ตอนที่ 1
เย็นนั้น เฉินอดีตมาเฟียพ่อของฟางปรากฏตัวบนวีลแชร์ตรงหน้าศาลาสวดศพเสี่ยเหลียงโดยมีหวินคอยดูแล ส่วนฟางกับฟงเดินตามประกบ ไมค์กับอาไช้ต้อนรับเฉินอย่างนอบน้อมเพราะเขาเป็นเพื่อนเก่าของเสี่ยเหลียง
“สวัสดีครับอาแปะ”
“ลุงเสียใจด้วยนะไมค์ ต่อจากนี้ไปแกต้องระวังตัวเองด้วย อย่าประมาท”
“ครับ แต่ผมอยากรู้ว่าใครคือคนที่สั่งฆ่าป๊ะผม อาแปะรู้ไหม”
“เรื่องนี้เอาไว้หาเวลาเหมาะๆคุยกัน รอจัดงานศพของป๊ะแกให้เสร็จก่อน”
“ได้ครับ”
หวินเข็นรถพาเฉินไปหาที่นั่ง ส่วนฟงเข้ามาถามไมค์ว่าเมื่อคืนได้ยินว่าเขามีเรื่องกับจุงไช้หรือ
“ข่าวไวดีนี่อาฟง”
“ระวังตัวให้ดี จุงไช้มันเอาคืนแน่”
“ถ้าเสร็จงานศพแล้วไมค์กลับฮ่องกงไปดีกว่า อยู่ที่นี่มันอันตราย” ฟางเตือนด้วยความหวังดี แต่ไมค์กลับพูดกระเซ้าเธอว่าที่อยากให้กลับเพราะเป็นห่วงหรือเพราะเบื่อหน้า
“เพราะหวังดีมากกว่าค่ะ ฟางไม่อยากเห็นใครตายอีกแล้ว”
“เราสามคนไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ ไม่ใช่ฟางคนเดียวหรอกที่ห่วงนาย ฉันกับป๊ะก็ห่วงนายเหมือนกัน ถ้านายกลับฮ่องกง เรื่องธุรกิจที่นี่ฉันจะช่วยดูแลให้ นายไว้ใจฉันได้ ฉันไม่โกงแน่นอน”
“ขอบใจ แล้วฉันจะลองคิดเรื่องนี้ดูอีกที” ไมค์บอกฟงแล้วหันไปหาฟาง “เอาไว้ผมจะนัดพวกเราทานข้าวกันนะ”
“ได้ค่ะ โทร.มานัดได้เลย ป๊ะของฟางก็อยากคุยกับไมค์เหมือนกัน”
ฟงกับฟางผละไปในศาลา ส่วนไมค์กับอาไช้ยังอยู่ต้อนรับแขกต่อไป เวลานั้นเสี่ยโจและสมุนเพิ่งมาถึง ทั้งกลุ่มเดินเข้ามาหน้าศาลาโดยงานนี้เสี่ยโจควงดารณีภรรยาคนสวยมาด้วย อาไช้เห็นก็รีบสะกิดบอกไมค์
“นั่นพวกเสี่ยโจกำลังมาแล้ว”
“มันเป็นใคร”
“เสี่ยโจมันพยายามกว้านซื้อที่ตัดหน้าแล้วเอาไปขายโก่งราคา แต่ชาวบ้านอยากขายให้เถ้าแก่มากกว่า เสี่ยโจเลยไม่พอใจ มันเป็นอีกคนที่เคยประกาศจะฆ่าเถ้าแก่”
“หรือว่าจะเป็นฝีมือของมันจริงๆ”
“คุณไมค์ใจเย็นๆนะครับ อย่าเพิ่งมีเรื่องในงาน”
“ไม่ต้องห่วงอาไช้”
กลุ่มเสี่ยโจเดินมายืนตรงหน้าไมค์ เสี่ยถามว่าคนนี้คงเป็นลูกชายเสี่ยเหลียง ไมค์ตอบรับพร้อมบอกชื่อของตนก่อนจะยื่นมือออกไปจับมือเสี่ยโจที่ทำเหมือนมีไมตรียื่นมาก่อน
“ยินดีที่ได้เจอกัน”
“หวังว่าคงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายนะครับ”
“นั่นขึ้นอยู่กับการต้อนรับของคุณ”
“อ้าว...ไม่ได้เกี่ยวกับดวงเหรอครับ”
“หมายความว่าไง” เสี่ยโจชักสีหน้าไม่พอใจ
“ก็ถ้าดวงดียังไม่ตายซะก่อนเราก็คงได้พบกันอีกไงครับ”
ไมค์เน้นคำว่าตาย...ทำให้เสี่ยโจชะงักมองหน้า แต่ไมค์ก็สบตาท้าทายเล่นเอาอีกฝ่ายออกอาการหงุดหงิดจนดารณีต้องเตือนสติว่างานนี้คนเยอะ สื่อก็เยอะ เราไปหาที่นั่งกันก่อนดีกว่า
เสี่ยโจถึงยอมผละไปในศาลา แต่เชนลูกน้องคนสนิทยังไม่วายจ้องไมค์เชิงข่มขู่
ooooooo










