เรื่องที่ 76 ในชวนม่วนชื่น 2 ของพระอาจารย์พรหม สมภาร วัดพุทธเมืองเพิร์ธ ออสเตรเลีย...ศิษย์หลวงปู่ชา วัดหนองป่าพง ชื่อ “ปาฏิหาริย์” ชื่อนี้ ผมหาเจอง่าย...เพียงแต่เนื้อหา...เหมือนชื่อ น่าเชื่อแค่ไหน?พระอาจารย์เริ่มต้น...ในฐานะที่ได้รับการศึกษาทางด้านฟิสิกส์เชิงทฤษฎี จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์มาก่อน ท่าน ไม่ค่อยจะยอมรับเรื่องปาฏิหาริย์หรอก? “แต่มีเหตุการณ์ที่อาตมาไม่สามารถหาคำอธิบายใดๆได้”ในงานฉลองครบรอบสามสิบปีของพุทธสมาคมแห่งออสเตรเลีย ตะวันตก เป็นช่วงที่พวกเราจะฉลองความสำเร็จของการเติบโตอย่างต่อเนื่อง จากจุดเริ่มต้นเล็กๆที่แสดงให้เห็นว่า พุทธศาสนาได้เข้ามาถึงออสเตรเลียแล้วเราได้เช่าสถานที่กลางแจ้ง ศูนย์กลางธุรกิจของเมืองเพิร์ธ สิ่งที่ทำให้พวกเราประหลาดใจ สถานที่จัดงานก็ว่างในวันนั้น วันอาทิตย์ อันเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงของเดือนพฤษภาคม อันเป็นคืนสำคัญที่สุดในปฏิทินชาวพุทธเราเช่าพระพุทธรูปสีทองขนาดใหญ่จากเมืองไทยมาประดิษฐาน เรายอมจ่ายเต็มที่กับค่าจัดเวที เต็นท์ขนาดใหญ่ อาหาร การบันเทิงต่างๆเราเชิญ ฯพณฯ ดร.เจฟฟ์ แกลลอป ผู้ว่าการรัฐออสเตรเลียตะวันตก คณะเอกอัครราชทูต และแขกผู้มีเกียรติมากมาย ระหว่างการเตรียมงานมีอุปสรรคไม่น้อย แต่เมื่อถึงเวลาทุกอย่างผ่านมาได้ด้วยดีเช้าวันจัดงาน พระอาจารย์พรหมตื่นขึ้นมา ฝนกำลังตกหนัก พยากรณ์อากาศแจ้งว่า สภาพอากาศจะแย่ลงกว่าเดิม มีการประกาศเตือนเรื่องพายุใหญ่ และคาดว่าเวลาหนึ่งทุ่มจะเป็นพายุที่มีความรุนแรงสูงสุดเวลานั้น เป็นเวลาเดียวกับเวลางานของพวกเราจะเริ่มการเตรียมงานตลอดทั้งวัน พวกเราทุกคนตัวเปียกชุ่มโชกด้วยสายฝนที่ตกหนักไม่ขาดสาย หน่วยงานผู้ว่าการรัฐโทรศัพท์มาถามถึงสามครั้ง “งานจะยกเลิกหรือเปล่า?”ทุกครั้งเราให้คำตอบไปหนักแน่น “ไม่ยกเลิก”เพื่อนพระอาจารย์เคยเป็นกะลาสีเรือพาณิชย์เกือบทั้งชีวิต ชี้ให้ดูมาตรวัดความกดอากาศที่ลดต่ำ แล้วอธิบาย จากประสบการณ์ของเราจะเกิดพายุใหญ่อย่างรุนแรงสำทับด้วยพระลูกวัด...บอกพระอาจารย์ให้เลิกหลอกตัวเอง ยกเลิกการจัดงาน...แต่ก็เจอคำยืนยันเดิมสี่สิบห้านาที ก่อนพิธีการจะเริ่ม ฝนหยุดตกอย่างน่าอัศจรรย์สิบห้านาทีก่อนแขกคนสำคัญท่านแรกจะมา เจ้าหน้าที่จัดงานคนหนึ่งร้องไห้สะอึกสะอื้นเข้ามา พระอาจารย์กำลังจัดแจงอะไรสักอย่าง “ออกมาเร็วๆค่ะ ออกมาเร็วๆค่ะ”พระอาจารย์นึกว่าคงเกิดบางอย่างผิดพลาดร้ายแรง แต่เมื่อเธอชี้มือขึ้นบนท้องฟ้า เมฆหนาทึบเคลื่อนออกจากกันเป็นครั้งแรกในรอบวัน เปิดช่องให้พระจันทร์เจิดจรัสเต็มดวงส่องสว่างลงมาอีกครู่เดียว ผู้ว่าการรัฐและแขกทั้งหลายก็มาถึง เจ้าหน้าที่คณะถ่ายทำภาพยนตร์ ถ่ายภาพตามหลังพระอาจารย์ เขาพูดพร่ำซ้ำๆ “ปาฏิหาริย์จริงๆ ปาฏิหาริย์จริงๆ”ขณะที่พิธีการของเราดำเนินไปท่ามกลางบรรยากาศแห้งสนิท ภายใต้แสงจันทร์วันเพ็ญอันสุกใสงานเสร็จสิ้นลง แขกเหรื่อกลับไปหมดแล้ว เมฆหนาก็เคลื่อนตัวมาปกคลุมท้องฟ้า ฝนเทลงมาๆตลอดคืน ท่วมพื้นที่จัดงาน ตอนเช้าวันรุ่งขึ้นราวสองนิ้ว ทุกทิศทางรอบๆที่จัดงาน ฝนกระหน่ำลงมา ต้นไม้น้อยใหญ่หักโค่นผู้คนที่รู้เห็นงานว่าจัดขึ้นในบริเวณแห่งเดียวที่ฝนตกไปไม่ถึง คนหนึ่ง เขียนอีเมลมาว่า“พวกเราไม่รู้จักหรอกนะว่า ท่านอาจารย์พรหมเป็นใคร? แต่พวกเราอยากจะถามท่านว่า ม้าตัวไหนจะเข้าวิน ในการแข่งขันวันนี้”ถ้าพระอาจารย์พรหมยังคงขลังแล้วยังอยู่เมืองไทย พระอาจารย์คงทำนายได้ หายนะมหาภัยที่หาดใหญ่...แม้เลวร้าย แต่ก็ยังมีด้านดี ช่วยไม่ให้หลงเหลี่ยมโจร ขึ้นชื่อโจร...จะเป็นวีรชนครองเมืองไม่ได้ โจรก็ต้องเป็นโจรวันยังค่ำ.กิเลน ประลองเชิง
