ตอนที่ 14
“ถ้าอย่างนั้นเขาก็คงรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันก็อยากดูหน้าผู้หญิงคนที่ใช้รูปร่างหน้าตาอ้ายผิงทำมาหากิน ฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร ถ้าสิ่งที่อาเหลียงเล่าให้ฟู่กุ้ยฟังเป็นความจริงฉันก็ไม่ต้องการให้ผู้หญิงคนนั้นกลับไปหาพี่ชายฉันอีก รวมทั้งคนในบ้านตระกูลฟังด้วย เขาทำให้คนบ้านแตกสาแหรกขาด เพื่อนฉันที่มาเรือด้วยกันก็ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง”
ฟู่กุ้ยเห็นสีหน้าวิตกของหลินลู่หลานก็รู้ว่าเธอคิดจะขอร้องส่งไห้เรื่องหมอโซว
“ลู่หลาน...เธออย่าบ้าไปนักเลย หมอมันไม่ได้สนใจเธอ มันทิ้งเธอก็เห็นอยู่”
หลินลู่หลานฉุนขาด ตวาดลั่น “หุบปากไปเลยพี่กุ้ย! ยังไงหมอก็เคยดีกับฉัน เคยรักษาชีวิตให้คุณ
ไม่งั้นแผลที่ตัวคุณคงเน่าเฟะเป็นบาดทะยักตายไปแล้วก็ได้”
ส่งไห้ไม่แคร์เรื่องหมอโซว ขอแค่สืบเรื่องอ้ายผิงตัวปลอมได้เท่านั้น พยักพเยิดกับฟู่กุ้ยจะแอบงัดห้องหมอโซวเพื่อหาหลักฐาน หลินลู่หลานอยากไปด้วยแต่ถูกสองหนุ่มปฏิเสธเพราะกลัวเหมยแม่บ้าน
เฝ้าห้องจะจับได้
ooooooo
ฟู่กุ้ยไม่อยากให้ผิดสังเกตจึงพาส่งไห้ขึ้นลิฟต์จากลานจอดรถของอพาร์ตเมนต์ เมื่อถึงหน้าห้องหมอโซวก็กดกริ่งเรียกแต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่มีใครเปิดประตู แฮกเกอร์หนุ่มนิ่วหน้าสงสัย
“ปกติป้าคนนั้นจะต้องอยู่บ้านแต่เหมือน
ไม่มีใครอยู่เลยครับ หรือว่าพอนายคนใหญ่มาเอาตัวคุณอ้ายผิงไปแล้ว ทุกคนเลยไม่กล้าอยู่ที่นี่ หรือไม่ตำรวจก็มารวบตัวเอาไปหมดแล้ว”
“ง่ายอย่างนั้นเชียวหรือ”
ส่งไห้รำพึง หมกมุ่นกับความคิดตัวเองเงียบๆ ไม่สนผู้เช่าร่วมชั้นคนอื่นที่ด้อมๆมองๆพวกเขาด้วยความแปลกใจ ฟู่กุ้ยเสียอีกเห็นท่าไม่ดีรีบชวนเจ้านายหนุ่มกลับ
“ผมว่าเรากลับกันก่อนดีไหมนาย เดี๋ยวมีคนสงสัย วันหลังผมจะมาสืบให้ใหม่”
สองหนุ่มเจ้านายลูกน้องคงกลับอย่างไม่ได้อะไรเพิ่มแล้วหากผู้เช่าห้องข้างๆจะไม่บอกเรื่องหมอโซวยังไม่กลับบ้านแถมเหมยแม่ยายของหมอหนุ่มกระโดดตึกตายเมื่อวันก่อน...
หมอโซวไม่ได้สนใจเรื่องใครจะตามหาหรือใครจะตายที่อพาร์ตเมนต์ หลังรอดชีวิตราวกับปาฏิหาริย์เพราะถูกลียิงตกทะเลเมื่อวันก่อน จีซานซึ่งสังหรณ์ใจตอนเขาเล่าเรื่องท่าทีแปลกๆของเจียอิง แอบล่องเรือตามไปพร้อมกับนักประดาน้ำในคราบนักดำน้ำท่องเที่ยว ช่วยหมอหนุ่มเพื่อนรักได้ทันหวุดหวิด
จีซานพาหมอโซวเพื่อนรักไปพักรักษาตัว
ที่คอนโดหรูริมอ่าวฮ่องกง โชคดีกระสุนไม่โดนอวัยวะสำคัญทำให้หมอหนุ่มรอดและฟื้นตัวในเวลาไม่นาน กระนั้นความเจ็บแค้นจากเรื่องที่เกิดขึ้นก็ทำให้หมอโซวเก็บตัวเงียบไม่ออกไปไหนจนจีซานอดหนักใจไม่ได้
“เอาแต่มายืนมองทะเลอย่างนี้ทุกวันๆ เบื่อหรือยังล่ะเพื่อน ออกไปชมโลกกันได้แล้ว”
หมอโซวไม่ตอบตกลงแต่พูดบางอย่างถึงเรื่องที่เกิดขึ้น










