ชาติ ลำชี
ตอนที่ 13
“แต่ผมขอไปจัดการธุระส่วนตัวของผมก่อน แล้วจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด”
“ไม่มีปัญหา” สุริยันลุกขึ้นยืนจับมือกับชาติ
“ไม่ว่างานนี้จะจบแบบไหน ขอให้รู้ไว้ว่าผมนับถือคุณและรักคุณเหมือนลูกชายคนหนึ่ง”
“ขอบคุณมากครับ ผมก็เคารพและนับถือท่านเหมือนพ่อเช่นกัน”
ooooooo
ชาติเดินทางกลับมาหาสาลินีอย่างเร่งรีบ หมอสาวกำลังรักษาคนไข้ส่งซิกบอกให้เขารอก่อน ชาติยิ้มรับ หน้าเศร้า เดินซึมไปนั่งรอด้วยใจที่ห่อเหี่ยว
ผ่านไปไม่นานสาลินีตามออกมานั่งลงข้างๆ สีหน้าเธอยิ้มแย้มมีความสุขที่เห็นเขากลับมา
“ดีใจจัง ฉันนึกว่าคุณจะไปนานซะอีก”
“ความจริงผมขอกลับมาก่อน เดี๋ยวต้องกลับไปทำงานต่อ ผมอยากกลับมาคุยกับคุณสา”
“ค่ะ รอฟังอยู่”
ชาตินิ่งไปเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง สาลินีสังเกตสีหน้าท่าทางของเขาแล้วแอบหวั่นว่าน่าจะเป็นเรื่องไม่ดี
“มีอะไรรึเปล่า งานนี้เสี่ยงอีกแล้วเหรอ”
“ครับ งานที่ผมทำเป็นงานที่เสี่ยงตายทุกงานแหละครับ แต่ครั้งนี้มีบางอย่างที่ยากกว่านั้นที่ทำให้ผมต้องมาลาคุณสา”
“คุณพูดเหมือนจะ...ลาตาย”
“ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย ผมก็จะไม่สามารถมาหาคุณสาได้อีก”
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
“ผมบอกไม่ได้...คุณสา นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะเจอคุณ คุณฟังให้ดีๆนะ ผมรักคุณ คุณคือดวงใจของผม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้...จงรู้ไว้ว่าในชีวิตของชาติ ลำชี จากวันนี้ไปจนถึงวันตาย ผมรักคุณคนเดียว ถ้าชาติหน้ามีจริงผมไม่ขอเกิดเป็นชาติ ลำชี ขอเกิดเป็นใครก็ได้ และขอให้ผมได้รักคุณเหมือนชาตินี้...ลาก่อนครับ”
ชาติลุกขึ้นหมุนตัวเดินจากไปโดยไม่ฟังเสียงเรียกของสาลินี...ทิ้งให้เธองุนงงสับสนจับต้นชนปลายไม่ถูก
ooooooo
แผนปล่อยข่าวเสือโบกแหกคุกน่าจะได้ผล แต่สุริยันหนักใจตรงที่ต้องหาคนคล้ายเสือโบกมาตบตาพวกไตรพยัคฆ์ ลองเอาจ่าสูงวัยคนหนึ่งมาแต่แกกลัวการเผชิญหน้ากับผู้ร้าย สุดท้ายชาติเลยต้องเป็นเสือโบกเสียเอง
ชาติปลอมตัวและพรางหน้าไปยังจุดนัดพบกับพวกไตรพยัคฆ์หลังจากพวกมันนำผ้าสีเขียวมาผูกหน้าบ้านกำนันบุญตามที่โพธิ์แก้วให้ข้อมูล
แต่การพบกันระหว่างชาติกับคนของไตรพยัคฆ์ ซึ่งตอนแรกชาติไม่รู้ว่ามันคือปั๋งลูกชายของเสี่ยประทวน จนกระทั่งเกิดเหตุชุลมุนเพราะพวกมันจับได้ว่าเป็นเสือโบกตัวปลอม และช่วงหนึ่งไฟดับแต่มีเสียงปืนดังหลายนัด พอไฟสว่างก็พบว่าคนที่ถูกยิงบาดเจ็บสาหัสคือปั๋ง
ชาติเดาว่าปั๋งคือนายใหญ่ แต่ไม่ว่าชาติจะคาดคั้นเรื่องการวางระเบิดในงานประจำปีของจังหวัดยังไง
ปั๋งก็ไม่ยอมปริปาก จนกระทั่งสุริยันต้องให้คนไปตามตัวสาลินีผู้หญิงที่ปั๋งหลงรักมาเกลี้ยกล่อม จึงรู้ว่าไม่มีการวางระเบิดแต่มีคนถือระเบิดสามลูกไว้กับตัว คนแรกคือเจ๊หมา คนที่สองคือเต็งกี่ แต่คนที่สามปั๋งไม่ทันพูดออกมาก็กระอักเลือดตายไปเสียก่อน
