สวยซ่อนคม
ตอนที่ 14
“คนเรารู้อะไรล่วงหน้าได้ก็คงดี แต่เมื่อทำไปแล้วก็ต้องยอมรับผลของมัน”
จีซานถอนใจยาว รู้ดีว่าเพื่อนรักแค้นใจแค่ไหนเรื่องเจียอิง
“ไม่มีใครย้อนกลับไปแก้ไขเหตุการณ์อดีตได้หรอกเว้ยหมอ ไม่อย่างนั้นทั้งโลกก็คงจะมีแต่คนดี”
“ขอบใจที่ทำให้ฉันยังได้ยืนอยู่ตรงนี้”
“คนมันยังไม่ถึงที่จะตายได้ยังไง”
“แต่แกทำให้ฉันได้เกิดใหม่จีซาน”
หมอโซวเอ่ยเสียงเรียบแต่แววตาเปล่งประกายลึกลับบางอย่าง...อีกไม่นานจะถึงเวลาล้างแค้น!
ooooooo
ซุนหลิงปล่อยหน้าที่ดูแลอ้ายผิงตัวจริงให้พยาบาลที่สุ้ยไถ่จ้างเป็นพิเศษ ส่วนตัวเองกลับบ้านเทียนซั่งมาดูแลเหลาไท่ที่สุขภาพทรุดโทรมเพราะตรอมใจเรื่องส่งไห้ เหลาไท่มองเด็กสาวที่ตนอุปการะด้วยความเอ็นดู
“ขอบใจนะ แทนที่เธอจะได้พัก ดูหนังสือ เที่ยวเล่นตามประสา เป็นว่าต้องมาดูแลคนแก่ป่วยอีกคนไปเสียอีก”
“พี่อ้ายผิงมีพยาบาลคอยดูแล้ว อาปาก็มีซินแสกับอาเก้า แค่นี้หนูก็สบายหมดห่วงแล้ว เหลาไท่กินยาพักผ่อนเยอะๆแล้วก็ไม่เครียด เดี๋ยววันสองวันเหลาไท่ก็จะแข็งแรงไปเยี่ยมพี่อ้ายผิงกับหนูได้เหมือนเดิมแล้ว”
เหลาไท่ปลื้มใจมาก “ฉันนี่มองคนไม่ผิดจริงๆ”
ซุนหลิงเลิกคิ้วเหมือนจะสงสัย พลันเสียงเซียวหรือขลุ่ยจีนก็ลอยเข้าหู เหลาไท่นั่งฟังแล้วยิ้มบางๆ เพราะจำได้ว่าเป็นเสียงเพลงของสุ้ยไถ่ที่ชอบเป่าเครื่องดนตรีชนิดนี้เป็นชีวิตจิตใจ
เสียงขลุ่ยของสุ้ยไถ่เหมือนมีมนตร์สะกดให้ผู้ฟังเคลิ้ม โดยเฉพาะซุนหลิงที่เก็บอาการไม่อยู่
จนเหลาไท่จับสังเกตได้ กระนั้นก็ไม่ได้ทักเพราะ
ไม่อยากให้อาย ได้แต่ปล่อยให้เด็กสาวเดินตามหา เสียงเพลงจนลับตา
ซุนหลิงแอบตามเสียงเพลงจนถึงห้องนอนของสุ้ยไถ่ ยืนนิ่งฟังอย่างเพลิดเพลินอยู่อึดใจก็ต้องกระโดดหนีแทบไม่ทันเมื่อจู่ๆเจ้าของห้องหนุ่มก็เปิดประตูผางออกมา!
สุ้ยไถ่แปลกใจไม่น้อยที่เห็นซุนหลิงหน้าห้อง อ้าปากจะทักแต่เด็กสาวกลับเดินหนี
“อ้าว...แล้วมายืนลับๆล่อๆหน้าห้องฉัน แอบดูฉันแล้วเดินหนีงั้นเหรอ”
ซุนหลิงหน้าแดงก่ำ แหวกลบเกลื่อน “บ้า! ฉันเปล่านะ ฉันไม่ได้มาแอบดู”
“ไม่ใช่แล้วทำไมถึงหน้าแดง”
“ไม่ใช่...ฉัน...ฉันแค่จะมาบอกคุณว่าเหลาไท่หลับแล้วก็แค่นั้น”
สุ้ยไถ่อมยิ้มให้ข้ออ้างส่งๆของเด็กสาว แกล้งตามไปต้อนเธอขึ้นรถ ซุนหลิงจะปฏิเสธเพราะต้องดูแลเหลาไท่แต่ก็ถูกลากตัวขึ้นรถด้วยจนได้เพราะเขาอยากให้ไปเยี่ยมอ้ายผิงตัวจริงด้วยกัน
ooooooo
ความจริงเรื่องเหมยจากปากผู้เช่าร่วมชั้นของหมอโซวทำให้ส่งไห้กับฟู่กุ้ยพูดไม่ออก ไม่กล้าบอกหลินลู่หลานเพราะกลัวเธอคิดมากว่าเป็นสาเหตุทำให้แม่ยายของหมอโซวกระโดดตึกตาย
