คมแฝก
ตอนที่ 5
ดอกไม้หลอกล่อด้วยเพลิงสวาทเร่าร้อนจนแสนคลายสงสัย หลงระเริงไปกับการปรนเปรอของเธอจนไม่ทันระวังว่าเธอจะแอบได้ยินแผนการชิงตัวนักโทษในวันรุ่งขึ้น
ข้อมูลการนัดพบที่ต่างหมู่บ้านติดชายแดนทำให้ดอกไม้แทบอดทนรอให้ถึงเช้าไม่ไหว แอบออกจากเรือนใหญ่ของแสนไปหากระรอกที่บ้านอัญชันแต่เช้าตรู่
กระรอกร้อนใจมากหาทางออกจากบ้านอัญชันไปส่งข่าวให้กัลป์พี่ชายคนเดียวที่บ้านตะโพน แต่เพราะมัวรีบจึงไม่ทันมองให้ดีโถมตัวกอดองอาจเพราะคิดว่าเป็นพี่ชาย
“ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เจอพี่ ตอนที่องอาจบอกว่าพี่อยู่กับลุงตะโพน ฉันนึกว่าเขาล้อเล่นเสียอีก”
องอาจแกล้งทำเป็นเขิน “เอ่อ...กระรอก...คือองอาจ...”
“องอาจเขาเป็นคนดีจ้ะพี่ ถึงจะบ้าบอไปนิด ทะลึ่งไปหน่อย แต่เขาก็ไม่เคยเอาเปรียบฉันเลย”
กระรอกหน้าแดงกอดคนที่คิดว่าเป็นพี่ชายแน่น จนกระทั่งสัมผัสได้ถึงความผิดปกติที่หลังของเขา
“พี่กัลป์...รอยสักของพี่หายไปไหน”
“นั่นสิ...ของแท้ต้องมีรอยสักเนอะ”
น้ำเสียงทะเล้นทำให้กระรอกตัวชา ก่อนตั้งสติได้ตบหัวองอาจที่ทำเนียนหลอกให้เธอกอดตั้งนานสองนาน
องอาจจับหัวตัวเอง โอดเสียงอ่อย “โอ้ย...ตบหัวทำไมลูกพี่”
“ไหนบอกว่าพี่กัลป์อยู่ที่นี่ แล้วทำไมถึงเป็นนาย”
“อ้าว...ก็อยู่ด้วยกันไง”
“แล้วทำไมไม่บอกแต่แรกว่าไม่ใช่พี่กัลป์!”
“ก็ว่าจะบอกแต่ลูกพี่เล่นพูดไม่หยุดเลยไม่อยากจะขัดคอห่าน...พูดอะไรไม่ออกเลย”
กระรอกเงื้อมือจะตบซ้ำแต่ชะงักมือไว้ เปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างเมื่อเห็นกัลป์เดินมาหา...
ooooooo
กระรอกไปส่งข่าวจากดอกไม้ให้กัลป์เตรียมขัดขวางการชิงตัวนักโทษของพวกแสน ส่วนอัญชันแอบเอามีดโกนใส่ปิ่นโตอาหารฝากสมุนของแสนนำไปให้เพลิง
เพลิงใช้ใบมีดของอัญชันตัดโซ่ปลดมือและเท้าตัวเองหนีไปได้โดยที่พวกสมุนของแสนไม่รู้เรื่อง ส่วนกัลป์กับองอาจนำเรื่องที่ได้ฟังจากกระรอกไปบอกรองเพชร ซึ่งเพิ่งหายดีและจะออกจากโรงพยาบาล
รองเพชรทราบเรื่องแล้วถอนใจยาว “คุณแน่ใจนะว่าคนที่นายแสนเอ่ยถึงคือนายเซ่ง”
“สายของผมรายงานมาแบบนั้น นายเซ่งคือนักโทษที่นายแสนจะชิงตัว”
“ถ้าอย่างนั้นก็น่าจะเป็นเซ่ง พยัคฆภูมิ...นักฆ่าร้อยศพ อดีตมือขวาของพ่อนายแสน”
กัลป์คุ้นชื่อเซ่งแต่ยังไม่เคยเจอหน้า รองเพชรจึงให้ข้อมูลที่เคยได้ยิน
“เขาลือกันว่าฝีมือมันร้ายกาจมาก แต่ดันพลาดท่าตอนขนยาเสพติดข้ามแดนเลยติดคุกที่เรือนจำริมโขงฝั่งโน้น”
“เราไม่มีข้อมูลมากเท่าไหร่ รู้แค่ว่ามันจะชิงตัววันนี้”
“จะชิงตัวตอนไหนไม่สำคัญ เพราะถึงยังไง...มันก็ต้องกลับมาที่เมืองพล เราจะไปดักรอมัน กานพลูไปวิทยุขอกำลังเสริมจากพื้นที่ใกล้เคียงและแจ้งให้ติดอาวุธหนักมาด้วย”
ทุกฝ่ายเร่งดำเนินการ โดยเฉพาะพวกแสนที่บุกชิงตัวเซ่งออกจากที่คุมขังอย่างอุกอาจ เซ่ง พยัคฆภูมิ อดีตมือขวาของสนพ่อของแสนรอจังหวะอยู่แล้ว และไม่รอช้าวิ่งตามสมุนของแสนไปที่รถ
แสนยินดีมากได้เจอหน้าเซ่งอดีตมือขวาของพ่ออีกครั้ง
“คนสนิทของพ่อสนก็เหมือนญาติสนิทของฉัน ต่อจากนี้ไปนายเซ่งก็คือมือขวาของแสน ราชสีห์”
“แน่นอนนายแสน ใครก็ตามที่เป็นปฏิปักษ์กับนายแสน ฉันจะฆ่ามันเอง!”
แต่หนทางชิงตัวนักโทษของแสนก็ไม่ราบรื่น
