เล็บครุฑ

อุกฤษณ์เริ่มควบคุมทุกคนที่สำนักงาน  SSA027 ด้วยการให้เปลี่ยนบัตรคล้องคอเป็นแบบใหม่ ที่เขาให้หนึ่งลูกน้องคนใหม่เดินแจกแก่ทุกคนและเก็บของเก่าคืน อ้างว่าเพื่อการดูแลความปลอดภัยในสำนักงาน เป็นคำสั่งจากหน่วยเหนือ กำพลยกมือถาม

“แล้วถ้าวันไหนลืมเอาบัตรมา จะมีปัญหาอะไรไหมครับ”

“ก็จะถือว่าวันนั้นคุณขาดงาน เงินเดือนก็จะถูกหักไปด้วย”

ทุกคนส่งเสียงฮือ...แคทถามจะไม่มีข้อยกเว้นเลยหรือ อุกฤษณ์อ้างกฎเดิมก็มีอยู่แต่ไม่บังคับใช้ ตอนนี้ตนขอเข้มงวด ใครไม่พกบัตรจะถือว่าขัดคำสั่งผู้บังคับบัญชา อดิศักดิ์ กำพลและเอื้อมไม่ค่อยพอใจ เข้ามาคุยกันที่มุมกาแฟของสำนักงาน ต่างเครียดที่ดูท่าอุกฤษณ์จะไม่สนใจตามหาตัวกริช คงกลัวหลุดจากตำแหน่งถ้ากริชกลับมา แคทเดินมาสมทบ บอกว่ารจิตโทร.มานัดตนออกไปคุยข้างนอก มีเรื่องบางอย่างที่ไม่สามารถพูดทางโทรศัพท์ได้...

ด้านรจิตโดนเชี่ยวชาญเรียกมาซักถามเรื่องที่จะเสนอข่าวสารวัตรกริชหายตัวไป และถามว่าคนดูจะรู้สึกอย่างไร รจิตตอบดังใจคิด

“เสียขวัญ แล้วก็รู้สึกไม่มีความปลอดภัย เพราะขนาดตำรวจระดับสารวัตรยังโดนจับตัวไปได้ แสดงว่าพวกสิ่งเอ็งกำลังมีอำนาจเหนือองค์กรตำรวจ”

เชี่ยวชาญแปลกใจที่รู้แล้วยังทำเรื่องนี้ รจิตบอกทำตามคำสั่ง บอสหนุ่มกดอินเตอร์คอมเรียกแซนดี้เข้ามาพบทันที แล้วต่อว่าเธอไร้จิตสำนึก บก.สาวข่มความโกรธอดทนฟัง

“ผมจะไม่ยอมให้มีการนำเสนอข่าวที่เป็นผลบวกกับจางซูเหลียงในสถานีเราเด็ดขาด คุณเป็นหัวหน้าข่าวจะต้องใคร่ครวญให้ดีก่อนสั่งงาน อย่าคิดว่าการนำเสนอข่าวก่อนใครมันจะเป็นเรื่องดีเสมอไป เราจะต้องคิดถึงผลกระทบที่ตามมาด้วย เข้าใจไหม”

“ก็ได้ค่ะ ถ้าบอสมีแนวทางแบบนั้น ดิฉันก็จะปฏิบัติตาม ไม่มีปัญหาหรอกค่ะ” แซนดี้สบตาอย่างท้าทาย

เชี่ยวชาญรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทางของเธอ จึงไล่ให้กลับออกไป รจิตก้มลงเก็บแฟลชไดรฟ์ที่ตกลงพื้น ก็ถูกแซนดี้แกล้งเหยียบมือ พอออกมานอกห้อง บก.สาวก็เล่นงานรจิตทันทีว่าเธอฟ้องบอส หญิงสาวปฏิเสธ แซนดี้ไม่เชื่อเพราะบอสพูดแนวเดียวกับเธอ หาว่าเธอครอบงำความคิดบอส ทำให้บอสด่าตนว่าไร้จิตสำนึก บก.สาวไม่ยอมฟังเหตุผลใดๆแล้วสะบัดหน้าไป

รจิตอ่อนใจเดินกลับมานั่งสงบสติอารมณ์ที่โต๊ะทำงาน ก้านเข้ามาปลอบใจ รจิตจึงชวนเขาออกไปคุยกับแคทด้วยกัน...

แคทนั่งรออยู่ในร้านก่อน ที่คอคล้องบัตรพนักงานใหม่ พอรจิตกับก้านมาถึง รจิตก็เริ่มเรื่องถามถึงกริชว่ามีความคืบหน้าไปถึงไหน แคทตอบตามจริงว่ายังไม่มีอะไรคืบหน้า แต่พวกตนก็พยายามเต็มที่ จะต้องเอาตัวเขากลับมาให้ได้

“ค่ะ ถ้ามีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ บอกมานะคะ ฉันยินดีแต่ที่นัดคุณมาคุยวันนี้ก็เพราะฉันมีเรื่องบางอย่างต้องบอกกับคุณ”