ตอนที่ 16
ไม่ทันไรเสียงเพลงที่ดารณีพูดถึงก็ดังแว่วมา หญิงสาวสะดุ้งหวาดกลัวบอกให้กริชฟัง
“ผมได้ยินแล้ว มันคนละเพลงกับเพลงที่ผมร้องนี่ครับ”
“ไม่ เพลงเดียวกัน มันเป็นเพลงเดียวกัน” ดารณียืนกรานด้วยท่าทางหวาดกลัว
ขณะเดียวกัน จางซูเหลียงยืนอยู่ริมหน้าต่าง มองออกไปนอกตึกด้วยความรู้สึกเหงาๆ ท่ามกลางเสียงเพลงดังคลอ...มรกตถือแฟ้มและสมุดไดอารีเข้ามาให้ จางซูเหลียงดึงรูปมาดูแล้วมองหน้าเธอยิ้มๆก่อนจะพูดว่าตนเดาไม่ผิด หญิงสาวไม่เข้าใจ เขาไม่คิดจะอธิบาย เก็บรูปไว้ในไดอารีตามเดิม วางลงบนโต๊ะ จากนั้นก็หันมาเอามือเคลียแก้มมรกตอย่างหลงใหล
ในขณะที่มรกตเคลิ้มไปกับสัมผัสของจางซูเหลียง จนยินดีที่จะช่วยเขาทุกเรื่อง เขาจึงใช้แพลนดูลั่มสะกดจิตเธอซ้ำ เพื่อให้สวมบทบาทของมรกตไปตามหานกอินทรีทั้ง 5 ชิ้นกลับมาให้ โดยมีฮักเหลี่ยมไปเป็นผู้ช่วย
กริชฟังเพลงไปเรื่อยๆก็เริ่มรู้สึกว่าบางช่วงทำนองเหมือนกันจริงๆ ดารณีบอกว่าพวกมันเปิดเพลงนี้ให้ฟังทุกคืนก่อนนอน สารวัตรหนุ่มสะดุดใจ...เสียงลูกบิดประตูขยับ กริชบอกดารณีว่าพวกมันมา ทันใดฮุยลิกับลูกน้องก็เข้ามาดึงตัวกริชออกไปคนเดียว ระหว่างทางที่เดินไปกริชคลาดกับมรกตที่เดินไปอย่างหวุดหวิด แต่เขาก็เหลียวมอง ฮุยลิเอาปืนไล่ให้เดินต่อ
จางซูเหลียงยืนหันหลัง ฮุยลิพากริชเข้ามา เขาพูดกับกริชด้วยสำเนียงของอาทร กริชตกใจ จากนั้นจางซูเหลียงก็หันมาโดยไม่ปิดบังใบหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงจริง
“คุณเคยรู้จักกับผมในนามของนายอาทร แต่นั่นก็ไม่ใช่ตัวจริงของฉัน เรียกฉันว่า...จางซูเหลียง หรือไม่ก็จงเรียกว่า นายท่านเหมือนที่ลูกน้องทุกคนเรียก”
กริชเสียงแข็งว่าไม่มีทาง พอดีอุกฤษณ์เดินเข้ามาทำความเคารพ กริชเห็นหน้าอดีตลูกน้องก็โกรธแค้นจะพุ่งเข้าเอาเรื่องแต่ฮุยลิล็อกตัวไว้ อุกฤษณ์ยิ้มอย่างสมเพช
“อยู่ในสภาพนี้แล้วยังไม่วายอวดเก่งนะครับสารวัตร”
กริชด่าว่าเป็นคนทรยศ อุกฤษณ์หันไปขออนุญาตนายท่านแล้วเข้าไปชกหน้ากริช และว่าหมัดนี้สำหรับความปากดี และชกอีกสองหมัดด้วยเหตุผล
“หมัดนี้สำหรับความโง่ ฉันแฝงอยู่ในองค์กรของแกตั้งนาน แต่แกไม่เคยระแคะระคาย...และหมัดนี้สำหรับตัวฉันเอง ฉันหมั่นไส้แกมานานแล้ว”
กริชเลือดกบปาก จางซูเหลียงสั่งอุกฤษณ์ว่า
ตอนนี้ขึ้นแทนที่กริชแล้ว งานชิ้นต่อไปที่ต้องทำคือ...เขาหยิบสร้อยรูปนกอินทรีออกมาจากกล่องกระดาษชูขึ้น
อุกฤษณ์เห็นรู้ว่าต้องทำอย่างไร นายท่านส่งกล่องสร้อยทั้งหมดให้แก่เขา กริชเอะใจถามจะทำอะไร
“ฉันจะครอบครองทุกอย่างไงล่ะ สารวัตรมองที่ลูกตุ้มนี้สิ” จางซูเหลียงชูแพลนดูลั่ม
กริชมองแว่บหนึ่งแล้วรู้ทันก้มหน้า ฮุยลิจับให้เงยหน้ามอง จางซูเหลียงจึงบอกให้ปล่อย เพราะตอนนี้เขาไม่ยอม แต่ต่อไปเขาจะต้องศิโรราบอย่างไม่มีเงื่อนไข ว่าแล้วก็ให้เอากลับไปขัง
ooooooo










