ตอนที่ 13
ทอมพูดขาดคำ ลูกน้องโทนี่กระหน่ำยิงมาอีกครั้งแล้วหยุดไป ไมค์สังเกตความเคลื่อนไหวและคิดว่ามันน่าจะหยุดเปลี่ยนแมกกาซีนซึ่งน่าจะใช้เวลาไม่เกินหนึ่งนาที ทอมฉวยโอกาสนี้เร่งสองคนให้วิ่งไปที่รถให้เร็วที่สุด
ในที่สุดทั้งสามคนก็วิ่งไปถึงรถแล้วพากันกระโดดหลบเอารถเป็นเกราะกำบัง ทำให้กระสุนที่วายร้ายยิงมาพลาดเป้า ไมค์โผล่จากรถยิงสวนกลับไปโดนมันตายคาที่
“กระสุนผมหมดแล้ว...ฟางไปขับรถเร็ว”
ฟางรีบขึ้นรถสตาร์ตเครื่อง แต่พอมองลงมาเห็นไมค์กับทอมตกอยู่ในอันตรายก็ลงจากรถเล็งปืนไปมาระหว่างโทนี่กับลูกน้องที่มีอาวุธครบมือ
“หยุดนะ!!”
“เธอมีโอกาสยิงแค่ครั้งเดียวอาฟาง เลือกเอาว่าจะช่วยใคร”
“ไม่ต้องช่วยใครทั้งนั้นฟาง ไม่ต้องเป็นห่วงผม”
“เซฟกระสุนไว้แล้วหนีไปก่อน...เร็ว”
“ไม่ค่ะ ฟางจะไม่ทิ้งพวกคุณ”
“งั้นเลือกสิ ระหว่างไอ้ทอมกับไอ้ไมค์ เธอรักใคร”
ฟางมองไมค์และทอมสลับกันไปมา ตัดสินใจลำบากไม่รู้จะช่วยใครก่อนดีเพราะกระสุนของเธอเหลือเพียงนัดเดียว
“ถ้าเลือกไม่ได้ฉันก็จะเลือกให้...แกตายก่อนละกันไอ้ไมค์”
โทนี่กำลังจะยิงไมค์ ทำให้ฟางตัดสินใจยิงเขาก่อน กระสุนถูกไหล่โทนี่เซไป ทอมกับไมค์ฉุดฟางหลบข้างรถ ทันใดนั้นเองรถของโอวตี่แล่นมาอย่างเร็ว ทุกคนกรูลงจากรถวิ่งลุยเข้าไปช่วยพวกฟางยิงต่อสู้กับฝ่ายของโทนี่และรุกไล่จนพวกมันล่าถอยพากันหนีขึ้นรถไปหมด
ไมค์ ทอมและฟางพากันออกจากที่ซ่อน โอวตี่กับลูกน้องเดินกลับมาหา
“ขอโทษครับคุณฟางที่พวกเรามาช่วยช้าไป มีใครเป็นอะไรไหมครับ”
“พวกเราปลอดภัยดีค่ะ ไม่ต้องห่วง”
“รีบออกจากที่นี่กันดีกว่าครับ เดี๋ยวพวกผมขับรถคุ้มกันพวกคุณเอง”
“นายไปกับเราดีกว่าทอม ไปรถคันเดียวกัน” ไมค์ชวน แต่ทอมบอกว่ารถของตนจอดอยู่ตรงโน้น
“เดี๋ยวผมให้ลูกน้องขับตามไปครับ” โอวตี่บอก
“งั้นก็โอเค” ทอมตอบรับแล้วพาฟางขึ้นรถ ไมค์เข้าประจำที่คนขับและเคลื่อนรถออกไปโดยมีพวกโอวตี่คอยคุ้มกัน
ooooooo
หลังจากไปช่วยพวกฟางไว้ได้อย่างปลอดภัย รุ่งเช้าวันใหม่โอวตี่ก็มาปรากฏตัวที่บ้านเสี่ยเฉินด้วยท่าทีอ่อนน้อมถ่อมตน ก้มกราบเสี่ยเฉินด้วยความเคารพยิ่ง โดยมีฟางอยู่ด้วย
“ลุกขึ้นตามสบาย ไม่ต้องพิธีรีตองอะไร เราคนกันเอง”
“เสี่ยเป็นเจ้านายเก่า ผมไม่กล้าตีเสมอหรอกครับ”
“เราคนกันเองน่ะ ครั้งนี้ถ้านายไม่มาช่วย อาฟางกับเพื่อนๆคงแย่”
“ใช่ค่ะป๊ะ ตอนนั้นกระสุนพวกเราหมดพอดี ถ้าเฮียโอวตี่เข้ามาไม่ทันเราคงเสร็จไปแล้ว”
“ขอบใจมากนะโอวตี่ ลื้อเป็นลูกน้องที่เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ”
“เสี่ยเคยมีบุญคุณกับผม ยังไงผมต้องทดแทนครับ จากนี้ไปถ้าเสี่ยมีอะไรให้ผมรับใช้ ผมพร้อมเสมอครับ”
เสี่ยเฉินพยักหน้า ยิ้มแย้มด้วยความพอใจ
ขณะเดียวกันที่โกดังซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของเสี่ยโจและซิตี๋ รวมทั้งตี้หลุงที่โดนสองคนข่มขู่คุกคามให้บิดเบือนความจริงในอดีตเกี่ยวกับอาเปา และเพื่อให้ตัวเองอยู่รอดปลอดภัยตี้หลุงต้องแกล้งหลับทุกทีที่สองคนนี้โผล่มา










