ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"

จิตราปลาบปลื้มมากชมว่าลูกชายคนเก่งของแม่อยู่ที่ไหนก็มีแต่คนรัก ทำงานอะไรก็สำเร็จด้วยตัวเองไม่ต้องไปหน้าด้านเป็นขอทานกับใครแล้วยังมีหน้ามาชูคออวดเก่ง ณรงค์ถามว่าแม่หมายถึงไอ้เพชรใช่ไหม

“ใช่...แม่รำคาญไอ้อีในตลาดมันพร่ำพูดกันอยู่นั่นแหละว่ามันเก่งอย่างนั้นอย่างนี้...”

“ให้มันหลงละเลิงไปกับความสำเร็จกระจอกๆนั่นไปก่อนเถอะแม่ รอให้รงค์ทำงานให้สำเร็จก่อน รงค์จะจัดการมันเอง” ณรงค์จิกตาร้าย

แม้ไกรสรจะยังร่างกายไม่สมบูรณ์แต่เขาก็ใช้ความสามารถของตัวเองทำงานช่วยครอบครัวและยังช่วยสร้าง ซ่อมรถเข็นให้บรรดาพ่อค้าแม่ค้าในตลาดจนเป็นที่ชื่นชมและรักใคร่ของทุกคน

วันนี้ไกรสรไปซื้อข้าวร้านปรุง เจอเจียมถามว่าโก้เป็นยังไงบ้างเจ็บหนักหรือเปล่า ไกรสรบอกว่ายังไม่รู้จะถามเพชรก็ไม่ทัน เพราะพอรู้ข่าวเพชรก็ไปเลย บ่นตัวเองว่าอยากไปช่วยเพชรแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ มองมือตัวเองบอกว่าขับรถก็ไม่ถนัด

เจียมปลอบว่าคนเรามันจะทำทุกอย่างได้ยังไง ชี้ให้ดูรถเข็นของพ่อค้าแม่ค้าที่ไกรสรสร้างและซ่อมให้ บอกว่าเขาถนัดทางนี้และร่างกายก็ไม่อำนวยแต่ก็ทำเต็มที่แล้ว อย่ามัวแต่คร่ำครวญสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้ มันไม่เกิดประโยชน์อะไรหรอก

ขณะไกรสรกำลังคุยกับเจียม แตนในสภาพทรุดโทรมก็เข้ามาทักอย่างดีใจ เจียมกับปรุงหันมองแตนอึ้ง แล้วเจียมก็รีบไปตามย่าพุดมาดู เห็นแตนกำลังกอดไกรสรร้องห่มร้องไห้ ไกรสรพยายามแกะแตนออก ขออโหสิกรรมและขอให้เราจบสิ้นกันแค่นี้เถิด

แตนที่กำลังร้องห่มร้องไห้ก็เปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราดทันที ด่า ไอ้ง่อย ไอ้ชาติชั่ว ทุบตีไกรสรตะโกน

“กูไม่ให้ กูไม่ให้อภัยใครทั้งนั้น ไม่มีใครต้องการมึงหรอกไอ้ง่อย ไอ้ตัวอุบาทว์”

ย่าพุดที่ดูอยู่กับเจียมและปรุงทนไม่ได้เข้าไปสั่งแตนให้หยุดและไล่ไปให้พ้นอย่ามายุ่งกับลูกชายตนอีก แตนไม่พอใจหาว่าย่าพุดมาไล่ตนเหมือนหมูเหมือนหมา ย่าพุดเลยให้เจียมช่วยเรียกผู้หมวดชาญวิทย์ให้ที บอกว่านังแตนมันกลับมาแล้ว

พอย่าพุดเอาจริงแตนก็ด่าไปถอยไปว่าไม่กลัวหรอก ตนไม่ได้ทำผิดอะไร อาฆาตว่า “จำไว้กูไม่ยอมให้พวกมึง มารุมเล่นงานกูฝ่ายเดียวหรอก”

พอแตนถอยไป ไกรสรหันมองหน้าแม่ยิ้มให้อย่างโล่งใจที่หลุดพ้นจากแตนมาได้

ooooooo

แตนไปหาณรงค์ที่บ้าน โวยวายกับณรงค์ว่า

“เธอลากตัวฉันมาเธอต้องรับผิดชอบนะ ฉันไม่ยอมกลับไปจมปลักที่ชายแดนอีกแล้ว เธอต้องช่วยฉัน”

“รู้แล้วน่า ยังไงฉันก็ต้องให้เธอได้แก้แค้นแน่ๆ เพราะฉันก็ต้องการแก้แค้นพวกมันเหมือนกันรวมทั้งผู้ชายโง่ๆที่ยอมตายเพราะมันด้วย”

จิตราลงมาได้ยิน เข้าไปในห้องเห็นแตนนั่งอยู่กับณรงค์ไม่พอใจปรี่เข้าจิกด่า

“แก...อีสารเลว” ณรงค์รั้งแม่ไว้ จิตราดิ้นตะโกน “แม่จะฆ่ามัน มันทำให้พ่อตาย มันฆ่าพ่อรงค์”