คมแฝก
ตอนที่ 9
“เลือดเป็นสีดำ...วิชาคุณไสยของไอ้รังสีมันร้ายกาจจริงๆ”
ตะโพนบอกว่าใช้สมุนไพรรักษาตามสูตรของอัคนีทุกอย่างแต่อาการกัลป์ยังไม่ดีขึ้น
“สมุนไพรที่เอ็งใช้น่ะถูกต้องแล้วไอ้ตะโพน แต่แผลจากมีดไสยดำไม่ใช่จะรักษาง่ายๆ และตราบใดที่แผลยังไม่หาย ไอ้รังสีก็สามารถใช้คุณไสยของมันเล่นงานไอ้กัลป์ได้ทุกเมื่อ”
อัญชันสีหน้าเป็นกังวล อัคนีต้องปลอบให้คลายใจว่ามีวิธีรักษาและศิษย์เอกต้องหาย กัลป์โล่งใจมากแต่ยังมีเรื่องวิตกคือการรับมือแสนอดีตเพื่อนรักและอัคนีก็รู้ดี
“ข้ารู้ว่านอกจากเอ็งจะมาที่นี่เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ เอ็งยังต้องการให้ข้าช่วยกำราบไอ้แสน แต่น่าเสียดายตอนนี้ข้าไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว...อาการบาดเจ็บของข้าเยียวยาช้าเกินไป มันทำลายพลังของข้าเกือบหมด ตอนนี้ข้าก็แค่คนแก่หมดน้ำยาเท่านั้น แต่เอ็งโชคดี
ที่เจอข้าทันเวลา...เมืองพลคงต้องฝากความหวังไว้ที่เอ็งแล้วไอ้กัลป์”
“คงเป็นไปไม่ได้หรอกครับอาจารย์ เพราะถึงผมจะหายเจ็บแต่ฝีมือผมก็สู้ไอ้แสนไม่ได้”
“เอ็งจำได้ไหมที่ข้าเคยพูดถึงอัคคีสาดแสงของเอ็ง”
“เพราะใจผมยังไม่เด็ดเดี่ยว กระบวนท่าอัคคีสาดแสงถึงแผลงฤทธิ์ไม่ได้เต็มที่”
“วิชาหรือกระบวนท่ามันถ่ายทอดกันได้ไอ้กัลป์ แต่เรื่องของจิตใจไม่มีใครเปลี่ยนให้เอ็งได้นอกจากตัวเอ็งเท่านั้น ระหว่างรักษาตัวอยู่ที่นี่เอ็งต้องหาวิธีจัดการปัญหาข้อนี้ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินแก้”
องอาจกับตะโพนก็ไม่ยอมแพ้พวกแสน วางกับดักรอบกระท่อมของอัคนีจะได้รู้ตัวหากมีใครบุกรุก โดยไม่รู้เลยว่าแขกไม่ได้รับเชิญคนแรกที่จะมาถึงไม่ได้ยี่หระกับดักพวกนี้แม้แต่น้อย...
ตะเภานัดแนะกระรอกจะพาหนีตอนมาลัยไปหาหมอ สาวหมวยทายาทร้านกาแฟลองปลอมตัวเป็นกัลป์แล้วไม่ค่อยเหมือนเพราะรูปร่างเล็กกว่าและท่าจับคมแฝกก็ยังไม่แข็งแรง จงอางซึ่งจะตามไปช่วยพี่สาวอดหวั่นแทนไม่ได้ แต่ไม่มีทางเลือกดีกว่าเพราะกระรอกกับมาลัยไม่มีที่พึ่งแล้ว
หลังปะทะคารมครั้งล่าสุดดอกไม้ก็ผูกใจเจ็บกระรอก กลัวอีกฝ่ายไปบอกกัลป์จริงๆว่าตนแปรพักตร์เข้ากับแสนเพื่อเอาตัวรอดเลยยุแยงสิงโตให้ฉุดกระรอกตอนพามาลัยไปโรงพยาบาลและโยนความผิดทุกอย่างให้อินทรีย์
“คิดดูสิถ้าเกิดอะไรขึ้นกับนังกระรอกคนโปรดของนายแสน นายอินทรีย์จะโดนลงโทษยังไง”
“จะให้พวกเราฆ่าคุณกระรอกเหรอครับ”
“ไอ้โง่! ให้ฉุดต่างหาก จะปู้ยี่ปู้ยำยังไงก็ได้อย่าให้เหลือชิ้นดีละกัน นายแสนจะได้ยิ่งแค้นไอ้อินทรีย์”
สิงโตรู้ไม่เท่าทันดอกไม้คิดแต่เคียดแค้นอินทรีย์จนกลายเป็นเครื่องมือของเธอโดยไม่รู้ตัว
“เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน...โทษฉันไม่ได้นะนายแสน นายอยากมองข้ามหัวฉันก่อนมันถึงต้องเป็นแบบนี้!”
ooooooo
เพลิงในคราบอินทรีย์รู้ทันแผนของตะเภากับกระรอกทุกอย่างแต่ไม่กระโตกกระตากให้สองสาวใจเสีย แต่แกล้งพูดให้กระรอกกับมาลัยเอะใจว่าเขาอาจจับได้
กระรอกทำไม่สนใจเพราะตั้งใจจะหนี ต่างจากมาลัยที่สังหรณ์ใจไม่ดี แอบกระซิบลูกสาว
“กระรอก...แม่ว่าเรายกเลิกแผนเถอะ นายอินทรีย์นั่นเขาพูดอะไรแปลกๆเหมือนนกรู้ยังไงชอบกล”
