เล็บครุฑ
ตอนที่ 1
ทันใดไฟหลังกระจกสว่างพรึ่บขึ้น คมน์ตกใจเมื่อเห็นหน้าชีพเหมือนตัวเอง
“นี่คือเหตุผลที่คุณถูกเรียกตัวมาที่นี่”
“ท่านต้องการให้ผมทำอะไรครับ”
“สวมรอยเป็นชีพ ชูชัย แล้วจากนั้นก็แกะหาร่องรอยของจางซูเหลียง”
“พวกเล็บครุฑ!!”
“ใช่ สมาคมสิ่งเอ็งหรือเล็บครุฑ คือสมาคมลับที่มีสาขาในหลายประเทศทั่วโลก พวกมันคือองค์กรที่ก่อตั้งขึ้นมาเพื่อทำงานใต้ดิน ค้าอาวุธและของผิดกฎหมายให้กับกลุ่มผู้ก่อการร้ายทั่วโลก และจางซูเหลียง
หัวหน้าสาขาของมันในประเทศไทยคือบุคคลลึกลับที่ไม่เคยปรากฏตัว และไม่มีข้อมูลปรากฏอยู่ในสารบบใดๆเลย ผมต้องการให้คุณแทรกซึมเข้าไปในหมู่วายร้ายแล้วเก็บข้อมูลของพวกมันมาให้มากที่สุด”
“แล้วผมต้องสวมรอยเป็นชีพ นานแค่ไหนครับ” คมน์หวั่นใจในวิถีชีวิตของตัวเอง
“จนกว่าสมาคมสิ่งเอ็งจะปิดตัวลงและจางซูเหลียง ถูกจับเข้าคุก ซึ่งบางทีอาจต้องใช้เวลาตลอดชีวิตของคุณ”
คมน์ยืนมองชีพผ่านกระจกไม่อาจตัดสินใจเพราะนี่คือเรื่องสำคัญในชีวิต ผู้การย้ำ เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ เพราะนี่คือชีวิตที่เหลืออยู่ของเขา ถ้าเขาตกลง คมน์ สรคุปต์จะหายสาบสูญไป แต่ชีพ ชูชัย คนใหม่จะอวตารกลับมา เขาจะต้องเป็นชีพ ชูชัย ถูกตัดขาดจากครอบครัวและคนที่รัก...ที่สำคัญจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้เป็นอันขาด นอกจากเราสองคน
“แล้วถ้าท่าน...เอ้อ...ขอโทษนะครับ ถ้าท่านมีอันเป็นไปล่ะครับ”
“คุณต้องภาวนาไม่ให้เรื่องนี้เกิดขึ้น เพราะนั่นหมายถึงคุณจะไม่สามารถกลับมาเป็นคมน์ สรคุปต์ได้อีกต่อไป”...
คมน์เครียดหนัก มาเยี่ยมสุธรรมผู้เป็นพ่อที่โรงพยาบาล พ่อของเขาเข้ารับการผ่าตัดเนื้องอกในสมอง...คมน์ยืนมองพ่อด้วยความเป็นห่วง จึงคิดว่าคงต้องปฏิเสธงานนี้
“คุณจะปฏิเสธงานนี้ก็ได้ ผมเข้าใจ เพียงแต่ผมอยากให้คุณได้รับรู้ว่า หากปล่อยให้สมาคมสิ่งเอ็งเติบโตต่อไป ประเทศไทยอาจกลายเป็นสมรภูมิของการก่อการร้าย และคนไทยอาจได้พบเจอกับมหันตภัยที่เลวร้ายที่สุด” คำพูดของผู้การพิชิตผุดขึ้นในสมอง
จิตตรีแม่ของคมน์เดินเข้ามาเห็นลูกชายกุมมือพ่อหน้าเครียด จึงพูดให้คลายความกังวลลง พลันสุธรรมลืมตาขึ้น คมน์เข้าไปกราบที่อก สุธรรมยิ้มแย้มทักทายลูก แต่คมน์เสียใจที่ไม่ได้อยู่เป็นกำลังใจตอนพ่อผ่าตัด
สุธรรมพูดให้ลูกรู้ว่า พ่อกับแม่ภูมิใจในหน้าที่ทหารรับใช้ชาติของลูก อย่าเอาพ่อกับแม่มาเป็นตัวถ่วงให้เสียงาน พ่อกับแม่หวังเพียงให้ลูกกลับบ้านอย่างปลอดภัยเมื่อจบภารกิจจิตตรีไม่อยากให้พ่อลูกเคร่งเครียดจึงเปลี่ยนเรื่องคุยถึงเรื่องอาหารที่พ่อสามารถทานได้ช่วงนี้
คมน์อาสาพาแม่ไปซื้อของที่พ่อชอบเตรียมไว้ สุธรรมแซวลูกชายว่ารู้หรือตนชอบอะไร คมน์หัวเราะอายๆเพราะเขาไม่รู้เท่าไหร่ สามคนพ่อแม่ลูกหัวเราะร่วมกันอย่างมีความสุข
ooooooo
