ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"

วันนี้ขณะเสี่ยทรงชัยนั่งอ่านนิตยสารอยู่ในห้อง ปริมผลักประตูเข้ามาถามว่ามีอะไรที่หน้าบ้าน ทำไมพวกลูกน้องพ่อไปยืนกันเต็มไปหมด ทำอย่างกับบ้านเจ้าพ่อ พวกมือปืน ตนไม่ชอบเลย

“ก็แค่แป๊บเดียวเองน่าลูก พ่อสั่งให้พวกมันรีบจัดการแล้วเดี๋ยวก็เรียบร้อย”

“สั่งอะไรคะ...แล้วตกลงมีเรื่องอะไรคะ”

พอดีมีเสียงเคาะประตู เสี่ยทรงชัยมองที่ประตูสั่ง

“เข้ามาโว้ย” ลูกน้องเข้ามาบอกว่ามันไปแล้วครับ “อะไรวะ มันยอมง่ายๆแบบนั้นเลยเหรอวะ”

ลูกน้องบอกว่าไม่ได้โวยวาย แต่มันบอกว่าจะมาเอาคืนเรื่องนี้แน่ๆ

“ก็ลองดู” เสี่ยยิ้มเหี้ยม ปริมเห็นหน้าพ่อก็ไม่กล้าเซ้าซี้อีก เสี่ยยิ้มอ่อนโยนลุกไปหาปริม “ไม่มีอะไรแล้วลูก หนูจะไปไหนก็ไปได้เลยนะลูก จะขับรถไปเองหรือจะให้คนของพ่อขับไปส่งดีล่ะ เออ...แล้วตกลงเรื่องไอ้ช่างเพชรเป็นยังไงบ้างล่ะลูก พ่อก็มัวแต่วุ่นวายเรื่องงานเลยไม่ได้ตามข่าวเลย”

ปริมสีหน้าหงุดหงิดขึ้นมาทันที เสี่ยทรงชัยหัวเราะหยอกว่า

“ท่าทางแบบนี้แสดงว่ายังไม่สำเร็จอีกแล้วล่ะสิ เออ...ไอ้นี่มันดวงดีจริงๆ พ่อว่าหนูเลิกสนใจมันเถอะ มีคนดีๆมีอนาคตอีกเยอะแยะเลยนะสำหรับปริมของพ่อ”

“ไม่ค่ะ ปริมไม่มีวันยอม” ปริมเสียงแข็งแล้วเดินออกไปเลย เสี่ยทรงชัยมองตามส่ายหน้าพึมพำ...ผู้หญิงแล้วสั่งลูกน้อง “ไปส่งของขวัญให้ไอ้เอมันหน่อย เอาแค่เบาะๆให้มันรู้ว่าไม่ใช่ทุกคนกลัวมัน”

แล้วเอก็ถูกมอเตอร์ไซค์ขี่มาประกบและปาระเบิดใส่รถขณะแล่นอยู่บนถนน เอสั่งป๋องให้ทิ้งรถแล้วโดดลงจากรถได้ก่อนระเบิดจะทำงาน ทั้งสองปลอดภัยอย่างหวุดหวิด

เมื่อกลับถึงบ้าน เอได้รับโทรศัพท์จาก “เฮีย” เขาบอกเฮียว่าตนไม่เป็นไร ฟังปลายสายแล้วรับคำ “ครับเฮีย...ได้ครับเฮีย” หลังจากนั้นก็นั่งนิ่งพยายามระงับความพลุ่งพล่าน เดือดดาล

ฝ่ายปริมแปลกใจที่เข้าไปในห้องพ่อแล้วเห็นณรงค์นั่งหน้าบานอยู่ ถามพ่อว่าแล้วลูกน้องพ่อหายไปไหนหมด

“อ้าว ก็นี่ไง ณรงค์นี่ไง ลูกน้องคนใหม่ของพ่อ คนสำคัญซะด้วย”

“เธอทำอะไรสำเร็จเหรอณรงค์ คุณพ่อถึงได้ปลื้มเธอขนาดนี้”

“โอ้ย...สำเร็จมหาศาลเลยล่ะ เพราะความใจกล้าใจถึงของณรงค์ทำให้กิจการของพ่อจะต้องเดินหน้าไปได้ไกล และได้เงินกลับมาอย่างมหาศาลแน่ๆ” ทรงชัยตอบแทน

“เหรอคะ...ในที่สุดก็มีอะไรที่เธอทำได้สักทีนะ หลังจากล้มเหลวไม่เป็นท่ามาหลายครั้ง” ปริมยิ้มเหยียด

ณรงค์โกรธที่ถูกเหยียดแต่พยายามปั้นหน้าให้ดูอ่อนโยน เอ่ยอ่อนน้อม

“ผมต้องขอโทษนะครับคุณปริมสำหรับเรื่องต่างๆที่ผ่านมา แต่สำหรับตอนนี้ ถ้าคุณอยากให้ผมลองทำอะไรให้ใหม่อีกครั้ง ผมรับรองว่าจะทำให้คุณพอใจได้แน่ๆ...คุณพอจะให้โอกาสผมอีกสักครั้งได้ไหมครับ”

ณรงค์คุยโวแต่ท่าทางอ่อนน้อม ปริมมองนิ่ง...

ooooooo