คมแฝก
ตอนที่ 5
รองเพชรพร้อมกองหนุนจากพื้นที่ใกล้เคียงมาดักรอ
กลางทาง เซ่งอาสาจัดการหวังประเดิมผลงานหลังแหกคุก แสนอนุญาตด้วยความลำพองใจว่ามือขวาคนใหม่จะจัดการได้ แต่แล้วก็ต้องหน้าตึงเมื่อเห็นว่ากัลป์โผล่มาขัดขวางเขาด้วย
“นี่มึงอีกแล้วเหรอไอ้กัลป์ มึงจะจองล้างจองผลาญกู ไปถึงไหน”
“ก็จนกว่าคนชั่วอย่างพวกมึงจะลงนรกกันไปให้หมด ถึงเวลาใช้กรรมแล้วไอ้แสน”
“มือมึงหายแล้วเหรอ พิกลพิการอย่างมึงตีคมแฝก กับกูไม่มีวันชนะกูหรอกไอ้กัลป์!”
แสนไล่ต้อนอดีตเพื่อนรักอย่างหนักหน่วงแต่ไม่ได้ผลเหมือนเคยเพราะข้อมือข้างถนัดของกัลป์ใช้งานคมแฝกได้แล้ว ส่วนองอาจแยกตัวไปช่วยพวกรองเพชรจับตัวเซ่งมือขวาคนใหม่ของแสนได้ในที่สุด!
ooooooo
แสนเห็นท่าไม่ดีรีบหนีไปก่อน ทิ้งกัลป์ให้มองตามด้วยความเสียดายก่อนจะไปสมทบพวกตำรวจ รองเพชรจะให้นำตัวเซ่งไปฝากขังที่โรงพักเมืองพลแต่หมวดนิตย์ก็โผล่มาโวยวายเสียก่อน
“ท่านรอง คุณทำแบบนี้หมายความว่ายังไง”
“มีปัญหาอะไรเหรอหมวด”
“ที่นี่มันเขตบึงโขงหลง คุณใช้อำนาจหน้าที่อะไรมาจับคนร้ายรายนี้”
รองเพชรมองมานิ่งๆก่อนตอกไม่ไว้หน้า “หมวด... ผมเป็นตำรวจ เหตุเกิดซึ่งหน้า ผมจะละเลยการปฏิบัติหน้าที่ได้ยังไง ว่าแต่คุณเถอะ...มาราชการอะไรแถวนี้ หรือว่ารับงานอะไรใครมา”
หมวดนิตย์เจ็บใจแต่ตอบโต้ไม่ได้เพราะไม่อยากถูกรองเพชรสงสัย ไหนจะถูกแสนกดดันให้เอาตัวเซ่ง
ออกจากคุกเมืองพลให้ได้อีก ได้แต่สงบสติอารมณ์และหาทางเดินเรื่องเพื่อเอาตัวรอดต่อไป...
เพลิงไม่ได้ไปร่วมขัดขวางการชิงตัวนักโทษ
แต่แอบไปดูหน้าเซ่งที่โรงพัก พลันภาพความทรงจำเมื่อหลายปีก่อนก็ผุดในหัว เขาเคยเจอเซ่งตอนแฝงตัวในคุกและมีโอกาสช่วยชีวิตอีกฝ่ายไม่ให้ถูกพวกนักโทษเจ้าถิ่นซ้อมจนตาย
เซ่งสัญญาจะตอบแทนบุญคุณหลังออกจากคุก เพลิงถอนใจยาวรู้ดีว่าเซ่งจะจำเขาได้หากเห็นหน้ากันชัดๆ จึงตัดสินใจเปลี่ยนแผนกะทันหัน
แม้จะบอกตัวเองว่าต้องเปลี่ยนแผนเพื่อความปลอดภัยของทุกคน แต่เพลิงก็อดห่วงความรู้สึกของตะเภาไม่ได้ เธอยังทำกระเง้ากระงอดใส่เขาเหมือนเคย แต่เขาไม่มีเวลาเล่นเอาเถิดเจ้าล่ออีกต่อไปต้องเร่งสารภาพความในใจ
“ตะเภา...เธอเชื่อในตัวฉัน...เชื่อในความดีและตัวตนที่แท้จริงของฉันไหม”
“โห...มาแปลก มาเข้ม จะไปบวชหรือไงเนี่ย”
เพลิงไม่ต่อปากต่อคำ สบตาเธอนิ่ง “เธอฟัง
ฉันให้ดีนะ...ต่อจากนี้ไปอาจจะมีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น แต่ไม่ว่ามันจะเลวร้ายสักแค่ไหน ฉันก็อยากให้เธอรู้ว่าฉันทำไปเพราะหวังดีต่อทุกคน”
“พูดอะไรประหลาดๆ ไม่สบายหรือเปล่า”
“สัญญาก่อนสิว่าเธอจะเชื่อใจฉัน”
ท่าทางจริงจังของเขาทำให้ตะเภางุนงงแต่ก็ตอบตกลงจะเชื่อใจเขา เพลิงยิ้มกว้างดึงตัวมากอดแน่น
ตะเภาเขินจนต้องแกล้งโวย “โหย...เอาเปรียบอีกแล้วเนี่ย”
“ดูแลตัวเองให้ดีนะตะเภา...ฉันไปก่อนนะ”
ooooooo
