ตอนที่ 13
“ตอนนี้เราไม่มีเบาะแสอื่นอีกเลย คุณโพธิ์แก้วเป็นคนเดียวที่อาจจะช่วยเราได้”
“เอาตามจริงนะคะ เสือโบกเขาค่อนข้างไว้ใจฉัน ส่วนหนึ่งเพราะเขาเห็นว่าฉันเป็นทาสยาเสพติดเต็มตัว ไม่มีทางทรยศเขาได้ แต่ว่าฉันไม่รู้จริงๆค่ะว่าพวกเขาจะวางระเบิด ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีการวางระเบิดกัน”
“ไม่เป็นไรครับ ผมก็คิดว่าคุณก็คงไม่รู้ แต่ผมอยากรู้ว่าเสือโบกมีการติดต่อกับใครเป็นพิเศษบ้างไหม หรือซ่อนเอกสารสำคัญอะไรไว้ตรงไหนบ้าง อะไรก็ได้ที่จะเป็นเบาะแสที่เราจะเชื่อมโยงไปถึงระเบิดได้”
“ค่อยๆคิดก็ได้นะแก้ว เรื่องนี้สำคัญมาก” ป๋องบอก
“งั้นเหรอคะ แก้วสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“ใช่สิ มันเกี่ยวข้องกับชีวิตคนจำนวนมากนะ”
“แล้วพี่ชาติไปไหนล่ะคะ ทำไมพี่ชาติไม่มาด้วย”
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับชาติ ลำชี”
“แก้วอยากเจอพี่ชาติ”
สุริยันกับป๋องนิ่งเงียบ ไม่กล้าว่าอะไร โพธิ์แก้วเห็นแล้วยิ่งได้ใจ
“ที่อยากเจอเพราะแก้วกลัว ถ้าเกิดพวกมันรู้ว่าแก้วช่วยพวกคุณ แล้วมันมาทำร้ายแก้วล่ะคะ”
“คุณอยู่กรุงเทพฯ พวกมันทำอะไรคุณไม่ได้หรอก หรือจะให้พาเข้าไปในกรมทหารก็ได้”
“ไม่ค่ะ แก้วรู้ว่าเสือโบกจะต้องไปพบคนคนหนึ่งเป็นระยะ แต่แก้วไม่กล้าบอกจนกว่าพี่ชาติจะมาอยู่ใกล้ๆแก้ว คอยคุ้มครองแก้ว ถ้าไม่มีพี่ชาติ แก้วจะไม่พูด”
โพธิ์แก้วพูดด้วยสีหน้าท่าทางเด็ดขาด เล่นเอาสุริยันนิ่งไปอย่างหนักใจ
ooooooo
ชาติหายเป็นปกติแต่ยังคงอยู่ที่สถานีอนามัยช่วยรักษาชาวบ้านด้วยวิชาหมอนวดแผนโบราณ ใครมีอาการปวดเมื่อยเคล็ดขัดยอกชาติรักษาได้หมด
สาลินีรู้สึกดีกับชาติมากขึ้น การได้อยู่ใกล้ชิดและการใช้ชีวิตเรียบง่ายด้วยกันทำให้ทั้งคู่มีความสุข แต่แล้วความสุขนั้นก็แสนสั้นเพราะสุริยันส่งทหารมารับตัวชาติไปอย่างเร่งด่วน
สุริยันต้องการให้ชาติเจรจากับโพธิ์แก้วเรื่องเบาะแสที่พวกไตรพยัคฆ์จะวางระเบิดเมืองอุบลฯ หากพวกมันทำสำเร็จจะเกิดความเสียหายและมีคนบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก
“เราสืบซ้ำแล้ว เรื่องระเบิดเป็นเรื่องจริง สถานการณ์วิกฤติมาก เราไม่มีเวลาหาข้อมูลเพิ่ม ตอนนี้โพธิ์แก้วคือเบาะแสเดียวของเรา”
“ผมเข้าใจครับ ผมจะพยายามเกลี้ยกล่อมเธอครับ”
“โพธิ์แก้วมีสภาพจิตที่แปรปรวน ความต้องการของเธออาจจะไม่ปกติ แต่คุณต้องทำให้เธอพอใจและให้เธอบอกข้อมูลกับเราให้ได้ อย่าลืมนะว่าระเบิดที่หายไปน่ะมันฆ่าคนได้จำนวนมหาศาล”
ชาติรับรู้และเต็มใจช่วยเหลืออยู่แล้ว แต่เมื่อได้ยินเงื่อนไขของโพธิ์แก้วก็หนักใจจนรับไม่ได้
“แก้วจะบอกก็ต่อเมื่อพี่ชาติรับปากมาก่อน...พี่ชาติต้องรักแก้ว รักแบบผู้ชายรักผู้หญิง พอหาระเบิดเจอแล้วพี่ชาติต้องแต่งงานกับแก้ว เป็นผัวเมียกัน”
“แก้ว!!...” ชาติตะลึง
“ถ้าพี่ชาติไม่รับปาก แก้วจะไม่เล่าอะไรทั้งนั้น”
“แก้ว...อย่าล้อเล่นสิ แก้วจะเอาชีวิตคนจำนวนมากมาโยงกับเรื่องส่วนตัวแบบนี้ได้ไง”
“แก้วไม่ได้ล้อเล่น แก้วพูดจริงค่ะ”
ชาติมองสุริยันเหมือนจะขอความเห็น แต่เขาไม่สบตา เสมองไปทางอื่น
“แก้วไม่แคร์ชีวิตคนอื่นหรอกค่ะ แก้วแคร์แต่พี่ชาติคนเดียว ว่าไงคะ”
“แก้ว...แบบนี้มันไม่ใช่...”
“ไม่รับปากแก้วก็ได้ค่ะ งั้นแก้วคงไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว แก้วจะกลับอุบลฯ” โพธิ์แก้วหน้าตึงเอาแต่ใจ ชาติกับสุริยันมองหน้ากันหนักใจ
ooooooo










