มังกรเจ้าพระยา
ตอนที่ 15
“ผมก็เข้ามาเอาในสิ่งที่ควรเป็นของผม”
“แต่นั่นมันเงินฉัน...ไม่ใช่ของแก”
“แต่ถ้าคุณไม่ฆ่าป๊ะผม ทรัพย์สมบัติเหล่านี้มันก็ต้องเป็นของผม”
“ฟงคะ อย่าทำอะไรรุนแรงนะคะ ได้เงินแล้วเรารีบไปกันเถอะค่ะ”
“ที่แท้ที่เข้ามาขอโทษเมื่อกี้มันก็แค่แผนตบตาของพวกเธอ เลวจริงๆ”
“ดาขอโทษค่ะป๊ะ ดาไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้”
“จะไปขอโทษมันทำไม คนที่ต้องขอโทษ
จะต้องเป็นมัน...พามันไปกับเราเร็ว ก่อนที่จะหนีผมจะพามันไปขอโทษป๊ะผมก่อน...เร็วสิ พามันไป”
ฟงเผลอใช้ปืนชี้ออกคำสั่งกับดารณีทำให้เธอตกใจกลัวรีบเข็นรถเสี่ยเฉินออกไป ป้าฉายแอบมองแอบฟังอยู่มุมหนึ่ง พอพวกฟงไปแล้วป้าก็รีบโทร.หาฟางด้วยน้ำเสียงสั่นเครือตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“คุณฟางคะ ช่วยด้วยค่ะ คุณฟงบุกมาที่นี่ จับตัวเถ้าแก่ออกไปแล้ว”
“อะไรนะ เฮียฟงบุกไปจับป๊ะเมื่อไหร่”
“เพิ่งออกไปเมื่อกี้ค่ะ คุณฟงเอาเงินไปด้วย รีบตามไปช่วยเถ้าแก่ด้วยนะคะคุณฟาง”
“แล้วรู้ไหมว่าเขาจะไปที่ไหน”
“ป้าได้ยินคุณฟงว่าจะให้เถ้าแก่ไปขอโทษ
ป๊ะคุณฟง คุณฟงมีปืนด้วยนะคะ หมู่นิวกับถวิลโดนคุณฟงยิงตายไปแล้วค่ะ”
“เดี๋ยววางสายแล้วป้ารีบโทร.แจ้งตำรวจเลยนะ แล้วฝากจัดการเรื่องที่บ้านที เดี๋ยวฟางจะรีบตามเฮียฟงไป”
ฟางวางสายแล้วบอกไมค์กับโอวตี่ว่าฟงต้องพาป๊ะไปที่ฮวงซุ้ยริมน้ำแน่ๆ
“ฟางรู้เส้นทางใช่ไหม”
“ค่ะ ฟางจำได้”
“งั้นเดี๋ยวผมระดมพรรคพวกให้ไปเจอกันที่นั่น งานนี้ถ้าไปกันแค่นี้เราเสร็จแน่” โอวตี่พูดจบก็ต่อสายหาพรรคพวกทันที
ooooooo
โทนี่กับปิงนั่งรถมาถึงโกดังที่ท่าเรือซึ่งขังซิตี๋กับตี้หลุงเอาไว้ เป็นจังหวะที่ซิตี๋กำลังหลบหนีและตี้หลุงก็พยายามจะหนีด้วย แต่ปิงจับตัวตี้หลุงได้และจะยิงทิ้งถ้าลินดาไม่โทร.เข้ามาพอดี
ตี้หลุงรอดตายเพราะลินดาบอกโทนี่ให้พาตี้หลุงไปที่ฮวงซุ้ยริมน้ำตามคำสั่งของฟง ทางฝ่ายทอมที่ดูแลหมวดมดอยู่โรงพยาบาล พอรู้จากจ่าเฉียบว่าฟงจับเสี่ยเฉินเป็นตัวประกันพาออกจากบ้านไปแล้ว ทอมชะงักอึ้ง ขณะที่หมวดมดแสดงท่าทีร้อนใจถามหาฟางกับไมค์
“ช่วงเกิดเหตุคุณไมค์กับคุณฟางไม่อยู่บ้าน ตอนนี้น่าจะทราบเรื่องแล้ว”
“ผู้กองคะ”
“อย่าให้ผมต้องไปยุ่งกับเรื่องของคนพวกนี้เลยหมวด”
“แต่สิ่งที่อาฟงทำมันเป็นเรื่องผิดกฎหมายนะคะ แล้วคดีของอาฟงมันเคยอยู่ในความรับผิดชอบของพวกเรา”
“แต่คนที่เราคิดว่าเป็นเพื่อน เขาใช้หมวดเป็นเครื่องมือ เขาไม่ได้แคร์ความปลอดภัยของหมวดเลย”
“ไม่ค่ะผู้กอง มดไม่ได้เป็นเครื่องมือของใคร แต่มันเป็นเรื่องของหน้าที่แล้วก็ความแค้นส่วนตัว แล้วที่มดโดนยิงก็เป็นเพราะความประมาท จะไปโทษคนอื่นไม่ได้”
“แต่ผมรับไม่ได้ที่พวกเขาปั้นเรื่องใส่ร้ายคนอื่น”
“แล้วการเอาผิดกับอาฟงแบบตรงไปตรงมามันทำได้ไหมคะผู้กอง เราออกหมายเรียก หมายจับอาฟงมาหลายคดี แต่อาฟงก็รอดไปได้ทุกครั้ง ยิ่งถ้าปล่อยให้มันได้ตำแหน่งทางการเมือง สังคมจะเป็นยังไงต่อไปกันคะ”
“จริงครับผู้กอง คนเลวบางคนมันฉลาดที่จะเลี่ยงกฎหมาย ถ้าเราจับมันไม่ได้คนเดือดร้อนคือชาวบ้านนะครับ”
“ตอนนี้พวกมันกำลังหนี...ผู้กองทนได้เหรอคะที่จะเห็นพวกมันลอยนวลออกต่างประเทศไปแบบนี้”
ผู้กำกับหาญเปิดประตูเข้ามาได้ยินพอดี ย้ำเตือนทอมว่า
“จำที่ผมเคยพูดได้ไหมผู้กอง สองบวกสองเป็นสี่ แต่สองบวกหนึ่งบวกหนึ่งก็เป็นสี่เหมือนกัน ถ้าเป้าหมายของตำรวจคือการจับกุมคนร้ายมาลงโทษ วิธีไหนที่มันจับคนร้ายได้ผมก็โอเคทั้งนั้น กลุ่มของเสี่ยเฉินถึงจะใช้วิธีการไม่สุจริตในการกำจัดอาฟง แต่มันก็สาสมแล้วที่โจรอย่างอาฟงจะต้องโดนอะไรแบบนี้”
