มนตราลายหงส์

แหวนพลอยแกล้งร้อง “คุณพัส ทางนี้ค่ะ” คนร้ายชะงักหันมอง เธอจึงพุ่งเข้าไปดึงขวัญกมลออกมา

ขวัญกมลตกใจดิ้นจนล้มไปด้วยกัน คนร้ายพุ่งเข้ามาเล่นงานแหวนพลอย จับบีบคอเอามีดจี้จะกรีดหน้า

วินาทีนั้นแหวนพลอยคิดถึงพัสกรร้องเรียก

“คุณพัส!!!”

ทันใดนั้นพัสกรโผล่มาข้างหลังชกคนร้ายแล้วจะตามเตะซ้ำแต่คนร้ายหลบทันกลิ้งหนีไป

พัสกรรีบไปดูแหวนพลอยแต่คนร้ายกลับมาจะเอามีดแทงเขา แต่ถูกพัสกรปัดมีด พอดีเสียงเบนกับอิสร์เข้ามา คนร้ายชะงัก พัสกรดันมือคนร้ายออก มีดจึงปาดท้องแขนซ้ายคนร้ายเป็นทาง คนร้ายจึงวิ่งหนีไป เบนถามพัสกรว่าเขาโดนมีดหรือเปล่า เขาบอกว่า “เปล่า แต่ฉันว่ามันโดน” เบนกับอิสร์จึงวิ่งตามคนร้ายไป

พัสกรเดินผ่านขวัญกมลไปดูแหวนพลอย

แหวนพลอยเห็นเลือดที่แขนพัสกรก็เป็นลม เขาจึงอุ้มเธอเดินผ่านขวัญกมลไปเหมือนผ่านต้นไม้ใบหญ้า พอดีฝนตกหนัก ขวัญกมลนั่งอย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางสายฝนในยามดึกอย่างเจ็บใจ

พอกลับถึงบ้าน ปู่ตกใจถามว่าแหวนพลอยเป็นอะไร พัสกรบอกว่าเธอตกใจที่เห็นเลือด แต่ไม่ใช่เลือดตนเป็นเลือดของคนร้าย แต่ฝนตกหนักชะรอยเลือดไปหมดแล้ว จึงน่าเสียดายที่ไม่มีหลักฐานสืบคนร้ายได้

เบนกับอิสร์ตามคนร้ายไป มันควักโคลนปาใส่หน้าจนต้องหยุดเช็ดโคลนออก ส่วนคนร้ายไปแอบหลังต้นไม้ถอดหมวกอำพรางหน้าออก ที่แท้คือเต้นั่นเอง! แล้วเต้ก็รีบกลับไปที่บ้านทันที

เมื่อทุกคนในบ้านวิเคราะห์กันถึงคนร้ายที่ตามมาเล่นงานกันถึงอุบลฯ เต้ที่อาบน้ำเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมาผสมโรงว่า

“อย่าบอกนะเว้ยว่าคนร้ายมันตามมาถึงที่นี่ถึงกับบุกมาบ้านนี้เลยเหรอ มันจะมากเกินไปแล้ว”

ooooooo

รุ่งเช้าสารวัตรนิรุตต์กับหมวดนะมาที่บ้านดูหลักฐานจากที่แหวนพลอยถูกบีบคอ นิรุตต์ถามว่าเธอได้ยินเสียงมันไหม แหวนพลอยบอกว่าได้ยินแต่ดูเหมือนมันจะดัดเสียง พัสกรบอกว่าตอนสู้กันมันโดนมีดตรงแขนซ้ายน่าจะมีแผล

“มีแผลที่แขนซ้าย” นิรุตต์ได้ข้อมูลจึงไปหาฉัตรชัยที่โรงแรมขอดูแขน ปรากฏว่ามีแผลจริงๆ แต่ซักถามแล้วฉัตรชัยบอกว่าเกิดจากการซ้อมเต้น ซ้ำกุ๊งกิ๊งยังมีคลิปตอนซ้อมให้ดูด้วย ฉัตรชัยพูดเป็นนัยยิ้มๆว่า

“เชื่อผมเถอะครับ ไอ้พัสไม่ได้มีศัตรูแค่ผมคนเดียวหรอก”

เวลาเดียวกันที่บ้านพัสกร ขวัญกมลลากกระเป๋าออกมาบอกว่าตนจะกลับแล้ว ตนกลัว แต่ถ้าพัสกรอยากอยู่ก็อยู่ได้ไม่ต้องห่วงตนกลับเองได้