เด็ดปีกนางฟ้า
ตอนที่ 10
เพราะอาการเหมือนคนแพ้ท้องของไวน์ รุ่งขึ้นไวน์กับชะเอมจึงไปซื้ออุปกรณ์ตรวจการตั้งครรภ์ ต่างลุ้นผลตรวจกันใจหายใจคว่ำ ในที่สุดปรากฏว่าท้อง!
ฝ่ายพิมานยังไม่รู้ตัว ชวนปฐพีไปซื้อของเตรียมทำอาหารกินกับไวน์เย็นนี้ ปฐพีถามว่าหวานกันขนาดนี้เมื่อไหร่จะแต่ง พิมานตอบทันทีว่าแต่งทำไม ยังทำงานหาเงินกับใช้ชีวิตโสดไม่คุ้ม
ชะเอมเร่งไวน์ให้รีบบอกพิมานและให้แม่เขารีบมาสู่ขอ ถ้าเขารับผิดชอบก็รีบมาจัดการเสีย ไวน์ถามว่าจะบอกเขายังไงดีเพราะเราสองคนยังไม่พร้อม
“อ้าว...ถ้าไม่พร้อมแล้วทำไมไม่ป้องกันล่ะ มันสายไปแล้วไวน์ ยังไงเธอก็ต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่อง”
ซื้อของเสร็จ ระหว่างนั่งพักกินกาแฟกัน พิมานถามว่าได้ข่าวนางบ้างไหม ปฐพีส่ายหน้าแต่ยังไงก็ต้องหาเธอให้เจอเพื่อขอโทษ เพราะตนทำผิดกับเธอไว้มาก พิมานถามว่าแล้วเธอจะให้อภัยหรือ ติงว่าให้ทำใจมันจะง่ายกว่าหรือเปล่า หล่อ โปรไฟล์ดีอย่างเขา เดี๋ยวก็หาใหม่ได้
“พิมาน...นายคงยังไม่เคยรักใครจริงๆนั่นแหละ เพราะถ้านายเคย นายจะรู้ว่าไม่มีใครที่จะมาทดแทนเขาได้หรอก เพราะเวลานายสูญเสียเขาไป...หัวใจมันก็หายไปด้วย แล้วมันจะเหลือความรู้สึกให้กับคนอื่นๆอีกได้ยังไง”
ooooooo
ค่ำนี้พิมานไปทำอาหารที่คอนโดไวน์ ไวน์ตั้งใจว่าต้องบอกเรื่องตนท้องแก่เขา แต่พอจะพูด
ก็พูดไม่ออก จนพิมานถามว่าจะบอกว่าท้องหรือ อย่าอำกันเล่น ไวน์ถามว่าถ้าตนท้องจริงๆล่ะ จะรับผิดชอบไหม
ความระรื่นหายไปจากหน้าพิมานทันที เขาถามว่ามีลูกเหรอ? มีตอนนี้เหรอ?
ไวน์จับความรู้สึกของเขาได้ ถามว่ารู้สึกแย่ใช่ไหมที่ตนท้อง แต่ตนรู้สึกแย่ยิ่งกว่าถ้าจะต้องท้องแบบไม่มีพ่อ! แล้วไวน์ก็พูดจริงจังอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนว่า
“ก็ตามใจ ถ้าที่ผ่านมาพี่คิดแค่ว่าไวน์เป็นผู้หญิงรักสนุก พี่ก็คิดผิดแล้ว เพราะไม่ว่าจะยังไง ไวน์ก็จะเก็บลูกไว้” พูดแล้วไวน์จะออกจากห้อง พิมานเรียกไว้บอกว่ามืดแล้วอย่าออกไป ตนจะเป็นฝ่ายไปเอง
แล้วพิมานก็เดินผ่านหน้าไวน์ออกจากห้องไป ไวน์นิ่งอึ้งน้ำตาไหลพรากด้วยความเสียใจอย่างที่สุด
รุ่งขึ้น...พิมานไปหาปฐพีที่บ้าน เล่าเรื่องไวน์ท้องให้ฟัง บอกว่าตนยังไม่พร้อมที่จะมีครอบครัว มีลูกที่จะต้องมีความรับผิดชอบและค่าใช้จ่ายมากมาย ถามปฐพีว่าจะทำยังไงดี ปฐพีถามว่าทำไมไม่คิดก่อนทำ แล้วจะปล่อยให้ไวน์รับผิดชอบคนเดียวหรือ พิมานบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้นแต่ตนยังไม่พร้อมที่จะมีลูกตอนนี้
พอดีเฟื่องฟ้าเดินมาได้ยิน ถามว่าพิมานกำลังจะมีลูกหรือ เขารับหน้าเจื่อนว่าประมาณนั้น แต่ตอนนี้ ยังไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่ เฟื่องฟ้าบอกว่าเป็นลูกผู้ชายกล้าทำก็ต้องกล้ารับ อบรมว่า
“เพราะความรับผิดชอบมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเพศความเป็นชายหรือหญิง แต่มันอยู่ที่จิตสำนึกผิดชอบชั่วดีว่าเรามีติดตัวอยู่บ้างไหม” ปฐพีจะท้วงติงไม่อยากให้แม่พูดแรงกับพิมาน “ขอให้แม่พูดเถอะดิน คนเราสนิทกันรักกันเพียงเพื่อจะมีความสุขไปวันๆด้วยกันแค่นั้นหรือ ลองคิดถึงตัวเองสิว่าเวลาที่มีความทุกข์แล้วไม่มีใครอยากอยู่ด้วย ชีวิตมันจะเป็นยังไง ดินกับแม่ยังโชคดีที่เรามีกำลังใจและความเข้มแข็ง ดินถึงได้โตมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ถ้าเราเกิดมาโชคร้ายล่ะ ขาดความพร้อมและกำลังใจ ชีวิตมันคงเจ็บปวดมาก แม่พูดได้แค่นี้ ที่เหลือพิมานคิดเอาเองก็แล้วกัน”
เฟื่องฟ้าเดินไปแล้ว ปฐพีมองหน้าพิมาน เห็นเพื่อนเครียดหนักกว่าเก่าหลายเท่า...
ooooooo
