ตอนที่ 15
“เฮียรู้ได้ยังไงว่าไม่ได้ตั้งใจ”
“อั๊วเห็นกับตา อั๊วไม่ได้โกหก”
“แล้วใครวางแผนใส่ร้ายอั๊ว”
“มันเป็นแผนของเสี่ยโจกับอาเปา ทั้งสองคนตั้งใจจะโกงหนี้”
“ไม่จริง...มันไม่จริง”
“ที่ผ่านมาอั๊วต้องพึ่งพาเสี่ยโจเลยโดนมันบังคับให้โกหก แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่จะเปิดเผยความจริงแล้วอาฟง”
“ไอ้แก่เจ้าเล่ห์ ไอ้คนโกหก ฉันไม่เชื่อแก” ฟงแผดเสียง
“ถ้าไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่ลื้อจะทำร้ายผู้มีพระคุณอย่างเสี่ยเฉินไม่ได้ เขาเก็บลื้อมาเลี้ยง เขามีบุญคุณกับลื้อ ถ้าไม่มีเขาลื้อคงตายไปนานแล้ว”
“วันนี้แกก็รู้ความจริงหมดแล้วนะอาฟง ถึงฉันจะไม่ใช่ป๊ะของแก แต่ฉันก็รักแกไม่ต่างจากลูกแท้ๆ ฉันให้อภัยแกเสมอ อย่าทำผิดไปมากกว่านี้เลย มอบตัวสู้คดีซะ ฉันจะช่วยแกเต็มที่”
“ไม่มีวัน! พวกแกสองคนรวมหัวกันโกหก
ป๊ะฉันไม่ได้โกงใคร เขาไม่ได้หักหลังเพื่อน แกมันเจ้าเล่ห์ สารเลวใส่ร้ายป๊ะฉัน แกสมควรตาย”
ฟงกระหน่ำยิงตี้หลุงจนร่างทรุดฮวบล้มลง ขาดใจตาย เสี่ยเฉินตกใจตะโกนลั่น “อาฟง! แกบ้าไปแล้ว”
“ใช่...แล้วถ้าแกตายอีกคนความลับเรื่องนี้มันก็จะตายไปพร้อมกับแก ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อ ปกป้องป๊ะ”
ฟงเล็งปืนจะยิงเสี่ยเฉิน แต่สุดท้ายทำไม่ลง ปิงเลยอาสายิงให้เอง แต่ทันใดนั้นไมค์โผล่มายิงปิงตายก่อนแล้วบอกฟงว่า
“ถ้าแกอยากจะให้เรื่องที่ป๊ะแกโกงเพื่อนเป็นความลับ แกก็ต้องฆ่าฉันอีกคน”
ฟงไม่รอช้าจะยิงไมค์แต่โดนพุ่งเข้าใส่แล้วต่อสู้กัน โอวตี่ให้ฟางพาเสี่ยเฉินออกไปจากที่นี่ ส่วนตนจะช่วยไมค์เอง แต่แล้วโทนี่กับลูกน้องที่ยิงเสี่ยกังและซิตี๋ตายก็เข้ามาช่วยฟงทำให้พวกไมค์เพลี่ยงพล้ำโดนฟงควบคุมตัวไปลงเรือพร้อมฟาง
เสี่ยเฉินตกใจมากที่ไมค์กับฟางโดนฟงจับ
เป็นตัวประกัน เวลานั้นเองทอมกับจ่าเฉียบและตำรวจอีกกลุ่มมาถึงที่เกิดเหตุ ฟงพาตัวประกันสองคนลงเรือไปพร้อมดารณี ส่วนโทนี่ตั้งหลักต่อสู้กับทอมและตำรวจ แต่ลินดาไม่ยอมให้โทนี่ฆ่าทอม เธอสละชีวิตเพื่อช่วยทอมให้ปลอดภัยด้วยการขวางทางปืนของโทนี่ แต่แล้วโทนี่ที่ยิงลินดาตายก็โดนหมวดมดที่ยังอยู่ในชุดคนไข้ยิงตายแก้แค้นให้ตัวเองและชัยอย่างสาสม
จากนั้นทอมกับจ่าเฉียบลงเรือไล่ตามเรือที่ฟงจับไมค์กับฟางเป็นตัวประกันหนีไปตามลำน้ำเจ้าพระยา เรือเร็วสองลำแล่นฉวัดเฉวียนไปมาเพื่อหลบกระสุนปืนที่ต่างยิงตอบโต้กัน
ขณะเดียวกันไมค์กับฟางก็พยายามแก้มัดให้ตัวเองจนสำเร็จ แล้วไมค์ก็ต่อสู้กับฟงกอดปล้ำกันท่ามกลางเรือที่โคลงเคลง ฟงถีบไมค์กระเด็นแล้วหยิบปืนจะยิงซ้ำ ฟางตกใจร้องห้ามเสียงหลง
“อย่ายิงนะเฮีย อย่า!”
ฟงไม่ฟังลั่นกระสุนออกไป ทันใดนั้นเรือเจอคลื่นซัดทำให้ดารณีเซถลาออกมาขวางทางปืน กระสุนพุ่งทะลุอกเธอเลือดทะลัก ฟงตกใจทิ้งปืนพุ่งเข้าไปกอดร่างดารณี ขณะที่ไมค์รีบคว้าปืนเอาไปจี้บังคับคนขับให้หยุดเรือเดี๋ยวนี้
ฟงกอดร่างโชกเลือดของดารณีที่หายใจรวยริน พร่ำพูดคำขอโทษทั้งน้ำตา ขณะที่ดารณีบอกรักเขาเสียงแผ่ว










