“ขอโทษนะคะ...ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรมันก็เรื่องส่วนตัวของฉันกับคุณเหมราช เราไม่จำเป็นต้องบอกใคร”
“ฉันแค่เป็นห่วงคุณค่ะ ไม่ว่าคุณจะเชื่อฉันรึเปล่าแต่ฉันก็อยากมาเตือนคุณให้ระวังตัวเอาไว้”
“คุณจะพูดอะไรกันแน่”
“ฉันรู้มาว่าแม่ของเหมมีความแค้นบางอย่างกับพ่อของคุณค่ะ”
มนปริยาแสร้งตีหน้าลำบากใจ ดักคอทันทีที่อีกฝ่ายจะเถียง
“ฉันไม่ได้โกหกนะคะ...ที่คุณมาลินีอยากได้ที่ดินสุขสยามก็เพราะต้องการแก้แค้นพ่อคุณค่ะ”
“ไม่จริง! พ่อฉันจะมีความแค้นกับแม่คุณเหมราชได้ยังไง ท่านเป็นเพื่อนเก่าแก่กันด้วยซ้ำ”
“งั้นเหรอคะ...แล้วเพื่อนเก่าแก่คิดแย่งชิงที่ดินของเพื่อนตัวเองงั้นเหรอ”
ชมพูนิษฐ์พูดไม่ออก มนปริยาเลยแกล้งแนะ “อย่าเพิ่งเชื่อฉันก็ได้ค่ะ แต่ทำไมไม่ลองสืบเรื่องนี้ดูล่ะคะ ...เหมเขาเป็นนักธุรกิจเต็มตัว ไม่เคยเสียประโยชน์ให้กับใคร อะไรที่เขาลงมือทำต้องคิดมาดีแล้วว่าคุ้มค่ากับการลงทุน”
คำพูดของมนปริยามีน้ำหนักมาก ทำไมชมพูนิษฐ์จะไม่รู้ว่าเขาหน้าเลือดแค่ไหน
“ที่สำคัญเหมเขารักแม่มาก เขาพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อแม่ของเขา ขอเตือนคุณด้วยความหวังดีนะคะ
ระดับเหมราชลูกเล่นแพรวพราว ถ้าคุณหลงกลเขาแล้ว เขาจะวางเกมให้คุณติดกับจนถอนตัวไม่ขึ้น รู้ตัวอีกทีคุณก็เป็นเหยื่อที่ใกล้ตาย พอหมดสภาพเขาก็จะทิ้งคุณเพราะซาตานอย่างเหมราชไม่เคยแพ้ใครค่ะ”
ooooooo
มาลินีรู้สึกผิดไม่หาย ภาพแววตาผิดหวังของมิลินตามหลอกหลอนจนเธอต้องทำอะไรบางอย่าง จดหมายสั่งเสียของหาญกล้าที่ให้ไว้กับเหมราชถูกหยิบมาอ่านอีกครั้ง และครั้งนี้เธอตัดสินใจไปเจรจากับชลัช
ชลัชตะลึงมากที่เจอหน้ามาลินี อดีตคนรักกลายเป็นสาวสังคมคนดังมีธุรกิจหลักหมื่นล้านแต่เขากลับเป็นชายชราที่เจ็บหนักและกำลังบำบัดร่างกายด้วยกายภาพ มาลินีไม่รอช้าเผยเรื่องในอดีตด้วยสีหน้าอึดอัดใจ ทั้งเรื่องที่เขาทิ้งเธอไปแต่งงานเพื่อพยุงสุขสยามและเรื่องที่เขาส่งคนไปทำให้เธอแท้งลูก!
มาลินีน้ำตาไหลด้วยความคับแค้นใจ จำได้ดีถึงเหตุการณ์ในอดีตเมื่อไพศาลบอกว่าชลัชไม่ต้องการลูกของเธอและจะให้เธอไปทำแท้ง ไพศาลเสนอตัวรับผิดชอบแทนแต่เธอปฏิเสธและจะเก็บลูกไว้
ไม่นานหลังจากนั้นเธอก็ถูกคนลอบทำร้าย เธอพยายามอ้อนวอนขอชีวิตแต่อีกฝ่ายไม่สนแถมสาดคำพูดใส่เธออีกต่างหากว่าชลัชเป็นคนส่งมาทำร้ายและฆ่าลูกของเธอ
ชลัชน้ำตาคลอด้วยความเสียใจที่มาลินีต้องเจอเรื่องเลวร้ายขนาดนั้น เขาพร่ำขอโทษและปฏิเสธ แต่มาลินีไม่ฟัง
“ฉันต้องเสียลูกไปเพราะความโหดร้ายของคุณ ทำไมคุณชลัช แค่คุณทิ้งฉันทิ้งลูกยังไม่สะใจอีกเหรอ ทำไมคุณต้องฆ่าลูก ฆ่าฉันให้ตายทั้งเป็น...นี่เหรอคนที่ควรให้อภัย ท่าทางคุณไม่สำนึกเลยด้วยซ้ำ!”
เหมราชแอบได้ยินทุกอย่างโดยบังเอิญ สะเทือนใจมากจนต้องไปพาตัวแม่ออกมา ไม่ยี่หระสายตารู้สึกผิดของชลัชและถ้อยคำที่เขาพยายามพูดว่าเขาไม่ได้ทำ!
