ปีกหงส์

ครั้นลินินรู้ถึงข้อเสนอของเสี่ยบัณฑูรจากเทวีก็ปฏิเสธทันทีว่าไม่รับ ไม่ต้องการเป็นเมียน้อยใครทั้งสิ้น เทวีอยากรู้ว่าเธอจะเลือกทางไหนกันแน่เป็นดาราก็ไม่เอา มีเงินมากองตรงหน้าก็ไม่รับ เธอขอร้องให้เทวีเลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว และจากนี้ไปเธอจะดูแลตัวเอง เงินรางวัลที่ได้จากการประกวดเธอจะแบ่งให้เทวีตามธรรมเนียมปฏิบัติทั่วไป ส่วนเงินที่เหลือเธอจะไปหาที่อยู่ตามลำพังเพื่อให้เทวีได้กลับไปดูแลลูกไม่ต้องมากังวลกับเธออีก

“น้าเต็มใจให้ลินินพักที่ไหนก็ได้ตามใจ และจะหางานมาป้อนต่อไป”

“ลินินขอยืนหยัดจัดการชีวิตตัวเองโดยลำพัง และจะทำให้ดีที่สุดค่ะ”

เทวีนิ่งไปเพราะนั่นเท่ากับตัวเองไม่ได้กอบโกยเงินทองจากลินินดังหวัง...

คำตอบบนเวทีประกวดนางงามของลินิน ทำให้ทินภัทรตัดสินใจบอกแม่ในเช้าวันต่อมาว่าต้องการหมั้นกับปรางทิพย์ก่อนไปเรียนต่อ แม่เลี้ยงละม่อมถึงกับร้องเอะอะทำไมใจร้อนนัก

“ผมเป็นห่วงและสงสารปราง คุณแม่คงทราบดีว่าน้ามยุรีติดการพนันถอนตัวไม่ขึ้น หมั้นแล้ว พอผมกับนุชไปนอก เอาปรางมาอยู่กับคุณแม่...คุณแม่ส่งเสียปรางให้เรียนจนจบ แล้วผมจะแต่งงานกับปรางเมื่อผมกลับมา”

“ก็ดี แม่รักปรางเหมือนลูกอีกคน เป็นเด็กดีไม่มีปากมีเสียง ลูกมีเมียแบบนี้ก็ดีนะไม่ต้องมีทะเลาะเบาะแว้ง ชีวิตราบรื่น ผู้หญิงเปรี้ยวกระฉูดไม่เหมาะกับลูกหรอก” คำพูดของแม่ทำให้ทินภัทรอดนึกถึงลินินไม่ได้ พยายามสลัดภาพของเธอทิ้ง

“ครับคุณแม่ ขอบคุณมากครับ”