ตอนที่ 10
“ใช่ ฉันจำเป็นต้องมีมือเก่งๆมาทำงานสำคัญให้”
“แต่ทำไมต้องเป็นเฮนรี่ นายท่านก็รู้ว่าคนอย่างมันไว้ใจไม่ได้ มันคืองูพิษที่พร้อมจะแว้งกัดแม้แต่พวกเดียวกันเอง”
“หงวน...แกรู้อะไรที่ฉันไม่รู้อย่างงั้นเหรอ”
“เฮนรี่มีแผนที่จะโค่นอำนาจนายท่าน”
“ใครบอกแก”
หงวนอึกอักเล็กน้อยก่อนจะพูดชื่อแจ๊สมิน
ออกมา พลันวังเฟยหลงก็ขึ้นเสียงอย่างไม่พอใจ
“นี่แกเชื่อคำนังทรยศนั่นหรือไง มันอาจตั้งใจปลุกปั่นให้พวกเราแตกกันเอง ก่อนที่จะฉวยโอกาสจัดการกับเราทุกคน สิ่งเดียวที่แกจะให้กับแจ๊สมินไม่ใช่ความเชื่อใจ แต่คือความตายที่มันสมควรได้รับในฐานะคนทรยศและศัตรูผู้กุมความลับขององค์กรเรา ฆ่ามันก่อนที่มันจะสร้างปัญหาให้เรามากไปกว่านี้”
หงวนรับคำแล้วกลับออกมาเจอเฮนรี่ ฟอกซ์และเดชา ทุกสายตาจับจ้องมาที่หงวนอย่างเย้ยหยัน โดยเฉพาะเฮนรี่ที่บอกว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า พูดถากถางดูแคลนหงวนว่าตอนนี้เกมเปลี่ยนไปแล้ว
“ก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะถือไปได้อีกนานแค่ไหน ขอตัวก่อนนะ พอดีมีธุระ” หงวนตอบโต้นิ่มๆ แล้วผละไป
ooooooo
แจ๊สมินนัดเจอหงวนที่สนามมวยในช่วงกลางวันเพราะค่อนข้างเงียบสงบ โดยเธอใส่วิกผมและแว่นตาดำพรางใบหน้าเดินเข้ามาคนเดียว แต่ความจริงศรศิลป์จับตาดูอยู่รอบนอกเพื่อ ช่วยเหลือหากมีเหตุฉุกเฉิน
หงวนปรากฏตัวคนเดียวเช่นกัน เขายืนยันขณะเผชิญหน้ากับแจ๊สมินที่เหลียวซ้ายแลขวาระมัดระวังตัวแจ
“ไม่ต้องห่วง ฉันมาคนเดียว ตามที่บอกเอาไว้นั่นแหละ แต่ถึงจะมาคนเดียว แต่ตอนขากลับฉันก็หวังว่าเธอจะกลับไปกับฉันด้วย”
“เฮียก็รู้ ถ้ากลับไป ท่านวังเฟยหลงไม่มีทางอภัยให้ฉันแน่”
“แล้วเธอต้องการอะไร”
“เราต้องร่วมมือกันหยุดทุกสิ่งทุกอย่างก่อนที่มันจะสายเกินไป”
“แจ๊สมิน เธอรู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา”
“สิ่งที่ท่านวังเฟยหลงคิดและพยายามทำจะเป็นหายนะของคนทั้งโลก”
“เธอพูดเหมือนกับว่าไม่เคยมีส่วนกับงานนี้”
“ก่อนหน้านี้ฉันไม่มีทางเลือก แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว เฮียก็เหมือนกัน หยุดเป็นเครื่องมือให้วังเฟยหลงได้แล้ว สิ่งที่ฉันต้องการจากเฮียไม่มีอะไรมากไปกว่าความจริง แค่เฮียบอกมาว่าตัวจริงของวังเฟยหลงเป็นใคร และเขาซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ที่เหลือฉันจัดการเอง”
“นี่เธอกำลังบอกให้ฉันทรยศท่านวังเฟยหลงอย่างนั้นเหรอ”
“เปล่า แค่อยากให้เฮียเลือกในสิ่งที่ถูกต้อง”
“สิ่งที่ถูกต้อง ฮึ! อยู่ๆก็กลายเป็นแม่พระขึ้นมาซะงั้น บอกมาตรงๆดีกว่าว่าที่เธอทำอยู่นี่เพราะ
อยากช่วยคนอื่นหรือเพราะไฟแค้นที่สุมอยู่ในใจเธอกันแน่”
แจ๊สมินอึ้งไปกับคำถามนั้นของหงวน










