มนตราลายหงส์
ตอนที่ 5
เวลาเดียวกันฉัตรชัยที่เพิ่งเป็นอิสระพ้นข้อสงสัย นั่งอยู่ในรถคุยโทรศัพท์อารมณ์ดี
“มีใครตายรึเปล่า...เออ งั้นไป มึงรีบไปซุกหัวซ่อนตัวไกลๆเลยนะ อย่าให้ตำรวจเจอเด็ดขาด แล้วกูจะส่งเงินไปให้” พอวางสายก็พึมพำ “กูแค่จะขู่ แต่พวกมึงดันซวยเอง ช่วยไม่ได้นะเว้ย”
ooooooo
พัสกรมาถึงโรงพยาบาลปรากฏว่าเด็กๆไม่เป็นอะไรมากเพราะแหวนพลอยบอกให้ทุกคนคาดเข็มขัดนิรภัย แต่แหวนพลอยยังไม่ออกจากห้องตรวจ พัสกรพุ่งเข้าไปไม่ฟังเสียงห้ามของพยาบาล
พัสกรขอโทษแหวนพลอยที่ทำให้เธอเกือบตายอีกแล้ว แหวนพลอยบอกว่าไม่ใช่ความผิดของเขาและตนก็สบายดี พยาบาลบอกว่าน้องเขาแค่หัวโน พัสกรกอดแหวนพลอยขอบคุณที่ไม่เป็นอะไร ทีแรกแหวนพลอยก็อึ้ง แต่แพ้ใจตัวเองกอดพัสกรไว้อย่างไม่สนใจอะไรอีกเพราะอยากกอดมานานแล้ว
ทั้งสองกอดกันอย่างอบอุ่น ซึ้งใจ ห่วงใยกันในห้องตรวจนั่นเอง
จากการเก็บหลักฐานโรงพักใกล้ที่เกิดเหตุ พบว่าน้ำมันเบรกรั่ว อิสร์สงสัยว่าจะรั่วได้ยังไงในเมื่อก่อนออกเดินทางได้ตรวจสภาพรถกันอย่างละเอียดแล้ว วิโรจน์ดูกล้องหน้ารถของพัสกรที่ขับมาแล้วบอกว่าเห็นมอเตอร์ไซค์ที่พยายามปาดหน้ารถตู้
“ถ้าเรารู้ว่ามอเตอร์ไซค์คันนั้นเป็นใคร เราจะได้รู้ว่ามันเกี่ยวกับน้ำมันเบรกรั่วไหม แล้วก็ใช่เพราะคนที่เพิ่งเป็นอิสระหรือเปล่า”
“ฉัตรชัยจะจองล้างจองผลาญพัสไปถึงไหนมันลงมือซ้ำๆถี่ๆไม่เหนื่อยรึไง ปล่อยไว้แบบนี้พัสแย่แน่” จันทิมามองหน้านิรุตต์ตัดสินใจบอกว่า “ฉันจะกลับไปทำงานกับฉัตรชัย”
“เฮ้ย...ได้ไง...ไม่...”
“อย่าเพิ่งห้ามค่ะ เพราะฉันก็ไม่ชัวร์ว่าฉัตรชัยจะรับฉันกลับเข้าทำงานหรือเปล่า แต่ยังไงเราก็ต้องล้วงลับตับไตทั้งฉัตรชัยทั้งกุ๊งกิ๊งให้ได้”
“รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง” วิโรจน์เสริม
จันทิมาพูดจริงจังว่าขอให้ตนลองอีกสักครั้งเถอะ นิรุตต์มองหน้านิ่ง คิดหนัก
ooooooo
ที่ห้องพักคอนโดขวัญกมล เธอไปลับมีดอยู่ในห้องครัวท่ามกลางเสียงฟ้าคำรามและฝนตกพรำ สายตาเธอเลื่อนลอยพึมพำเหมือนคนไม่มีสติ...
“พัสทิ้งขวัญ...ทิ้งขวัญไปหาคนอื่น...”
ขวัญกมลถือมีดมาที่ระเบียงยืนตากฝนพรำพร่ำแต่ว่า “พัสทิ้งขวัญ...พัสรักคนอื่น...ขวัญไม่เหลือใครแล้ว...” เธอกรีดข้อมือทำร้ายตัวเอง ปล่อยให้เลือดไหลจนยืนโงนเงน
ทันใดนั้นเต้พรวดเข้าประคองเธอกอดไว้แน่น...
“ไม่นะขวัญ ผมไม่มีทางยอมให้คุณตาย ไม่มีทางเด็ดขาด”
ขวัญกมลร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในอกของเต้ ท่ามกลางสายฝน
