พ่อมดเจ้าเสน่ห์

ทาฮีร่าหมั่นไส้ด่าเป็นแมวขี้เรื้อนและไล่ไปให้พ้นหน้า พูดไม่ทันจบมีเสียงเด็กร้องดังมาจากหลังบ้าน ต่างชะงัก ชิคเก้นออกปาก

“มีคนคิดว่าที่นี่เป็นสถานเลี้ยงเด็กอีกแล้ว! มาทายกันสิว่าคราวนี้จะยังเป็นแม่มดหรือจะเปลี่ยนอารมณ์เป็นพ่อมด”

“บอกเลยว่าถ้าเป็นแม่มดฉันไม่เลี้ยงเด็ดขาด! สมัยนี้พ่อมดแม่มดเป็นอะไรกันไปหมด มีลูกแล้วไม่รับผิดชอบ” ทาฮีร่าลุกขึ้นสะบัดผ้าอย่างเท่จะหายตัว แต่ไม่สำเร็จตามเคย

ชิคเก้นส่ายหน้าระอาใจ “อนิจจัง อนิจจา อนิจจังวัฏสังขารา คุณยายจะทำอะไรฮึ”

ทาฮีร่าตั้งใจจะหายตัว ชิคเก้นจึงบอกว่าเดินออกไปง่ายกว่า แม่มดพันปีเคืองเชิดหน้าบอกแกล้งทำไป

อย่างนั้นแล้วเดินไป แมวจอมกวนส่ายหน้าพึมพำว่าอาการหนักขึ้นทุกวัน

ที่หลังบ้านมีเด็กทารกนอนร้องไห้อยู่ในตะกร้า มีชื่อติดไว้ว่า “โรม” ทาฮีร่าเห็นแล้วถูกชะตาจะขยับผ้าอ้อมดูเพศ “น่ารักจริงจริ๊ง ไหนขอคุณยายดูซิว่าผู้ชายหรือผู้หญิง”

ชิคเก้นขัดคอว่าเป็นคุณทวดมากกว่า ทาฮีร่าโกรธไม่ยอมแก่จะเป็นคุณยาย ทั้งสองเถียงกันไปมา โรมร้องจ้าขึ้น ทาฮีร่าจึงหันมาปลอบ เห็นชื่อเด็กที่ติดไว้ว่าโรม ชิคเก้นบ่นทันที

“ใจคอคนเรา เอามาทิ้งให้เลี้ยง แล้วยังบังคับให้เรียกชื่อตามที่ตัวเองตั้งด้วย”

“แต่ฉันชอบชื่อโรม ชื่อนี้บอกเลยว่าเป็นพ่อมดน้อยที่มีทั้งความเข้มแข็งและความอ่อนโยนอยู่ในตัวคนคนเดียวกัน”

“เอาที่สบายใจเหอะ” ชิคเก้นไม่อยากขัดคออีก

ทาฮีร่าดีใจที่ได้เลี้ยงพ่อมดสมใจ น้อยใจที่เสียหลานสาวให้มนุษย์ไปถึงสองครั้งสองครา พออุ้มเด็กกลับเข้ามาในบ้าน ชานนท์นั่งรออยู่ลุกขึ้นสวัสดี ถามจำตนได้ไหม ทาฮีร่าสะบัดเสียง ทำไมจะจำไม่ได้ แต่ก็เรียกเขาว่าชาลี ชิคเก้นหัวเราะแล้วหันมาทัก

“สวัสดีคุณชาลี เอ๊ย! คุณชานนท์ แหม...เกือบจะอัลไซเมอร์ไปอีกคนแล้วล่ะสิ”

“นั่นคุณยายไปเอาลูกใครมาเลี้ยงเหรอครับ”

ทาฮีร่าไม่ตอบหันมาถามถึงฮันนี่หลานสาว ชานนท์บอกว่าเธอไม่กล้ามากลัวจะร้องไห้

“ร้องไห้ทำไม...คุณยายหนังเหนียวจะแย่ ไม่มีตายง่ายๆหรอก”

ทาฮีร่าถลึงตาใส่ชิคเก้น ชานนท์รีบบอกว่าฮันนี่ฝากตะเกียงแก้วมาให้ แม่มดพันปีมองหลิ่วตาสังหรณ์ใจ ชายหนุ่มยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะอธิบายว่า

“ลูกสาวของผมกับฮันนี่ครับ แกชื่อ...โรซี่”

ชิคเก้นแย้งว่าทาฮีร่าจะไม่เลี้ยงแม่มดอีก ทาฮีร่าเอ็ดให้เงียบก่อนจะหันมาถามหลานเขยถึงสาเหตุที่เอามาให้เลี้ยง

“ตอบตรงๆเลยนะครับ เราเลี้ยงไม่ค่อยไหว เลยอยากจะพามาให้คุณยายช่วยอบรม”

“เอ๊ย! แน่ใจเรอะ พ่อชาร์มมิ่ง” ชิคเก้นขัดคอ