ชาติ ลำชี

ข้อมูลที่ได้นั้นทำให้ทีมของสุริยันต้องเร่งดำเนินการเพราะใกล้ถึงวันงานประจำปีของจังหวัดเข้ามาทุกที... ส่วนพรานมีดบินที่ถูกคุมขัง เขาหนีรอดไปได้ขณะตำรวจทำการย้ายตัวผู้ต้องหา โดยได้สมุนของนายใหญ่มาช่วยหนี

โพธิ์แก้วกลับมาอุบลฯ ได้พบสาลินีจึงคุยอวดว่าตนกับชาติเป็นแฟนกันและจะแต่งงานกันทันทีที่เขาเสร็จภารกิจ สาลินีรับฟังแต่ไม่ได้รู้สึกใดๆ เพราะคิดว่าพิษของยาเสพติดทำให้โพธิ์แก้วสติไม่ดีจนพูดจาเพ้อเจ้อ

ส่วนทางกรุงเทพฯ ป๋องกับเอกพงษ์ร่วมกันคิดค้นยาแก้พิษสูตรเดวิลสำเร็จแล้ว ก็พอดีชาติมาบอกเรื่องร้ายที่อุบลฯ แน่นอนว่าป๋องเต็มใจไปช่วยเพื่อนรักอยู่แล้ว

หวันเองก็เช่นกัน เมื่อทราบข่าวก็พร้อมมากสำหรับการทำความดีเพื่อส่วนรวม และพวกสารวัตรเข็มก็ร่วมด้วย

ooooooo

งานประจำปีของจังหวัดเริ่มขึ้นแล้วในเช้าวันนี้โดยมีเสี่ยประทวนเป็นโต้โผให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่ โดยเชิญคนใหญ่คนโตมาร่วมงานมากหน้าหลายตา อีกทั้งผู้คนในจังหวัดก็ตื่นเต้นคึกคักกับงานนี้มาก

ภายในงานผู้คนมากมายทำให้ยากต่อการปฏิบัติการของพวกสุริยัน ส่วนชาติกำลังต่อสู้กับไพรทั้งที่เขาสองคนไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน

สาเหตุคือพวกไตรพยัคฆ์จับพลอยแม่ของไพรเป็นตัวประกัน บังคับให้ไพรฆ่าชาติถ้าไม่อยากให้พลอยตาย แต่เมื่อพรานปรากฏตัวจะช่วยไพรฆ่าชาติ ไพรจึงบอกความจริงกับพี่ชายและยุติการทำร้ายชาติ แต่จะไปเล่นงานพวกไตรพยัคฆ์ที่จับพลอยไว้ เมื่อบุกไปช่วยพลอยที่ถูกเจิดจับขังไว้ เจิดจวนตัวยิงพลอยบาดเจ็บ ขณะที่ตัวเองโดนไพรฆ่าตายด้วยมีด

ชาติกับป๋องช่วยกันจัดการเต็งกี่และกู้ระเบิดลูกแรกได้ ขณะที่สาลินีเจอเจ๊หมากำลังวางระเบิด สองสาวสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่สาลินีใช้ไหวพริบเอาชนะเจ๊หมาได้และกู้ระเบิดลูกที่สองสำเร็จ

ยังเหลือระเบิดอีกลูกที่ยังไม่รู้ว่าอยู่ที่ใคร แต่ผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ลูกน้องของสุริยันก็เจอหลักฐานสำคัญว่าเสี่ยประทวนคือนายใหญ่

ทหารและตำรวจพยายามควบคุมสถานการณ์ในงานประจำปี ประกาศเตือนชาวบ้านให้ระวังตัวและรีบหนีให้ไกลจากบริเวณงาน

เวลานั้นเสี่ยประทวนรู้แล้วว่าปั๋งตาย เขาเสียใจจนสติแตกประกาศผ่านไมโครโฟนได้ยินกันทั่วทั้งงาน

“ระเบิดอยู่ที่นี่ ถ้ามันระเบิด ภายในรัศมีหนึ่งกิโลเมตรจะไม่มีอะไรเหลือนอกจากเถ้าถ่าน ฉันตั้งเวลาไว้สิบนาที อีกสิบนาทีคนในนี้ทุกคนจะต้องเป็นเครื่องเซ่นวิญญาณลูกชายคนเดียวของฉัน”

สุริยันสั่งการทันที “บุกขึ้นไปชิงระเบิดมาให้ได้... ทุกคนหนีออกไป หนีออกไปให้หมด”

ชาติไม่ยอมให้ประทวนทำอย่างนั้นแน่ เขากับป๋องและไพรสู้ยิบตาเพื่อความปลอดภัยของผู้บริสุทธิ์ แต่ขณะต่อสู้กันนั้นชาติเห็นแผลเป็นที่แผ่นหลังของประทวน จำได้ว่าพ่อของเขายิงตอบโต้คนร้ายเมื่อยี่สิบปีก่อน