มนตราลายหงส์

ในวันไปประกวดที่งานวัด กวงเช่ารถตู้เก่าๆ มาพาทีมไปแข่งขัน พวกเด็กๆได้กำลังใจจากปู่และวิโรจน์ บอกให้มีสติ เต้นตามที่ซ้อมมา อย่าลืมยิ้มหวานให้กรรมการด้วย เต้แบกเป้ใบใหญ่ขึ้นรถไปด้วย

บรรยากาศคึกคักมั่นใจมาก ปู่กับวิโรจน์อวยพรให้โชคดี ขวัญกมลมองตามรถที่แล่นออกไปพึมพำ

“โชคดี...ขอให้โชคดีกันทุกคน ขอให้ไม่มีใครมาปาระเบิดเวที แล้วก็มีคนตาย มีคนบาดเจ็บกระทบ กระเทือนสมองแบบที่ฉันเป็น!”

ที่เวทีประกวดในงานวัด ทีมของฉัตรชัยเต้นโชว์แล้วได้รับเสียงปรบมือเกรียวกราว พอพิธีกรประกาศทีมต่อไปเป็นทีม “หงส์เหิน สะเทิ้นฝัน” ฉัตรชัยก็สะดุดกึกถามว่าตนไม่ได้หูฝาดนะ มองไปบนเวทีเห็นมาร์ค ตองใบ กับวันชัย ก็แค้น คำราม

“ไอ้พัส!!!” แล้วฉัตรชัยก็พุ่งไปหาพัสกรที่ยืนอยู่ข้างเวที ตะคอก “มึงแย่งเด็กกูไอ้พัส...กูจ่ายให้ญาติๆมันไปตั้งหลายพัน...ไอ้พวกนี้มันเซ็นสัญญากับกูแล้ว กูจะฟ้องให้หมด”

พัสกรกับเต้ถามว่าใครกันแน่ที่ผิดสัญญา เด็กๆ

รู้แล้วว่าเขาไม่จริงใจ มาร์คแฉว่าเขาไม่ได้คิดจะปั้นตนจริง เพียงแต่อยากจะแกล้งครูพัสกรเท่านั้น เขาไม่ได้ตั้งใจจะส่งเด็กต่างจังหวัดขึ้นเวทีในนามของโรงเรียนเขาอยู่แล้ว พัสกรชี้ว่าเขาไม่ให้ใจเด็กแต่แรกก็ไม่มีเด็กคนไหนให้ใจกับเขาหรอก

ฉัตรชัยผลักอกพัสกรแต่พัสกรหลบทัน

แหวนพลอยรีบกันเด็กๆออกห่าง กุ๊งกิ๊งจับฉัตรชัยร้องห้ามอย่ามีเรื่องกัน พิธีกรบนเวทีประกาศว่า “ใครต่อยกัน ปรับแพ้นะครับ แพ้นะ”

“ไม่ กูไม่ยอมแพ้” ฉัตรชัยตะโกน สะบัดตัวจากกุ๊งกิ๊งร้องท้า “เอาสิวะ ขึ้นไปเต้นเลย กูก็อยากเห็นว่าทีมเดนตายมีแต่คนปองร้าย ต้องหนีหัวซุกหัวซุน จะสู้ทีมชิลด์ๆไร้ศัตรูอย่างกูได้ยังไง” ฉัตรชัยจ้องหน้าตองใบ วันชัยและมาร์คชี้หน้าเรียงตัว “แล้วพวกมึงจะเสียใจตอนโดนระเบิดถล่มเข้าสักวัน”

ooooooo

เมื่อขึ้นเวที เด็กๆให้กำลังใจกันให้เต็มที่เลย เอาให้มันรู้ไปว่าไผเป็นไผ แหวนพลอย เต้ และกวง ยืนอยู่ในหมู่คนดู แหวนพลอยบอกกวงให้ถ่ายคลิปไว้หมดทุกเม็ดเลยนะ

ฉัตรชัยกับเจบียืนอยู่ พอเด็กๆเริ่มเต้นก็ช่วยกันโห่ไล่ ทั้งยังแช่งพัสกร มาร์ค ตองใบกับวันชัยว่าไม่ได้ตายดีแน่ แล้วผละไปก่อนที่พิธีกรจะประกาศผล

เต้รีบออกจากคนดูลิ่วไปห้องน้ำ ครู่หนึ่งก็ออกมาในคราบหญิงสาวหิ้วถุงกระดาษติดมือมาด้วย ตรงไปที่รถ มองซ้ายมองขวาอย่างระแวดระวังแล้วไสกล่องขนมไปที่พื้นใต้ท้องรถ

“มึงทำร้ายขวัญก่อนนะ ไอ้พัส” เต้ในคราบหญิงสาวพึมพำเหี้ยม

ผลการประกวดปรากฏว่าทีมหงส์เหิน สะเทิ้นฝันชนะเลิศ ทุกคนดีใจมาก เต้กลับมาในสภาพเดิมแต่เป้เบาลง บอกแหวนพลอยที่ยืนอยู่ใกล้ๆว่า

“ไอ้พัสมันต้องทำได้อยู่แล้ว”