วิมานมนตรา
ตอนที่ 9
หลวงปู่มั่นมรณภาพเพราะโรคประจำตัวและพิษในอาหารที่พวกพลอยถวาย แต่พลอยไม่รู้เรื่องและเก็บเรื่องการตายของท่านมาเป็นทุกข์จนหลอนเห็นหน้าตัวเองเป็นผี!
สำลีนั่นเองเป็นตัวการทุกเรื่อง ทั้งบงการให้เดือนดาราไปเยี่ยมน้องชายและร่ายมนตร์สะกดให้พริ้งไปวางยาในสำรับอาหารของหลวงปู่ แถมทำเรื่องชั่วร้ายสร้างกุมารทองจากการตายทั้งกลมของชื่น
“นางชื่นและเด็กน้อย ขอบใจมากที่ช่วยให้อาคมของข้ากล้าแข็งจนสุดที่ผู้ใดจะทัดทาน”
วิญญาณของชื่นกับลูกถูกจับขังในหม้อกักวิญญาณ พยายามทุบตีหม้อเพื่อหนีแต่ถูกมนตร์ดำของสำลีกักกันไว้ สองแม่ลูกกอดกันร่ำไห้ ชื่นตะโกนด่าหมอผีชราอย่างเหลืออด
“ไอ้เฒ่าเจ้าเล่ห์ แกนี่เองที่ก่อเหตุร้ายสารพัดในเรือนนี้ แกฆ่าทุกคนอย่างเหี้ยมโหด ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์และบุญกุศลที่ข้าเฝ้าเพียรทำมาจงช่วยให้วิญญาณของข้าและลูกหลุดรอดจากการกักขังของไอ้เฒ่าอำมหิตนี้ด้วยเถิดเจ้าค่ะ”
สำลีได้ยินถ้อยคำสาปแช่งของชื่นแต่ไม่ยี่หระ พึมพำตอบเสียงเหี้ยม
“อย่ามาวิงวอน รอไปก่อนเถิด...สักวันข้าจะปล่อยพวกเอ็งไปผุดไปเกิด”
พลอยใจไม่ดีเรื่องเห็นภาพหลอน รีบไปบอกนางเอิบด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“พลอยโดนผีตัวเองหลอกสองครั้งแล้วนะยาย”
“หรือว่าคุณพลอยตาฝาดเพราะแพ้ท้อง”
“พลอยใจคอไม่ค่อยจะดีเลยนะยาย”
“มั่นใจได้เลยเจ้าค่ะ อย่างไรเสียคุณพลอยก็ยังมีแหวนหลวงปู่คุ้มครอง รีบกลับไปห้องเถิดเจ้าค่ะ คุณท่านบอกจะรีบมาดูแลคุณพลอยไวๆ”
“โชคดีเหลือเกินที่คุณพี่ดาราเธอเอาแหวนมาคืน”
แสงสลดใจไม่น้อยกับการมรณภาพของหลวงปู่และการจากไปของชื่น กระนั้นก็ยังยิ้มได้เมื่อคิดถึงลูกคนแรกในท้องเมียน้อยอย่างพลอย
“พี่รอวันที่จะได้เห็นลูกของเรา มันต้องเป็นวันที่ชีวิตของพี่สุขสมบูรณ์ที่สุด”
“ค่ะ แต่พลอยยังไม่หายหวั่นใจเรื่องที่เกิดขึ้นกับหลวงปู่ พี่ชื่น แถมพลอยยังเจอผีตัวเองมาหลอกอีก”
“พลอยกำลังแพ้ท้องเลยหูตาฝ้าฟาง”
“ยายเอิบก็บอกเช่นนั้นค่ะ”
“คนท้องต้องทำใจให้สบายและนอนหัวค่ำ ทำใจให้สบายเพื่อลูกของเรา...เชื่อพี่นะคนสวย”
“ค่ะ ขอบพระคุณคุณพี่มากค่ะที่ให้กำลังใจพลอย”
“นอนนะคนดี มาให้พี่กล่อมจะได้หลับฝันดี”
ooooooo
พริ้งนอนไม่หลับจึงลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่ก็ดันตาดีเห็นเงาดำๆเหมือนมีคนบนเรือนของเดือนดารา สำลีเห็นพริ้งไปด้อมๆมองๆที่เรือนเดือนดารา กลัวจะเสียแผนเลยไปดักเจอ
“ไปแอบดูอะไรนังพริ้ง”
“ฉันเห็นใครบางคนเดินบนเรือนแล้วหายไปในห้องนอนคุณผู้หญิง แล้วฉันก็ได้ยินเสียงทำอะไรในห้องจึงคิดว่าคุณผู้หญิงกลับมาแล้ว พอเข้าไปดูไม่มีใครเลย หรือว่าผีหลอกฉัน”
