เด็ดปีกนางฟ้า
ตอนที่ 10
ปฐพีอึ้ง ตั้งสติทำตัวเป็นดิน ถามว่านางเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม นางบอกว่าตนอยู่ตรงนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว เขาอยู่ไหนให้มารับตนกลับไปที ดินติงว่าเธออยู่ในงานประกวดไม่ใช่หรือ อีกนิดเดียวก็จะประกาศผลแล้วอดทนอีกนิดไหวไหม หว่านล้อมว่า
“อีกนิดเดียวทุกอย่างมันก็สำเร็จแล้วนะ คิดถึงคุณพ่อคุณแม่และทุกคนที่บ้านไว้นะนาง ทุกคนรวมทั้งผมเป็นกำลังใจให้คุณอยู่นะ...คุณอาจจะกำลังเหนื่อยและท้อ แต่นึกถึงวันพรุ่งนี้สิ พอทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว ทุกอย่างมันก็จะดีขึ้นเอง”
นางเอะใจที่เสียงของดินเหมือนจะใกล้เข้ามาทุกที พอมองไปเต็มตาก็เห็นปฐพียืนพูดโทรศัพท์อยู่ นางรู้สึกเหมือนฟ้าถล่มลงมาตรงหน้าอุทาน...“ดิน!”
นางจับได้ว่าปฐพีคือดิน เธอถามอย่างเจ็บปวดว่าทำไมต้องปลอมตัวมาหลอกตนด้วย นางพรั่งพรูความผิดหวังเสียใจออกมาน้ำตาไหลพรากๆ
“ทำไมนายต้องมาตบตาความรักความจริงใจของฉันด้วย นายสนุกมากใช่ไหมที่เห็นฉันโง่ เห็นฉันถูกปั่นหัวเล่น ฉันเคยคิดว่าฉันจะไม่มีวันยอมแพ้อะไร แต่วันนี้...ฉันแพ้แล้ว แพ้ให้กับคนโกหกอย่างนาย หัวใจฉันมันโง่เองที่ยอมถูกทำร้ายเพราะคนใจดำอย่างนาย!”
นางวิ่งเตลิดออกไป ปฐพีร้องเรียกและวิ่งตาม นางหยุดถอดส้นสูงขว้างใส่เขา ตะโกนเสียงสะอื้น
“ไปจากชีวิตฉันเลย ต่อจากนี้ไปเราไม่ต้องมาเห็นหน้ากันอีก!! ไปให้พ้น!!!”
ที่งานประกวด พอนางกับปฐพีหายไปทุกอย่างก็หยุดชะงัก วิเวียนบีบคั้นปริยาว่าเราดีเลย์กว่านี้ไม่ได้แล้ว สั่งปริยาให้ประกาศว่าคะนึงนางสละสิทธิ์ ส่วนปฐพีก็ให้บอกผู้กำกับอย่าให้กล้องจับไปที่กรรมการ
“แต่ว่ามันจะ...”
“ทำตามที่วิพูดค่ะ คะนึงนางสละสิทธิ์ แองเจิ้ลแอร์ไลน์ก็จบกับเขาไปแล้ว ตั้งแต่นี้ต่อไปจะไม่มีแอร์ชื่อคะนึงนางในบริษัทเราอีก”
“คุณวิเวียน!” ปริยาตกใจตะลึงอึ้ง...
ooooooo
รัศมีกับไพรัชได้ฟังเบื้องหน้าเบื้องหลังของวิเวียนจากนักรบกับผักกาด ทั้งสองรอนางกลับบ้านด้วยความเป็นห่วง พอนางมาถึงก็โผกอดแม่ ขอโทษที่ตนทำลายความหวังของครอบครัว
ทั้งรัศมีและไพรัชปลอบให้กำลังใจนางบอกว่าไม่ต้องไปทำงานให้กับพวกคนรวยแต่เลวอีก ต่อให้สิ้นเนื้อประดาตัวเราก็มีศักดิ์ศรีความเป็นคนของเรา ตราบที่ชีวิตยังมีลมหายใจก็ต้องสู้ให้ถึงที่สุด
นักรบกับผักกาดยังอยากให้นางปรับความเข้าใจกับปฐพีเพราะเขาอาจมีเหตุผลของเขา แต่นางไม่ขอคบผู้ชายที่ทำกับตนแบบนี้อีก
ในยามที่ถูกทุกข์โหมโจมกระหน่ำระลอกแล้วระลอกเล่า ก็มีข่าวดีเข้ามาเมื่อแจสเปอร์ติดต่อมาให้นางไปเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้เครื่องสำอางของเขา นางถามว่าตนต้องไปอยู่ญี่ปุ่นหรือ
“ใช่ คุณบินไปญี่ปุ่นไปดูโปรดักและการทำงานของเราก่อนค่อยตัดสินใจก็ได้” แจสเปอร์เปิดโอกาสให้เธอเลือก เขาพูดอย่างมีความหวังว่า “ให้โอกาสผมได้ทำงานกับคุณเถอะนะ”
ปฐพีถูกตัดไปจากชีวิตนางก็คิดไม่ตก ไปปรารภปรับทุกข์กับพิมานว่านางโกรธตนมากโทรศัพท์ไปก็ตัดสายทิ้งแล้วปิดเครื่องหนีเลย พิมานบ่นว่าแผนของเขามันบ้ามาก ถ้าไวน์รู้ตนมีหวังหัวแบะแน่
“ผู้หญิงสองคนนี้พนันอะไรกันก็ไม่รู้ หลุดโลกมาก”
“แต่นายก็ได้คำตอบแล้วนี่ เราบอกแล้วว่าเราดูคนไม่ผิดหรอก น้องนางเขาไม่ใช่คนงกเงินไม่ยอมเอาตัวเข้าแลกกับไอ้มงกุฎนางงามแบบนั้นหรอก”
“แต่ไวน์เขาก็โอเคนะโว้ย เขาถนอมตัวไว้ให้นายคนเดียวเหมือนกัน”
ปฐพีเล่าคืนที่ตนพาไวน์ขึ้นไปที่ห้องสวีตของเขาว่าเขาแกล้งทำเป็นเมาหลับไป ไวน์ก็ได้แต่แชะๆๆแล้วก็ไป พิมานถามว่าไวน์ถ่ายรูปไปทำไม ปฐพีบอกว่าเมื่อคืนเจอกันก็ไม่เห็นไวน์มีท่าทีอะไร หรือว่า...
“ใช่...เขาต้องเอาไปให้น้องนางดูแน่เลย...งานเข้าแล้วโว้ยดิน นายถูกน้องนางเฉดหัวกู่ไม่กลับแน่”
ฟังพิมานแล้วปฐพีใจเสีย ไม่นึกเลยว่าเรื่องจะใหญ่โตกว่าที่คิด
ooooooo
