เด็ดปีกนางฟ้า

“Pink Passion รวมพลังต้านภัยมะเร็ง เต้านม” คืองานการกุศลที่บรรดาไฮโซที่มาในงานทุกคนอยู่ในชุดธีมงานสีชมพู ประดับเครื่องเพชรส่องประกายแข่งกันวูบวาบ

รัศมีกับนางในชุดหรูเดินเข้ามาในงาน นางถามว่าทำไมพ่อไม่มาด้วย รัศมีบอกว่าช่วงนี้คงงานยุ่งเห็นเครียดๆ นางถามว่าแล้วงานนี้แม่จะบริจาคเท่าไหร่

“ไม่กี่แสน” รัศมีตอบเบาๆ นางทำเสียงในคอบอกว่าแม่ใช้เงินเก่งพอๆกับตน “แต่การบริจาคช่วยคนอื่นเราได้บุญกลับมานะ แล้วไอ้ช็อปปิ้งของเธอมันได้อะไรกลับมา”

นางบอกว่าได้ความรู้สึกว่าเงินของเรามีคุณค่า แล้วขอแยกไปทักทายเพื่อน รัศมีเดินมาเจอสร้อยศรีจึงเข้าไปทัก สร้อยศรีเอ่ยแซวๆว่า “แหม...ช่วงนี้เจอทุกงานเลยนะคะ”

ฝ่ายคะนึงนางเดินไปหาอลิสกับจีน่า เข้าไปหอมแก้มแตะๆทักทาย อลิสบอกว่ากำลังคิดถึงพอดีเลย

พอเกาะกลุ่มกันได้ สาวสวยไฮโซผู้เฉิดฉายในสังคม ก็เปิดฉากนินทาทั้งการจัดงานว่าน่าเบื่อ จัดเพื่อเอาหน้า ชี้ให้ดูน้อยหน่าลูกคุณนายแพรวพรรณว่าเพิ่งถูกรีไทร์มาจากยูที่อังกฤษ นินทาว่าใส่เกาะอกทั้งที่ไม่มีอกจะเกาะ แต่ละคนที่พวกนางชี้ให้ดูกันล้วนถูกนินทาเจ็บแสบ มีแต่พวกนางเท่านั้นที่เลิศเลอเพอร์เฟกต์

ฝ่ายรัศมีคุยกับสร้อยศรีอย่างถูกคอ สร้อยศรีถามว่าคุณไพรัชสบายดีหรือ รัศมีบอกว่ายุ่งๆ งานเยอะตลอด ไม่ค่อยพูดค่อยจา สร้อยศรีได้ข่าวว่าตลาดหุ้นมีปัญหา คุณไพรัชคงไม่ได้...

“อุ๊ย คงไม่หรอกค่ะ ดิฉันว่าเขายุ่งเรื่องงานมากกว่า” รัศมีรีบขัดขึ้นก่อนสร้อยศรีจะพูดจบ มองหาแล้วถาม “แล้วลูกชายเป็นไงบ้างคะ ได้ข่าวว่าร้านอาหารที่เพิ่งเปิดกำลังโด่งดัง”

“ขายดีมากค่ะ ดูท่าพิมานเขาจะเอาดีทางด้านธุรกิจอาหารนี่แหละค่ะ ตอนนี้ก็เปิดรับงานพวกเคตเตอริ่งแล้วด้วยนะคะ”

รัศมียินดี อ่อยว่าแบบนี้ต้องเตรียมหาว่าที่ภรรยามาคอยช่วยดูแลแล้ว สร้อยศรีเชิญรัศมีที่ร้านได้ทุกเมื่อถ้าน้องคะนึงนางว่างก็พามาด้วยจะได้พบปะกับพิมานเผื่อจะคุยกันถูกคอ

“ได้ค่ะคุณสร้อยศรี ให้เด็กๆเขารู้จักกันบ้างนะคะ” สร้อยศรีกับรัศมียิ้มอย่างรู้กัน

ooooooo

แต่พอกลับถึงบ้าน ป้าชุนมาเปิดประตูรับด้วยสีหน้าไม่ดีนัก พอสองแม่ลูกเดินถึงห้องรับแขกก็ได้ยินเสียงไพรัชพูดโทรศัพท์โวยวายอย่างเกรี้ยวกราด รัศมีพึมพำว่าเอะอะอะไรเสียงดัง

ป้าชุนยังไม่ทันพูดอะไร นางก็วิ่งหน้าตื่นมาบอกแม่ว่า

“แม่...พ่อเป็นอะไรไม่รู้ ดูเครียดน่ากลัวมากเลย” รัศมีรีบเดินไปที่ห้องรับแขกที่ไพรัชคุยโทรศัพท์อยู่

“ฉันพยายามติดต่อมันมาอาทิตย์นึงแล้ว แกต้องไปลากมันมาคุยกับฉันให้ได้!!” พูดจบไพรัชขว้างโทรศัพท์และเอกสารในมือทิ้ง โมโหสุดขีด

รัศมีเข้าไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อฟังไพรัชเล่าแล้วรัศมีเข่าอ่อนทรุดที่โซฟา ถามช็อกๆ

“อะไรนะ!”

“เรากำลังจะล้มละลาย” เสียงไพรัชแผ่วหวิวในลำคอ รัศมีถามว่าเป็นไปได้ยังไง “ก็ไอ้พิทักษ์มันชวนผมเล่นหุ้นตัวเต็ง ตอนแรกก็ดูดีอยู่ แต่ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น อยู่ๆหุ้นมันก็ดิ่งพรวดๆ มันบอกผมว่าตัวนี้กำลังมา วงในบอกมาโดยตรง มีคนเตรียมลงกันเยอะแล้ว”

ไพรัชบอกว่าตนหลงเชื่อทุ่มไปหมด เล่าแล้วด่าพิทักษ์ว่า “ไอ้สารเลวนั่น มันโกงผม!!!”

ทันทีที่รู้ว่าครอบครัวกำลังจะล้มละลายจริงๆ รัศมีช็อก ร้องเหมือนสติไม่อยู่กับตัว...

“ไม่นะ...ฉันไม่อยากกลับไปจนอีก ฉันไม่อยากไปขายข้าวแกงอีก!”

รัศมีนึกถึงอดีตของตัวเองอย่างสยอง...