ตอนที่ 1
เช้าแล้ว นางตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุก งัวเงียลุกขึ้นนึกได้ว่าวันนี้ต้องไปสมัครงานก็โดดจากเตียง จัดการตัวเองแล้วจะออกไป รัศมีมาเจอถามว่าเมื่อคืนไปกินข้าวกับพิมานเป็นยังไงบ้าง
นางอารมณ์ค้างจากเมื่อคืนด่าเป็นชุด...ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้อย่างกับลิเกหลงโรง เต๊ะท่าน่าหมั่นไส้มาก
รัศมีติงว่าเขารวยก็ต้องวางมาดเป็นธรรมดา บอกเชิงบีบว่า
“ฟังแม่นะนาง เธอต้องทำเพื่อบ้านเรา เพราะเราไม่มีทางเลือกแล้ว”
นางหนักใจบอกแม่ว่าวันนี้ตนต้องไปสมัครงานพลางจะออกไป ถามว่าอำนวยเตรียมรถแล้วหรือยัง
นางจึงรู้ว่าพ่อให้คนออกไปหมดแล้ว ครั้นนางจะขับไปเองก็ไม่มีรถ เพราะพ่อเอาไปฝากเต็นท์ขายหมด เหลือแต่รถซื้อกับข้าวของป้าชุน นางจึงจำต้องขับรถซื้อกับข้าวไปสมัครงาน เมื่อไปถึงที่ตั้งสายการบิน นางอายที่ขับรถโทรมๆมาจึงหลบไปจอดที่อื่น แต่พอถือกระเป๋าเอกสารลงจากรถ ก็เจอวรินยุพาหรือไวน์คู่ปรับตั้งแต่วัยเรียนมากับชะเอมเพื่อนคู่หู
พอเจอกันก็จิกกัดกันทันที ไวน์ถามว่าเดี๋ยวนี้ยังเที่ยวแย่งแฟนชาวบ้านเหมือนเดิมหรือเปล่า ถามว่าทำศัลยกรรมหน้าที่ไหนมา ดักคอว่าอย่าบอกนะว่ามาสมัครเป็นแอร์ที่นี่ พอนางบอกว่าใช่ ไวน์ก็วี้ดว้ายอย่างมีจริตว่าเกิดอะไรขึ้น พ่อแม่ถูกตัดจากกองมรดกหรือทั้งสองทำท่าจะมีเรื่องกัน ชะเอมขอร้องไวน์ว่าอย่าไปมีเรื่องกับเขา พลางดึงไวน์ออกไป นางมองไวน์ อย่างไม่ยี่หระ แค่นี้มันจิ๊บๆ
ooooooo
ขณะนั่งรอ นางมโนไปต่างๆนานาถึงมาตรฐานการคัดเลือกแอร์ นับตั้งแต่น้ำหนัก ส่วนสูง การเดิน การไหว้ และการดูแลผู้โดยสาร ผู้สมัครมีทั้งที่ทำคล่องสง่าและเงอะงะเก้กังนั่งมโนไปถึงการสัมภาษณ์ที่ตัวเองแม้จะเก่งภาษาแต่ไม่ได้ใช้มานานก็เริ่มตื่นเต้น แต่ก็ตอบสัมภาษณ์ได้อย่างดีทั้งที่เป็นหลักการและปรุงแต่งให้ดูดี จนกรรมการปรบมือให้
“ผู้สมัครคนต่อไปคุณคะนึงนาง จิตรไพศาลค่ะ” เจ้าหน้าที่ออกมาเรียกแต่ไม่มีใครตอบรับ จนเจ้าหน้าที่เรียกซ้ำอีก นางจึงตื่นจากภวังค์รีบแสดงตัว
“อยู่นี่ค่ะ ดิฉันคะนึงนางค่ะ” นางรีบเดินเข้าห้องสัมภาษณ์
“ขอให้โง่ ขอให้มันสะดุดขาตัวเองหกล้ม” ไวน์จิกตามองตามปากก็แช่ง ชะเอมถามว่าทำไมเธอไม่ชอบเขา เขาก็ดูสวยน่ารักดี “ชะเอม! อย่ามาชมนังนั่นให้ฉันได้ยินนะ เธอไม่รู้หรอกว่ามันทำฉันเจ็บแสบขนาดไหน ...มันชอบสตรอตั้งแต่เล็กจนโตผู้ชายกี่คนๆหลงเสน่ห์มันหมดแหละ”
“เหรอ...แสดงว่าเธอรู้จักเขามานานแล้วสิ”
“ก็ตั้งแต่มัธยมจนมหาลัย แล้วยังดันมาเจอที่นี่อีก เซ็งจริงๆ” ไวน์จิกตาหน้าร้ายแต่ชะเอมก็ยังเฉยๆ
แล้วไวน์ก็สบโอกาส เมื่อนางสัมภาษณ์เสร็จ
ออกมา ไวน์แกล้งชนนางจนกระเป๋าและเอกสารหล่นกระจายแล้วทำเป็นขอโทษ แต่เหน็บว่า
“แหม...เดินหน้าบานเลยนะสงสัยจะแอบส่งซิกเขี่ยเท้ากรรมการไปแล้วล่ะสิ”
“ฉันไม่ต้องทำแบบนั้นหรอกไวน์ ถ้ามีหน้าพลาสติก อย่างเธอมาสมัครกันเยอะๆ ฉันก็คงแทบไม่ต้องออกแรงอะไรด้วยซ้ำ” นางโต้กลับทันควันแบบขิงก็รา ข่าก็แรง ไวน์สะอึกเข้าไปจะตบ นางยื่นหน้าท้าว่าถ้าไม่กลัวถูกตบจนจมูกเบี้ยวก็เข้ามา ทั้งสองต่างเงื้อง่าเข้าหากัน
ขณะนั้นเอง เกดแก้วหรือผักกาดสาวห้าวกับนักรบเกย์มาดแมนโผล่จากไหนไม่รู้วิ่งเข้ามาห้าม นักรบแทรกเข้ายืนกลางขวางไวน์กับนาง ปรามว่าทำอะไรกันเดี๋ยวก็ถูกตัดสิทธิ์กันหมดหรอก ผักกาดดึงนางไว้ และชะเอมก็ดึงไวน์ออกไป ไวน์ยังจิกตามองนางแบบ... ฝากไว้ก่อน
ooooooo










