สวยซ่อนคม

“ทำให้คนอื่นเขาต้องลำบากใจ”

“นั่นล่ะ รอไว้ให้ฉันกลับไปอธิบายกับพวกเขาด้วยตัวเองดีกว่า”

ส่งไห้โต้แบบขอไปที ก่อนหันหาฟู่กุ้ยเพื่อชวนกลับเมืองไทยด้วยกัน ฟู่กุ้ยคิดหนักไม่อยากแยกจากหลินลู่หลาน ส่งสายตาอ้อนวอนขอความรักจนอดีตพยาบาลสาวอึดอัดตัดสินใจโพล่งตามตรง

“ไม่ต้องทำตาละห้อยใส่ฉันหรอก จะไปไหนก็ไป ถึงอยู่ฉันก็ไม่เปลี่ยนใจ”

ฟู่กุ้ยฉุนขาดที่ถูกตัดรอนตอกแบบไม่รักษาน้ำใจ

“อยากโง่ต่อไปก็ตามใจ หมอนั่นมันไม่มีวันกลับมาหาเธอแน่ เขามีเจ้าของแล้วสวยกว่าเธอเป็นร้อยๆเท่า”

หลินลู่หลานหน้าตึง ตั้งท่าจะคว้าของในห้องปาใส่ ฟู่กุ้ยรีบหลบออกจากห้อง กระนั้นก็ไม่วายทิ้งท้าย

“อยู่กับความฝันลมๆแล้งๆของเธอไปเถอะ ดี...ฉันจะได้ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก!”

ooooooo

ส่งไห้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง เห็นใจทั้งหลินลู่หลานและฟู่กุ้ย อยากช่วยทั้งคู่ปรับความเข้าใจก่อนเดินทางไปเมืองไทย และคนแรกที่เขาเลือกไปคุยด้วยก็คืออดีตพยาบาลสาว

“ฟู่กุ้ยคงไม่ได้ตั้งใจพูดอย่างนั้น”

“อยากให้เขาตั้งใจด้วยซ้ำเพราะฉันไม่อยากให้เขากลับมาอีก”

พูดพลางทำงานบ้านเพื่ออำพรางความรู้สึก แต่แล้วก็อดไม่ได้ระบายความอึดอัดใจ

“พี่กุ้ยเป็นเพื่อนเป็นพี่ที่ดีนะ แต่สิ่งที่เขาคิดมันเป็นไปไม่ได้ ถึงฉันจะถูกผู้ชายทิ้งแต่ฉันก็รักของฉัน”

หลินลู่หลานน้ำตาคลอเมื่อคิดถึงหมอโซวอดีตแฟนหนุ่ม แม้จะถูกทิ้งแบบไม่ทันตั้งตัวแต่ความรักความผูกพันที่มีให้กันก็ยาวนานเกินกว่าจะตัดใจง่ายๆ ส่งไห้เข้าใจความรู้สึกดี อยากปลอบแต่เธอก็โพล่งถามตัดหน้า

“คุณก็รักผู้หญิงของคุณเหมือนกันใช่ไหม”

ส่งไห้พยักหน้ารับ หลินลู่หลานถอนใจ ยิ้มทั้งน้ำตา

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็คงเข้าใจฉัน คงไม่คิดว่าฉันบ้า”

“ใครว่าเธออย่างนั้นบอกมา ฉันจะไปจัดการให้เอง”

หลินลู่หลานหัวเราะเบาๆ อารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อยจึงถือโอกาสเตือนสติเขาเรื่องปิดบังทุกอย่างจากทางบ้าน

“ฉันรู้ว่าคุณมีทิฐิ อยากทำทุกอย่างด้วยตัวเอง อยากให้ทางบ้านแปลกใจเวลาคุณกลับไป แต่ฉันว่ามันไม่ค่อยเข้าท่า คนอื่นยังพอว่าแต่คุณมีคุณย่าที่อายุมากแล้ว ไม่คิดหรือว่าเขาอาจจะนั่งรอทุกลมหายใจเข้าออก คุณทำอย่างนี้เท่ากับทรมานคนแก่ เกิดย่าคุณเป็นอะไรโดยที่ไม่รู้ว่าคุณเป็นหรือตาย บางที คุณอาจต้องเสียใจไปตลอดชีวิต”

คำพูดเตือนสติของหลินลู่หลานทำให้ส่งไห้ตัดสินใจโทร.กลับบ้านเวลาต่อมา เหลาไท่ดีใจมากไม่รอช้าบอกสุ้ยไถ่กับซุนหลิงเมื่อทั้งสองกลับจากโรงพยาบาล

ฟานมาดักรอหน้าบ้านและพาสุ้ยไถ่กับซุนหลิงไปหาเหลาไท่ในห้องพระ เหลาไท่ยิ้มรับบางๆให้สองหนุ่มสาว