เล็บครุฑ

คมน์แทบช็อก เอามือตบหน้าตัวเองให้ตื่นเพราะอยากให้เป็นเพียงความฝัน แล้วลงจากเตียงเอาหัวโขกกำแพงด้วยความเสียใจ ผู้พันต้องจับตัวเขาไว้ เมื่อไม่หยุดจึงชกหน้าไปหนึ่งหมัด

“ผู้หมวด! ยอมรับความจริง อดทนอดกลั้นให้ได้ เก็บความรู้สึกนี้ให้เป็นแรงผลัก แล้วออกไปจัดการกับไอ้พวกศัตรูของชาติให้ได้” 

คมน์พยายามอดกลั้นความรู้สึก แต่มันยากแสนสาหัส...ผ่านไปหลายวัน คมน์เตรียมตัวออกจากโรงพยาบาล ผู้พันมารับเห็นดวงตาเขายังแดงกํ่าก็ให้สติ

“เรื่องของคุณมรกตกับนกอินทรีพักเอาไว้ก่อน เรากำลังแกะรอยข้อมูลอะไรบางอย่าง แน่ใจเมื่อไหร่แล้วจะบอกคุณอีกที แต่ภารกิจเร่งด่วนตอนนี้ก็คือ การตามหาตัวสารวัตรกริช เขาโดนพวกสิ่งเอ็งจับตัวไปหลายวันแล้ว แต่ทางการพยายามปิดข่าวกันอยู่ คุณต้องรีบช่วยสารวัตรกริชออกมาให้ได้ ก่อนที่พวกนักข่าวจะระแคะระคายเรื่องนี้”

คมน์ตบเท้ารับคำสั่ง สายตาเต็มไปด้วยความแค้น ...ภายในห้องประชุมสำนักงาน  SSA027 อุกฤษณ์ประชุมทีมใหม่ซึ่งตั้งชื่อว่าทีม A และได้เปิดเพลงเวอร์ชันสลีปปี้ เป็นการสะกดจิต แล้วพากันเดินออกมาด้วยท่าทางนิ่งสงบ กำพลกับเอื้อมซึ่งกำลังเดินแจกเอกสารเห็นรู้สึกแปลกใจ

“พวกนั้นกำลังจะไปไหน” กำพลสงสัย

“ได้ยินว่ามีภารกิจพิเศษ ลับสุดยอดครับ” เอื้อมสบตาเพื่อนรุ่นพี่ด้วยความสงสัยเช่นกัน

ในเวลานั้นคมน์ซุ่มมองอยู่หน้าคฤหาสน์จางซูเหลียง เห็นรถหน่วย SSA027 เข้าไปจอดแล้วอุกฤษณ์ก็ลงจากรถยิงปืนขึ้นฟ้าหลายนัด ก่อนจะพยักหน้าให้ลูกทีมบุกเข้าไป อุกฤษณ์กับฮุยลิชี้ไปที่ห้องขังดารณีให้งัดประตู แล้วเขาทั้งสองพากันหลบซ่อนตัวอีกห้อง

กริชกับดารณีตกใจเสียงปืน ดารณีกลัวลานแต่กริชคิดว่าอาจมีคนมาช่วยพวกตน พอประตูถูกงัดเปิดเข้ามาได้ หนึ่งก็ทำทีบอกกริชว่าพวกเขามาช่วย สารวัตรถามหาลูกน้องในทีม หนึ่งตอบว่าไม่ได้มาแล้วเร่งให้รีบหนี...กริชเริ่มเอะใจเมื่อระหว่างทางที่เดินออกมาไม่เห็นศพของใครเลย ทั้งที่มีการยิงกันสนั่น 

“ที่นี่ไม่มีคนอยู่เลยเหรอ” กริชหยั่งเชิงถาม

“มีครับ แต่มันหนีไปแล้ว”

กริชไม่อยากเชื่อว่าลูกน้องจางซูเหลียงจะหนี ไปง่ายๆแบบนี้ พลันสายตามองไปเห็นบัตรเจ้าหน้าที่แบบใหม่ มีสัญลักษณ์นกติดอยู่ก็ยิ่งเอะใจแต่ไม่แสดงออก ทำทีเดินต่อไปจนใกล้จะถึงรถตู้ที่จอดอยู่ ดารณีเกิดสะดุดล้ม กริชเข้าประคองแล้วเขาก็เหลือบเห็นคมน์ซุ่มอยู่

คมน์ส่งสัญญาณมือว่ามีบางอย่างผิดปกติ สารวัตรหนุ่มพยุงดารณีเดินต่อแต่สายตามองเจ้าหน้าที่แต่ละคนพบว่า ที่บัตรห้อยคอมีสัญลักษณ์นกเหมือนกันหมด จู่ๆหนึ่งก็เข้ามาดึงดารณีไป

“ผมช่วยอุ้มคุณดารณีเอง” พอเอาตัวเธอขึ้นรถก็ปิดประตู หันมาจ้องหน้ากริช