ตอนที่ 13
เสียงโทรศัพท์ในบ้านเสี่ยเฉินดังยาวนานกว่าฟางจะมารับสาย แล้วต้องแปลกใจเมื่อได้ยินเสียงลินดาพูดมา “คุณฟาง...นี่ลินดานะ”
“เธอต้องการอะไร”
“ตอนนี้ผู้กองทอม หมวดมด แล้วก็จ่าเฉียบถูกจับตัวไว้ คุณรีบมาช่วยพวกเขาด่วนเลยนะ”
“คิดว่าฉันจะเชื่อเธอง่ายๆเหรอลินดา”
“ฉันรู้ว่าคุณไม่เชื่อใจฉัน แต่ที่ฉันพูดเป็นเรื่องจริง เดี๋ยวฉันจะส่งภาพถ่ายกับโลเกชันไปให้ คุณรีบหาทางมาช่วยพวกเขาด่วน” ลินดาวางสายแล้วส่งภาพถ่ายและโลเกชันให้ฟางก่อนจะขับรถออกไปจากตึกร้าง
ฟางเห็นสิ่งที่ลินดาส่งมาก็ร้อนรนบอกให้เสี่ยเฉินฟัง จังหวะนี้ไมค์ขับรถมาจอดหน้าบ้าน ฟางจึงมีคนนำทางไปที่ตึกร้าง ส่วนเสี่ยเฉินก็รีบติดต่อโอวตี่ลูกน้องเก่าให้ตามไปช่วยด้วย
เสี่ยกังมาถึงรู้จากลูกน้องว่ามีการยิงปะทะกันที่ตึกร้างระหว่างตำรวจกับพวกโทนี่ คาดว่ามันน่าจะมาถล่มพวกเรา
“งั้นก็ไปถล่มพวกมันก่อน อย่าให้พวกมันตั้งตัว” เสี่ยกังยกพลออกไป โทนี่ส่องกล้องเห็นก็รีบตั้งรับอย่างเร็ว
เวลานั้นไมค์กับฟางจอดรถห่างจากตึกร้างและคอยจับตาดูสถานการณ์เพื่อหาทางเข้าไปช่วยพวกทอม แต่ยังไม่เห็นโอวตี่มาฟางจึงขอโทร.หาเสี่ยเฉินก่อน
เสี่ยเฉินบอกให้รอ แต่ไมค์รอไม่ไหว บอกว่าตอนนี้มันถล่มกันเอง ไม่มีใครรู้ว่าเราอยู่ที่นี่น่าจะเป็นโอกาสทองที่เราจะแอบเข้าไปช่วย
“แต่ว่าป๊ะบอกให้รอ”
“ถ้ามัวแต่รอ...เราก็อาจพลาดโอกาสทองนะฟาง”
“ก็ได้ค่ะ เราจะเข้าไปก่อน”
“ฟาง...นับจากวินาทีนี้ไมค์ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ไมค์อยากจะบอกฟางว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาไมค์ไม่เคยลืมวันเวลาที่เราเคยใกล้ชิดกัน ไมค์ยังคงรักฟางเสมอนะ”
“ค่ะ ฟางเองก็อยากจะบอกกับไมค์เหมือนกัน แม้ว่าความสัมพันธ์ของเราจะจบลงไปแล้ว...แต่ความรู้สึกดีๆที่ฟางเคยมีกับไมค์ยังคงเหมือนเดิม ฟางก็รักไมค์เช่นกันค่ะ”
สองคนสวมกอดกันแน่น แล้วผละออกจากกันพร้อมชักปืนวิ่งเข้าไปในตึกร้างเพื่อช่วยทอม หมวดมด และจ่าเฉียบที่โดนมัดมือและเท้าไว้มุมหนึ่ง
ไมค์กับฟางยิงตะลุยเข้ามาจนพบพวกทอมและช่วยแก้มัดให้ทุกคน
“ตอนนี้พวกไอ้โทนี่กำลังถล่มกับลูกน้องเสี่ยกัง เราต้องรีบหาทางหนี”
“งั้นตามผมมา ผมมองเอาไว้แล้ว”
“ปล่อยผมไว้ที่นี่ก็ได้ครับ ถ้าผมไปด้วยจะเป็นตัวถ่วง”
“ไม่ได้...เราต้องไปด้วยกัน” พูดจบทอมเข้ามาประคองจ่าเฉียบที่ถูกยิงขา จากนั้นทุกคนก็พากันออกไปอย่างระมัดระวัง
ooooooo
พวกโทนี่กับพวกเสี่ยกังยิงถล่มกันในตึกอย่างไม่ลืมหูลืมตา จนกระทั่งลูกน้องคนหนึ่งวิ่งมาบอกโทนี่ว่าผู้กองทอมกับพวกหนีไปแล้ว โทนี่จึงสั่งลูกน้องแยกกันหาพวกมันเร็ว
กว่าที่กลุ่มของทอมจะพากันวิ่งมาที่รถหมวดมดได้ก็ยากลำบากน่าดู ฟางและหมวดมดช่วยกันเปิดประตูเพื่อให้ทอมเอาร่างจ่าเฉียบยัดเข้าไป
“หมวดขับรถพาจ่าเฉียบออกไปก่อน ผมจะไปเอารถอีกคันแล้วขับตามไป”
“ค่ะผู้กอง”
ทันใดนั้นลูกน้องคนหนึ่งของโทนี่โผล่มา มันยิงเปรี้ยง ทุกคนหลบทันท่วงที แล้วทอมก็เร่งหมวดมดออกรถไป ส่วนตัวเองกับไมค์และฟางหาทางเข้าที่กำบังและยิงตอบโต้อีกฝ่าย
ทั้งสามคนค่อยๆเคลื่อนตัวจนมาใกล้จุดที่ไมค์จอดรถไว้ ทอมบอกว่ากระสุนของตนหมดแล้ว
“ของผมก็ใกล้หมดเหมือนกัน”
“ฟางก็เหลือแค่นัดเดียวค่ะ”
“งั้นฟางอย่ายิง เก็บไว้ก่อน”










