สวยซ่อนคม
ตอนที่ 15
เหลาไท่มาเยี่ยมเซียะเนี้ยที่โรงพยาบาลพร้อมสุ้ยไถ่ คุณนายใหญ่ตระกูลฟังสีหน้าเลื่อนลอย จิตใจไม่อยู่กับเนื้อตัวเพราะยังทำใจไม่ได้เรื่องลูกๆ เมื่อเห็นหน้าเหลาไท่ก็โผหา ร้องไห้โฮอย่างคนหมดที่พึ่ง
“ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว ตระกูลฟังไม่เหลือใครแล้วค่ะ”
“ฉันรู้ แต่เธอยังมีอีกหลายคนที่ยังอยู่นะเซียะเนี้ย”
เซียะเนี้ยนิ่วหน้าก่อนเบิกตาโตเมื่อคิดถึง
ลูกสาวคนโต
“อ้ายผิง...แล้วอ้ายผิงเป็นยังไง อ้ายผิงหายไปไหน”
สุ้ยไถ่สะเทือนใจมากแต่ก็ต้องกัดฟันโกหก
“น้องเครียดจนไม่สบายครับ ตอนนี้นอนพักอยู่ที่บ้าน เซียะเนี้ยไม่ต้องห่วงนะครับ ผมดูแลน้องอยู่”
“โถอ้ายผิง...ขอบใจเธอมากนะสุ้ยไถ่ อ้ายผิงเขาไม่มีใครแล้ว เธออย่าทิ้งเขาไปนะ”
เหลาไท่เห็นว่าได้โอกาสจะพูดเรื่องแต่งงานระหว่างสุ้ยไถ่กับอ้ายผิง
“ฉันมาวันนี้ก็อยากจะมาคุยกับเซียะเนี้ย...เรื่องของสองคนนี้”
เซียะเนี้ยดีใจมาก ยิ้มกว้างเมื่อได้ยินประโยคต่อมาของสุ้ยไถ่
“ผมจะแต่งงานกับอ้ายผิงครับ”
ooooooo
เจียอิงเจ็บใจที่รั้งสุ้ยไถ่อยู่บ้านด้วยไม่ได้ พาลลงกับเจ้าสัวฟัง ผสมยากล่อมประสาทในเครื่องดื่มจะบังคับกรอกปาก เจ้าสัวฟังตาเหลือกเมื่อเห็นหน้าลูกสาวคนโต อะไรบางอย่างในตัวกระซิบบอกเขาว่าอีกฝ่ายไม่ใช่ตัวจริง
อาการของเจ้าสัวฟังทำให้เจียอิงสะใจ ยิ้มเยาะ
“ไม่ได้เจอกันเลยนะคะอาปา ไงคะ...คิดถึงหนูมากเลยล่ะสิ ดูซิ ดีใจจนตัวสั่น น้ำหูน้ำตาไหล”
เจ้าสัวฟังพยายามส่งเสียงอ้อแอ้ขอความช่วยเหลือ เจียอิงไม่สนคว้าแก้วเครื่องดื่มผสมยามากรอกปาก
“เดี๋ยววันนี้ฉันจะช่วยนะ ไม่ต้องร้อง อาปารู้แล้วใช่ไหม...นังคุณนายใหญ่มันช็อกจนเสียสติเข้าไปนอนโรงบาลแล้ว คือฉันบอกมันไปว่าที่ลูกๆมันหายหน้าหายตากันไปเพราะมันไปเฝ้ายมบาลกันหมดแล้ว”
เจียอิงลำพองใจมาก ยิ่งเห็นอาการทุรนทุรายของเจ้าสัวฟังยิ่งสาแก่ใจ
“อาการอีแก่มันเหมือนกับแกตอนนี้ล่ะ ดังนั้นบ้านนี้จะเหลือแกคนเดียว มันไม่ยุติธรรมฉันเลยจะมาจับแกส่งยมบาลตามพวกลูกโง่ๆทั้งสี่คนของแกไป กิน กินเข้าไป!”
จบคำก็บังคับกรอกยา เจ้าสัวฟังดิ้นพล่าน รวบรวมแรงขัดขืน หวิดจะสู้แรงอีกฝ่ายไม่ไหวหากเก้าจะไม่โผล่มาเพราะได้ยินเสียงตึงตังจากห้องเจ้าสัว
“เจ้าสัวๆ เป็นอะไรหรือเปล่า...ลื้อทำอะไรเจ้าสัว!”
เก้าโกรธมากกระชากเสียงถามคุณหนูใหญ่ของบ้านที่เขารู้ดีว่าเป็นตัวปลอม เจียอิงเสียงเขียวสวนกลับ
“นี่แกพูดกับฉันอย่างนี้แล้วเหรออาเก้า”
“อั๊วถามว่าลื้อทำอะไรเจ้าสัว อั๊วจะฟ้องนายคนใหญ่”
