นางร้าย

เขมขอร้องภวาภพถ้าเมาก็ควรกลับบ้านไปอย่ามาเลอะเทอะแถวนี้ เขาไม่ยอมไปไหนทั้งนั้นจะต่อยเขมอีกต่างหาก แต่เงื้อหมัดค้างเพราะเมาหลับกลางอากาศไปก่อน...

วันเนาว์กับเขมช่วยกันพยุงภวาภพมานอนที่โซฟา พรรณีเห็นไม่มีอะไรแล้วไล่ทุกคนขึ้นไปนอน เขมเห็นท่าทางของภวาภพก็พอจะดูออกว่าเขาคงรักแขวลัยมากถึงได้เมาเหล้าเสียใจขนาดนี้ แล้วถามลูกสาวคนโตว่าจะเอาอย่างไรกัน เธอโทร.ไปบอกเพื่อนให้มารับเขากลับ สักพักคงจะมาถึง ภวาภพละเมอคว้าแขวลัยมากอด

“อย่าทิ้งผม แขอย่า...แข”

แขวลัยร้องไห้โฮกอดภวาภพตอบ เขมสงสารลูกจับใจเดินเลี่ยงออกมา จังหวะนั้นสงวนศักดิ์เข้ามาเห็นเธอน้ำตานองหน้าถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เธอส่ายหน้าไม่เป็นอะไร รบกวนสงวนศักดิ์ช่วยพาเขาไปส่งบ้านให้ด้วยแล้วฝากคืนข้าวของของเขาให้ด้วย...

ด้านวิชาญร้อนใจมากที่พยายามโทร.หาปรางค์ทิพย์แต่ไม่มีใครรับสาย ครั้นมาถึงรังรักของตัวเองกับเธอ

ไม่เจอใครอยู่ที่นั่น ปรางค์ทิพย์หายไป ข้าวของทั้งหมดหายไปด้วย ทิ้งไว้เพียงชุดนอนชุดเดียว เขาหยิบขึ้นมากอดมาหอม คร่ำครวญว่าอย่าทิ้งเขาไป

ooooooo

ปรางค์ทิพย์นัดแขวลัยมาเจอกันที่สวนสาธารณะใกล้บ้านเช่าของฝ่ายหลัง ขอบคุณพี่สาวที่พยายามปกป้องตน สมน้ำหน้าอาทิตย์ที่ต้องมาตายอย่างน่าอนาถ

“อย่าพูดถึงเขาอีกเลย พี่ขอให้แกได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ในแบบที่แกต้องการนะ”

“ปรางค์ถึงนู่นแล้วจะโทร.หานะ” ปรางค์ทิพย์โผกอดพี่สาว ครั้นเห็นสมควรแก่เวลาเธอขอตัวไปก่อนต้องกลับไปเตรียมตัวเดินทาง ระหว่างปรางค์ทิพย์เดินมาขึ้นรถ วิชาญโทร.มาหา เธอปล่อยให้สายเรียกเข้าดังอยู่อย่างนั้นจนสายหลุดไปหลายรอบ สุดท้ายรำคาญจึงรับสาย วิชาญอ้อนวอนให้เธอกลับมาอยู่ด้วยกัน แต่เธอไม่สนใจบอกเขาว่ากำลังไปสนามบิน จะไปอยู่เมืองนอกไม่กลับมาที่นี่อีก

วิชาญทนไม่ได้ที่ต้องสูญเสียปรางค์ทิพย์รีบขับรถไปสนามบินเพื่อดักเจอเธอโดยไม่รู้ว่าเกศรีได้ยินทุกคำพูด แอบสะกดรอยตามเขาไปติดๆ...

ในขณะเดียวกัน บันดาลนั่งอยู่ที่โต๊ะใต้ถุนตึกเรียน เพื่อนๆเข้ามาถามว่าคลิปหลุดนั่นใช่พ่อของภรณีหรือเปล่า เขาหยิบมือถือขึ้นมาดูเป็นคลิปเห็นหน้าวิชาญชัดเจนถึงกับอึ้ง...

หลังร่ำลาปรางค์ทิพย์ แขวลัยกลับเข้าบ้านเจอวันเนาว์เดินลงมาจากห้องพร้อมกับสวมใส่นาฬิกาเรือนหรูถามเสียงเครียดไปเอานาฬิกานั่นมาจากไหน เขาอ้างว่าภวาภพให้เมื่อคืน เธอสั่งให้เขาถอดมันออก ทีแรกเขาอิดออดไม่ยอมทำตาม แต่พอเห็นสีหน้าเอาเรื่องของพี่สาวจำใจถอดนาฬิกาคืนให้...