สกาวเดือน
ตอนที่ 15
“ถ้าอย่างนั้น...แจ้งความเถอะ”
“ถ้าเรื่องถึงตำรวจ พี่กัณก็ต้อง...” เพ็ญลักษณ์
ยังพูดไม่จบ กัณหาแทรกขึ้นว่า
“ฉันรู้ว่ามันเป็นความผิดทางอาญา ติดคุกเป็นสิบปี แต่คนทำผิดก็ต้องได้รับโทษ ถ้าฉันเงียบ ไอ้คนที่ร่วมมือกับฉันมันก็จะลอยนวล โดยเฉพาะไอ้ศักรินทร์”
ooooooo
เวลานั้นศักรินทร์กำลังจนแต้มเพราะโดนทวงหนี้อย่างหนัก เขาหลบพวกมันไปรีดไถเพริดพักตร์แต่เธอไม่ยอมให้ ตะเกียกตะกายวิ่งหนีออกไปเจอนักเลงทวงหนี้ ศักรินทร์ที่ไล่กวดมากลับลำไม่ทันจึงโดนพวกมันอุ้มไปต่อหน้าต่อตาเธอ
หลังจากแจ้งความกับตำรวจแล้ว น้องทุกคนบอกลากัณหา ขอให้รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆ พวกเราเป็นกำลังใจให้พี่เสมอ กัณหาน้ำตาซึม มองหน้าทุกคนแล้วไปหยุดอยู่ที่กระต่าย
“กลับมาอยู่บ้านเรานะต่าย”
กระต่ายพนมมือไหว้ขอบคุณ กัณหาเข้ามากอดหลานสาวและพูดเสียงสั่นเครือว่า
“คุณพ่อกับพี่วิสุทธิ์คงดีใจถ้าต่ายกลับมา”
ทุกคนสะเทือนใจมากขณะมองกัณหาเดินออกไปกับตำรวจ...
เมื่ออยู่กันสองคน เพ็ญลักษณ์ถามกระต่ายว่าจะกลับบ้านเมื่อไหร่ดี อาจะไปรับ
“ขอต่ายคุยกับมาแมร์ก่อนนะคะ แต่ต่ายจะอาสาทำงานให้ที่นั่นเหมือนเดิมได้ไหมคะ”
“แล้วแต่ต่ายเลยจ้ะ อาสนับสนุนให้ต่ายทำใน
สิ่งที่ดีและมีความสุขเสมอ”
“ขอบคุณค่ะอาเล็ก”
“แล้วเรื่องคุณทรงกลดล่ะจ๊ะ ไปถึงไหนแล้ว”
กระต่ายเลี่ยงไม่ตอบ ขอตัวกลับไปทำงานต่อ เพ็ญลักษณ์อมยิ้ม จับสังเกตได้ว่าทุกอย่างกำลังไปได้ดี
ooooooo
ทรงกลดยังคงตื๊อกระต่ายต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ โดยได้แรงใจจากทรงมณีที่บอกว่าตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก ...ความจริงกระต่ายใจอ่อนแล้ว แต่ยังวางฟอร์มอยู่ บอกตัวเองว่าไม่คืนดีง่ายๆ จะแกล้งทรงกลดให้ง้อซะให้เข็ด
วันนี้ทรงกลดเข้ามาที่โรงแรมแต่เช้า มองเห็น
เทวินากับชายคนหนึ่งกำลังขึ้นรถโดยมีกระเป๋าสัมภาระหลายใบ ชายหนุ่มจะเข้าไปหาแต่ไม่ทัน รถเคลื่อนตัวออกไปเสียก่อน พอสอบถามพนักงานยกกระเป๋าก็ได้ความว่าเทวินาเช็กเอาต์แล้ว
“แล้วผู้ชายที่นั่งรถไปกับคุณเทวินาน่ะใคร”
“สามีครับ”
คำตอบนั้นทำให้ทรงกลดอึ้งหลายอึดใจ ก่อนจะรำพึงออกมา “สุดท้ายคุณก็ก้าวข้ามความกลัวไม่ได้”
ทรงกลดนึกถึงกระต่ายด้วยความสงสาร...แม่ของเธอกำลังถอยห่างออกไปอีกแล้ว
เย็นนั้นทรงกลดตั้งใจมาหากระต่ายที่บ้านเด็กกำพร้า แต่เห็นเธอคุยอยู่กับสราวุธจึงไม่ได้เข้าไปทัก...
สองคนคุยกันเรื่องมิรันตีที่ไปอยู่ญี่ปุ่นได้ระยะหนึ่งแล้ว แต่เธอกับสราวุธยังติดต่อกันอย่างสม่ำเสมอด้วยสัมพันธภาพที่ดี จนวันหนึ่งก่อนที่สราวุธจะมาพบกระต่ายในวันนี้ เขากับมิรันตีต่างรู้ใจตัวเองว่ารักกัน เขาขอเธอแต่งงานโดยจะสร้างหลักปักฐานให้มั่นคงด้วยการเปิดบริษัททำธุรกิจของตัวเอง
กระต่ายแสดงความยินดี ขณะที่สราวุธขอบใจแม่สื่อคนนี้ที่ทำให้เขารู้ตัวว่าควรจะวางหัวใจตัวเองกับคนที่ใช่ คนที่เกิดมาเพื่อเราและรักเราจริงๆ
“ต่ายดีใจกับพี่สราและพี่มิด้วยจริงๆนะคะ”
“แล้วเมื่อไหร่พี่จะได้ดีใจกับต่ายและพี่กลดบ้าง”
“จู่ๆก็วกมาเรื่องของต่ายได้ยังไง”
“เพราะพี่อยากเห็นน้องสาวของพี่มีความสุข”
