ตอนที่ 10
ไวน์หัวเราะเยาะอย่างสะใจแล้วเดินออกไป ทิ้งให้นางช็อกยืนหน้าซีดเผือดอยู่ตรงนั้น
เมื่อถึงคิวสัมภาษณ์ไวน์ เธอเดินออกไปให้สัมภาษณ์อย่างมั่นใจในชัยชนะ พูดถึงชีวิตสุขสบายที่ไม่คิดว่าจะต้องมาดูแลใคร แต่เมื่อมาที่นี่ทัศนคติของตนก็เปลี่ยนไป พูดอย่างสวยหรูว่า
“ไวน์ได้เรียนรู้ว่าคุณค่าของตัวเองสำคัญที่สุดก็ตอนที่เราได้ทำอะไรเพื่อคนอื่น และการได้ดูแลผู้โดยสารทุกๆท่านในทุกๆเที่ยวบินให้มีความพึงพอใจและเดินทางโดยสวัสดิภาพก็นับว่าเป็นความสำเร็จในการทำงาน ของไวน์ค่ะ”
เสียงปรบมือรัวดังลั่นอย่างชื่นชม ขณะนั้นเองมือถือวิเวียนมีสัญญาณข้อความเข้า เธอรีบเปิดดูทันทีพลันสายตาเธอดุดันแข็งกร้าวเมื่อเห็นภาพปฐพีกับนางที่ห้องสวีตโรงแรมเมื่อคืนนี้และตอนขึ้นลิฟต์ไปด้วยกัน!
เมื่อพิธีกรเชิญ คะนึงนาง จิตรไพศาล ขึ้นสัมภาษณ์เป็นอันดับต่อไป นางที่ถูกไวน์เขย่าขวัญตลอดเวลาก็พยายามสูดลมหายใจลึกๆ ทำใจให้สงบเข้มแข็ง ก้าวเดินออกไป พิธีกรเริ่มคำถามทันทีว่า
“ถ้าขอให้คุณนิยามคุณค่าและความหมายของการเป็นแอร์โฮสเตสได้เพียงแค่หนึ่งคำ คุณจะบอกคำคำนั้นว่าอะไร”
“ความรักค่ะ...ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ความรักเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงให้หัวใจเข้มแข็ง แม้ว่าจะเป็นยามที่เราทดท้อเหนื่อยยาก” นางเสียงสั่นอย่างสะเทือนใจแต่ก็พยายามตั้งสติพูดต่อไปว่า “แต่พลังแห่งความรักก็สามารถที่จะทำให้เราขับเคลื่อนชีวิตต่อไปได้ ความรักของพ่อแม่ ครอบครัว และเพื่อนๆของนาง ทำให้นางมีกำลังใจเสมอที่จะต่อสู้เพื่อคนที่นางรักและเขาก็รักนาง”
นางหยุดนิดหนึ่งแล้วพูดถึงการได้มาเป็นแอร์โฮสเตสว่า
“ในการเป็นแอร์โฮสเตสก็เช่นกัน ถ้าเรามีความรักในวิชาชีพของเรา มันก็จะช่วยเติมเต็มให้กับคุณค่าของสิ่งที่เราทุ่มเท ซึ่งมันจะมีความหมายมากกว่าการทำงานหรือการให้บริการผู้โดยสารแบบทั่วๆไป เพราะมันคือการดูแลคนที่รักด้วยหัวใจของเราเอง”
คนทั้งฮอลล์ปรบมือให้นางอย่างกึกก้อง...ยาวนาน นางพยายามอดกลั้นอย่างที่สุดไม่ให้น้ำตาไหลออกมา
รัศมีฟังนางพูดแล้วหันไปกอดได๋น้ำตาไหลอย่างสะเทือนใจ ผักกาดกับนักรบพลอยตาแดงๆไปด้วย
ooooooo
ที่ห้องแต่งตัว ผู้เข้าประกวดทุกคนกำลังอยู่ในอิริยาบถต่างๆ พลันทุกคนก็ตกใจเมื่อประตูห้องถูกผลักเข้ามาอย่างแรง วิเวียนมองหาคะนึงนางหน้าถมึงทึงแล้วพุ่งเข้าหาทันที น้ำกับจอยเจ้าหน้าที่ที่ดูแลอยู่ต่างตกใจ น้ำบอกจอยให้รีบไปบอกคุณปริยาเร็ว!
วิเวียนพุ่งเข้าไปด่านางว่าอยากได้ตำแหน่งกับรางวัลมากจนไปอี๋อ๋อกับปฐพี คิดได้ยังไงว่าตนจะยอม! พอนางจะชี้แจงก็ด่าว่าอย่ามาทำหน้าซื่อตาใสว่าตัวเองยังบริสุทธิ์ ตนรู้ว่าเธอเข้าโรงแรมไปกับปฐพีเมื่อคืนนี้ ด่าว่าสำส่อน ไม่มียางอาย กล้าดียังไงมาแย่งปฐพีไปจากตน
นางพยายามชี้แจงว่าคุณวิเวียนกำลังเข้าใจผิดก็ถูกวิเวียนตบหน้าด่าว่าไม่ต้องมาแก้ตัว นังมารร้าย
นังเนรคุณ ตบหน้านางอีกฉาด ประกาศก้องว่า
“ไสหัวออกไปเลยนะ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าแกอีก ฉันไล่แกออกแล้ว ไม่ต้องมาเหยียบที่นี่ให้เป็นเสนียดบริษัทฉันอีกต่อไป”
ทุกคนในห้องเงียบกริบ เพื่อนนางงามสองสามคนวิ่งไปดูนางที่ร้องไห้ ไวน์หน้าซีดรู้สึกสงสารนางขึ้นมาเป็นครั้งแรก นางไม่พูดอะไรยกมือปาดน้ำตาเดินออกไป
ปริยารีบไปบอกปฐพีที่โต๊ะกรรมการว่าวิเวียนกำลังอาละวาดนางอยู่ที่ห้องแต่งตัวขอให้เขารีบไปห้าม เพราะคุณวิเวียนจะไม่ฟังใครทั้งนั้น ปฐพีรีบเดินไป ทันใดนั้นโทรศัพท์เขาดังขึ้น เห็นเป็นนางโทร.มาก็รีบรับสาย พอนางได้ยินเสียงเขารับโทรศัพท์ก็ร้องไห้โฮถาม
“ดิน...นายอยู่ที่ไหนน่ะ”