“ใช่ เอ็งโดนผีหลอก แล้วถ้ายังไม่รีบกลับเรือนเอ็งจะเจอผีมารุมหลอกอีก ที่นี่มีคนตายมากมายแล้ว ไม่กลัวรึ”
น้ำเสียงดุดันของสำลีทำให้พริ้งไม่กล้าหือ รีบกลับไปเรือนพักตัวเองแต่โดยดี ไม่รู้เลยว่าขณะเดียวกันนั่นเอง ผีดาวเรืองไปเข้าฝันพลอยเตือนให้หนี
พลอยเห็นผีผมยาวก็ตกใจตื่น ตัวสั่นจนแสงต้องกอดปลอบ
“มันจะฆ่าพลอย”
“ใคร...ใครมันจะฆ่าพลอย”
“ผี...ผีผมยาวตาแดงร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือด”
“พลอยฝันร้ายเพราะคิดมากกังวลมาก”
“มันเหมือนความจริงมากค่ะ มันมาเรียกพลอยให้ตามมันไป คุณพี่ดารามาช่วยฉุดพลอยไว้ทันค่ะ”
“ดารายังไม่กลับมาสักหน่อย”
“นั่นสิคะ พลอยสับสนไปหมดแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น”
“ฝันแน่ๆ ไม่ใช่ความจริง บ้านเราไม่มีผี พลอยใส่แหวนหลวงปู่ไม่มีใครทำอันตรายพลอยได้หรอก”
แสงเห็นเมียน้อยสุดที่รักไม่สบายใจเลยสั่งนางเอิบให้ทำอาหารทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้หลวงปู่มั่น ชื่นและวิญญาณเร่ร่อนตนอื่น กระนั้นพลอยยัง
ไม่คลายใจ ต้องระบายกับนางเอิบ
“คุณพลอยฝันร้ายอีกแล้ว”
“ฝันถึงผีผมยาวตัวเดิมมาไล่พลอยให้ไปซะ ฝันทีไรเขาไล่ทุกครั้ง แปลกแท้ๆ...น่ากลัวมาก เมื่อคืนโชคดีที่ในฝันคุณพี่ดารามาช่วยฉุดไว้ไม่ให้ตามผีนั่นไป”
“เอ...มันพิลึกกันแท้ๆ คุณพลอยต้องไปทำสังฆทานอุทิศส่วนกุศลให้คนพวกนี้เเล้วนะเจ้าคะ”
“ใช่ ตลอดเวลาเหมือนอย่างที่นังพริ้งว่า...ว่าโดนแอบจับตามองตลอด มีบางอย่างจับตามองพลอยทุกฝีก้าว”
“อย่ากังวลเจ้าค่ะ ทำบุญสวดมนต์ขอให้วิญญาณหลวงปู่คุ้มครองซะน่าจะดีขึ้น”
“ดีจ้ะยาย พลอยขอไปบอกคุณพี่ก่อน ท่านต้องรีบไปทำงาน ไม่ได้ไปด้วย”
แสงอนุญาตให้พลอยไปทำบุญที่วัดกับนางเอิบด้วยความเต็มใจ
“พี่อยากไปกราบสังขารหลวงปู่ด้วยแต่พี่
ติดงาน ลางานไม่ได้ แต่พี่จะรีบกลับ...รอพี่กินอาหารนะคนสวย”
“ค่ะ พลอยจะรอคุณพี่ค่ะ”
“ชื่นใจ พี่รักพลอยสุดหัวใจ จำไว้นะว่าพี่รักพลอยเหลือเกิน”
“ค่ะ พลอยก็รักคุณพี่สุดหัวใจค่ะ”
คำรักของพลอยทำให้แสงปลื้มใจมาก โอบกอดและพร่ำจูบไม่ห่าง
“พี่อยากโอบอยากกอดอยากจูบพลอยเช่นนี้ตลอดเวลา จูบพี่บ้างสิพลอย”
“อายฟ้าดิน ฟ้าจะผ่าเอา น่าเกลียดค่ะ รอค่ำคืนนี้ก่อนสิคะ นายเมฆเอารถมารอแล้วค่ะ”
“พี่จะรอจูบของพลอยคืนนี้ จูบพี่ทั้งคืนได้ไหมคนสวย”
พลอยก้มหน้าด้วยความเขินอาย ลืมความทุกข์ใจชั่วขณะ ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนกำลังแอบมอง!
ooooooo
สำลีนั่นเองที่แอบมองพลอยจากมุมไกลๆ ก่อนร่ายมนตร์ดำสะกดพริ้งที่สอดรู้สอดเห็นไปทั่วให้พาพลอยที่เพิ่งกลับจากทำบุญที่วัดไปเรือนของเดือนดารา
