เด็ดปีกนางฟ้า
ตอนที่ 10
ปฐพีช็อกเมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นแค่หมากตัวหนึ่งในเกมของคะนึงนาง เขาไประบายความอัดอั้นกับพิมาน ถามว่าเขายังชอบนางอยู่หรือเปล่า พิมานบอกว่า เมื่อก่อนใช่ แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้ว
พอปฐพีรู้ว่าพิมานเปลี่ยนมาชอบไวน์ เขาถามว่าชัวร์แล้วหรือ พิมานบอกว่าชัวร์ เราอยู่ด้วยกันเกือบทุกคืน ปฐพีอึ้ง พึมพำ
“ผู้หญิงสองคนนี่ทำให้ชีวิตผู้ชายอย่างเรามันอยู่ยากจริงๆนะเนี่ย เราไม่เข้าใจเขาเลย”
“ก็ไม่ต้องเข้าใจเขามากหรอก น้องนางเขาเล่นเกมมา นายก็เล่นกลับไปก็จบ วินๆสนุกกันทั้งสองฝ่าย”
ฝ่ายนางคิดหนัก แต่นึกถึงที่ทั้งนักรบและผักกาดลุ้นให้โทร.หาปฐพี นางจึงจะโทร.ทั้งที่ใจยังสับสน แต่ทันใดก็มีสายจากปฐพีเข้ามา นางดีใจมากรีบรับสายทันที
เมื่อไปพบกันที่ร้านอาหารในโรงแรมหรู ต่างก็ขอโทษอีกฝ่าย ต่างก็มีเป้าหมายในใจต่อกัน บรรยากาศจึงราบรื่นสดชื่นทั้งสองฝ่าย ปฐพีบอกว่าตนให้ใจนางไปแล้ว นางมีใจให้ตนหรือเปล่า เสนอเราเอาใจมาแลกใจกัน นางติงว่าเขาเป็นกรรมการตัดสินมิสแองเจิลตนคงไม่กล้าพูดเช่นนั้น
“มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับพี่คนเดียวสักหน่อย ยังมีกรรมการอีกตั้งสองคน แต่พี่คุยกับเขาได้ไม่ใช่เรื่องยากเลย” ปฐพียื่นมือไปจับมือนางมองซึ้งเอ่ยชวน “พี่เปิดห้องสวีตไว้ข้างบน วิวสวยมาก เราขึ้นไปดื่มกันข้างบนไหม”
ที่ทางเดินโรงแรม ไวน์กำลังเดินโทรศัพท์บอกพิมานว่าตนมาถึงแล้ว พิมานบอกให้ขึ้นห้องไปรอก่อนบังเอิญตนมีลูกค้าใหม่สนใจอยากให้ไปจัดเคเตอริ่ง ตนอาจจะเลตนิดนึง ไวน์บอกงั้นตนไปนั่งเล่นรอข้างในก่อนก็แล้วกัน พิมานบอกให้รอที่บาร์ก่อนก็ได้
ปฐพีกับนางนั่งอยู่ที่ระเบียงห้องสวีต เขาชวนนางดื่ม นางนั่งเหม่อคิดถึงพรุ่งนี้ไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไรอีก
“พรุ่งนี้อาจจะได้เป็นมิสแองเจิลก็ได้นะ ไม่ต้อง ตื่นเต้นหรอก หรือว่านางไม่อยากเป็น”
“อยากสิคะ นางอยากได้รางวัลไปให้แม่”
ปฐพีออดอ้อนว่าแล้วตอนนี้อยากอยู่กับตนหรือเปล่า นางใจคอไม่ดีเลยเลี่ยงขอไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างนั้น ก็ต่อสู้ความคิดอย่างหนักว่าจะเอายังไงดี พอออกจากห้องน้ำได้ยินปฐพีพูดโทรศัพท์อยู่แล้วเดินมาที่ห้องโถง ไม่เห็นนางแล้วพบแต่กระดาษที่เขียนไว้ว่า “ขอโทษด้วยนะคะ นางมีธุระด่วน”
แม้ปฐพีจะผิดหวัง แต่แววตาก็ฉายแววยินดีขึ้นมาแว่บหนึ่ง
ระหว่างที่นางอยู่ในลิฟต์ก็ได้รับโทรศัพท์จากแม่บอกว่าพ่อไม่สบายเพราะวันนี้วิ่งหนีเทศกิจ พอกลับมาก็ไข้ขึ้น แม่พูดถึงพ่อที่ตรากตรำเพื่อครอบครัว ฝากความหวังไว้ว่าถ้านางได้มิสแองเจิลก็ดี อย่างน้อยเราก็คงพอหายใจได้บ้าง นางฟังแล้วสงสารพ่อกับแม่จนน้ำตาไหล ยืนนิ่งงันอยู่กับที่
ไวน์ไปนั่งรอพิมานที่บาร์โรงแรม นานจนเบื่อจะเรียกพนักงานมาเช็กบิล เจอปฐพีเข้าพอดี เขาบอกว่าดื่มมากไปหน่อยคืนนี้คงขับรถกลับไม่ไหวต้องค้างที่นี่ ไวน์บอกว่าตนเพิ่งดื่มไปนิดเดียวชวนเขาดื่มต่อกัน
“ได้สิ...แต่ข้างบนวิวสวยและอากาศดีกว่านี้มากนะครับ” ไวน์ดีใจมากรีบตอบรับทันที เกาะแขนเขาเดินไปด้วยกัน
นางก้าวออกจากลิฟต์ด้วยสีหน้าที่ตัดสินใจแล้ว เดินตรงไปตามทางทันที แต่แล้วก็ช็อกเมื่อเห็นไวน์เกาะแขนซบไหล่ปฐพีเดินมาเข้าห้องไปด้วยกัน
นางน้ำตาไหลอย่างสุดกลั้นกับชีวิตตนเอง...ในที่สุด ตนก็กลายเป็นผู้แพ้!
ooooooo
วันนี้เป็นวันตัดสินมิสแองเจิลแล้ว ไม่วายที่ไวน์จะเยาะเย้ยนางว่าเตรียมใจไว้บ้างหรือยังแม่นางฟ้าปีกหัก นางคร้านที่จะมีเรื่องเลยเดินหนี
ไวน์ตามเย้ยว่าจะหนีไปไหน สงสัยจะขวัญหนีดีฝ่อ เธอคงรู้ชะตากรรมแล้วสินะว่าหายนะกำลังมาเยือน
“ไวน์ยิ่งเธอทำร้ายฉันมากแค่ไหน ฉันก็ยิ่งสมเพชเธอมากแค่นั้น...ฉันไม่แคร์หรอกนะว่าวันนี้มันจะเป็นยังไง ถ้าเธอชนะฉันก็ยินดีด้วย แต่ฉันบอกได้เลยว่าฉันไม่ใช่ผู้แพ้ ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้ให้กับเรื่องงี่เง่าของชีวิตแบบนี้เด็ดขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องที่มันมาจากคนงี่เง่าอย่างเธอ!”
