ตอนที่ 6
เอกลับบ้านไปด้วยความแค้นที่ถูกลอบกัด ครูหมายไปหา เอพาลประชดว่าถ้าครูจะมาดูว่าตนตายหรือยังก็เสียใจด้วยเพราะตนยังไม่ตาย
“เอ็งต้องต่อสู้กับเรื่องแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนวะเอ” เอมองหน้าครูนิ่ง “ข้าไม่ได้จะมาซ้ำเติมหรือสมน้ำหน้าเอ็ง แต่ข้ามาเพื่อจะบอกให้เอ็งรู้ ชี้ให้เอ็งเห็นว่าไอ้วงการที่เอ็งพยายามยืนน่ะ มันเป็นดินแดนแห่งความทรยศ หักหลังแล้วก็หลอกลวง เอ็งก็น่าจะเห็นแล้วนี่ เอ็งทำทุกอย่าง แต่สุดท้ายเอ็งก็โดนลอยแพ เอ...ถอนตัวซะเถอะว่ะ ถอนตัวตั้งแต่ตอนนี้ เอ็งยังมีเวลากลับเนื้อกลับตัวอีกเยอะ อย่าปล่อยชีวิตตัวเองให้จมดิ่งลงนรกไปมากกว่านี้เลยว่ะ”
เอบอกครูหมายว่าช้าไปแล้ว ตนจมอยู่ในนรกนั่นแทบมิดหัวแล้ว แต่ตนก็ไม่เคยเสียใจ ตนมีความสุขดีกับชีวิตแบบนี้ เออ้างว่าถ้าตนรามือตั้งแต่ตอนนี้ต่อไปในชุมชนของครู บนถนนที่ลูกศิษย์ครูเดินไป ก็จะมีทั้งยาเสพติด ทั้งผู้หญิงหากินอยู่เกลื่อนไปหมด ตนจะไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่ๆ แล้วเอก็พูดดักคอครูว่า
“ครูอาจจะหัวเราะดูถูกในใจว่าแล้วที่ผ่านมามันต่างกันตรงไหน ยังไงไอ้สลัมเหม็นๆนั่นก็มีแต่ยาเสพติดเต็มไปหมดอยู่ดี แต่...”
“แต่เอ็งไม่เคยชักจูงเด็กที่ใฝ่ดีคนไหนให้มายุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด...แล้วก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่โดนหลอกไปขายตัว เอ็งส่งงานให้กับคนที่ยอมทำลายชีวิตตัวเองเท่านั้น แต่เอ็งไม่เคยบังคับหรือฝืนใจใครทั้งนั้น คนที่สลัมนั่น
ต่างก็เลือกชีวิตของตัวเองด้วยตัวเองทุกคน เอ็งไม่เคยหลอกล่อให้ใครเดินทางเส้นนี้ทั้งนั้น”
เอสูดลมหายใจลึกๆก่อนยิ้มบอกว่า
“ครูรู้ทุกอย่าง แล้วครูก็น่าจะรู้อีกเรื่องนะ ว่าผมยังยืนยันคำเดิม ผมต้องหาทางไปของผมเองจนได้ ครูไปเถอะ อย่ามาเสียเวลากับผมเลย” ครูหมายถอนใจลุกขึ้น “ครูครับ...บอกเพชรด้วยนะครับว่าไม่ต้องมา”
ครูหมายพยักหน้าแล้วเดินออกจากบ้านเอไป เมื่อครูหมายมาเล่าให้เพชรฟัง ปลอบใจเพชรว่าอย่าคิดมากเลย เอใจแข็ง ดื้อรั้นแบบนี้แหละ บอกเพชรว่าครูเห็นด้วยที่เอบอกว่าตอนนี้เพชรอย่าเพิ่งเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องของเอเลย เพราะเรื่องคดีของเพชรก็ยังไม่คลี่คลาย ถ้าเข้าไปแวะเวียนแถวบ้านเอเดี๋ยวเรื่องจะยิ่งดูไม่ดี
“ตอนนี้เอ็งมีงานสำคัญที่ต้องทำก็รีบทำซะเถอะ อย่าให้เรื่องเอมาทำให้เอ็งไขว้เขวเลย”
เพชรรับคำครูแล้วชวนยุทธไปช่วยกันซ่อมรถ
ครูหมายมองเพชร ไกรสร ยุทธ โก้กับโต้งที่ช่วยกันซ่อมรถด้วยความรู้สึกทั้งโล่งใจที่เด็กคนหนึ่งกำลังเริ่มต้นใหม่ด้วยดี แต่อีกคนกำลังเข้าตาจน
ooooooo










