พรายพิฆาต

ในขณะที่พวกเชิดวุธมีความหวัง แต่เฮนรี่กำลังวิตกกังวลและเป็นเดือดเป็นแค้น แถมยังโดนหงวนต่อว่าด้วย

“ทีนี้แกจะเอายังไง เพราะป่านนี้ลูกน้องของแกคงเปิดเผยความลับของที่นี่จนหมดเปลือกแล้ว”

“ก็ให้มันเปิดไปสิ ดีซะอีก ถ้าแจ๊สมินกับไอ้พรานกล้าบุกมาถึงที่นี่ ฉันจะจัดต้อนรับพวกมันให้เต็มที่เลย”

“แล้วถ้าไม่ได้มีแค่แจ๊สมินกับพราน จอมภูตล่ะ”

“ถ้าไม่มีแค่พวกมัน แล้วจะมีใครอีก”

“ฉันมั่นใจว่าพราน จอมภูตกับสารวัตรเชิดวุธจับมือกันเพื่อจัดการกับพวกเรา”

“ถ้างั้นยิ่งดี ให้มาทีเดียวพร้อมๆกันเลย จะได้ฆ่าให้สิ้นซากทั้งหมด” เฮนรี่เถียงอย่างถือดี ท่าทีเหิมเกริมไม่เปลี่ยน!

ooooooo

อาทิตย์ไม่เห็นด้วยที่เชิดวุธจะบุกรังพวกพรายดำทั้งที่มีแนวโน้มว่าจะได้ข้อมูลที่น่าเชื่อถือ บอกให้รอการอนุมัติจากที่ประชุมก่อน งานอะไรก็ตามที่ตนไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ตนจะไม่ยอมให้เขาพาคนของเราไปเสี่ยงตาย

“แต่เราไม่มีทางเลือกนะครับ”

“เอาล่ะเชิดวุธ วันนี้พอแค่นี้ก่อน รอให้คุณได้ข้อมูลชัดๆแล้วค่อยมาช่วยกันคิดอีกทีว่าจะเอายังไง”

เชิดวุธกลับออกมาด้วยความผิดหวัง รุ้งรู้ทันทีว่าหัวหน้าไม่โอเค

“พี่วุธ ไม่ว่าเราจะได้กำลังเสริมมาหรือมีกันแค่นี้ แต่ถ้าถึงเวลาลุยเมื่อไหร่เราทุกคนในนี้ก็พร้อมจะลุยไปกับพี่วุธนะคะ”

“ขอบใจมากรุ้ง เชื่อเลยว่าเราต้องได้ออกไปลุยด้วยกันเร็วๆนี้แน่”

จังหวะนั้นเองเชษฐ์มีข่าวมาบอกว่าสารเคมีที่ใช้ในการทดลองถูกส่งไปที่มูลนิธิ Human Light Foundation ของอำพล และวันนี้จะมีสินค้าลอตใหม่ไปส่งที่นั่นด้วย

เชิดวุธกับหมู่เฉียบมุ่งหน้าไปที่มูลนิธิฯเพื่อ จับตาดูความเคลื่อนไหว โดยหลบมุมอยู่ฝั่งตรงข้าม ตึกนั้น

“ถ้าข้อมูลไม่ผิดพลาด ที่นี่ก็เป็นที่พักของก่อนที่พวกมันจะเอาของส่งต่อไป เพื่อไม่ให้ทางบริษัทที่จัดส่งของรู้ว่าห้องทดลองลับอยู่ที่ไหน”

“ถูกต้อง และที่แน่ๆนายอำพลมีส่วนกับเรื่องนี้แบบเต็มๆ”

“อย่างงั้นก็เท่ากับว่ามีโอกาสที่เราจะยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว ทั้งได้รู้ที่ซ่อนของพวกพรายดำและมีหลักฐานที่ใช้มัดตัวนายอำพลไปพร้อมกันด้วย”

“หรือไม่แน่ เราอาจไม่ได้นกเลยสักตัวก็ได้”

จบคำของเชิดวุธ ทั้งคู่ก็เงียบไป เพราะต่างคิดเหมือนกันว่าโอกาสที่จะสำเร็จหรือคว้าน้ำเหลวนั้น

ไม่ต่างกันเลย...แล้วเพียงชั่วครู่ทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงรถแล่นมา

“รถขนอุปกรณ์เคมีมาแล้วครับ สารวัตรจะให้บุกจับเมื่อไหร่บอกมาเลยนะครับ”

“รอก่อน จนกว่าพวกพรายดำจะมา”

ผ่านไปอีกไม่กี่อึดใจรถอีกคันเข้ามาจอดข้างรถคันแรก คนในรถทั้งสองคันต่างลงมาเปิดท้ายรถของตัวเองเตรียมขนของ สองนายตำรวจมองไม่วางตา แต่หมู่เฉียบใจร้อนกว่ากระตุ้นสารวัตรเชิดวุธเพราะกลัวจะพลาด

“สารวัตร...” หมู่เฉียบเสียงเข้ม

แต่เชิดวุธไม่ตอบ มือกำปืนแน่น กรามกัดเข้าหากันจนหน้าเกร็ง...นี่เป็นสถานการณ์ที่ต้องตัดสินใจให้ดี ถ้าตัดสินใจผิด ทุกอย่างที่ทำมาก็อาจสูญเปล่าทั้งหมด

ooooooo