ตอนที่ 12
ดอกไม้ขาดใจตายหลังจากนั้น กัลป์เสียใจมาก ถึงไม่ได้รักแต่ไม่คิดให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าเวทนาขนาดนี้...
ooooooo
มั่นหนึ่งในสมุนเอกของแสนถูกรองเพชรยิงตาย แสนโกรธมากและเร่งเจมส์ให้ลงมือตามแผนใหญ่ แต่เจมส์ยับยั้งไว้เพราะเพิ่งได้รายงานจากสายข่าวในพระนครว่าจะมีกำลังเสริมถูกส่งมาเมืองพล
แสนไม่ยี่หระอยากทำทุกอย่างให้สำเร็จเพื่อครองเมืองพล และองอาจกับเพลิงซึ่งตัดสินใจกลับมาช่วยพวกกัลป์ก็รู้ทันเพราะข้อมูลจากประชาทำให้ปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้
กระรอกเห็นหน้าองอาจอีกครั้งก็ดีใจยอมให้เขาดึงมือไปกุม
“หน้าของลูกพี่นี่อยู่ในใจของผมตลอดเวลา ทั้งยามกิน ยามนอน ยามหลับ ยามตื่น”
“แหม...มันจะเกินไปหรือเปล่า”
“ไม่เกิน...เห็นหน้าลูกพี่ทุกเวลาทุกวินาที หกสิบวินาทีเป็นหนึ่งนาที หกสิบนาทีเป็นหนึ่งชั่วโมง ยี่สิบสี่ชั่วโมงเป็นหนึ่งวัน เห็นไหมคิดถึงตลอดเวลาจริงๆ”
คำหวานขององอาจทำให้กระรอกเขินมากเสถามถึงดวงใจ องอาจบอกว่าน้องสาวร้องขอตามมาด้วย เขาต้องเอาไปฝากไว้ร้านกาแฟของปานกับแจ้ให้ตะเภากับจงอางช่วยดูแล
เพลิงไม่ได้ไปสมทบกับพวกกัลป์เหมือนองอาจ แต่สวมบทบาทอินทรีย์ไปช่วยเข้มกับขวานสองสมุนของแสนจากคุกชายแดนกลับไปไร่ราชสีห์เพื่อตบตาทุกคน
แสนไม่ติดใจเรื่องเพลิง สมองหมกมุ่นเรื่องแผนยึดเมืองพล ประกาศกร้าว
“พวกมึงกลับมาก็ดีแล้ว ตอนนี้กูมีงานใหญ่จะต้องทำ”
“งานอะไรเหรอครับนาย”
“เตรียมตัวให้พร้อม แล้วกูจะให้พวกมึงทุกคนได้เห็นว่าสงครามเมืองพลจะเปิดฉากยังไง...”
อัญชันแอบได้ยินแผนของแสนเลยคิดจบปัญหาด้วยตัวเอง แสร้งเอาใจนำของว่างไปให้แต่พกมีดไสยดำซึ่งขโมยจากกัลป์ติดไม้ติดมือไปด้วยหวังปลิดชีพเขาตอนเผลอ
“พี่แสนไม่อยากรู้เหรอว่ากัลป์อยู่ที่ไหน”
“ไหนลองบอกมาสิว่ามันอยู่ที่ไหน”
แสนหรี่ตาไม่ไว้ใจน้องสาวนอกไส้ แล้วถึงกับ
ตาลุกเมื่อเห็นมีดไสยดำในมือเธอ
“มีดไสยดำ...เจ็บแสบมากนะอัญชัน พี่รักเธอ
แต่เธอคิดจะฆ่าพี่กี่ครั้งกี่หนแล้ว”
“ก็คนเลวอย่างแก มันสมควรตาย แผ่นดินนี้มันจะได้สูงขึ้น”
“ดีแล้ว...เธอจะได้เห็นว่าแผ่นดินเมืองพลมันจะต้องพินาศไปพร้อมไอ้กัลป์ด้วยน้ำมือคนเลวๆอย่างฉัน!”
ooooooo
แสนโกรธมากที่อัญชันคิดฆ่าเขา ลากตัวน้องสาวนอกไส้ไปฝากขังกับเจมส์ ผู้พันฝรั่งมองอัญชันอย่างหื่นกระหายแต่พยายามเก็บอาการปลอบใจแสน
“ผมจะดูแลคุณอัญชันเอง คุณจะได้ทุ่มเทให้ภารกิจ ของเราอย่างเต็มที่ สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้คือสร้างความวุ่นวายระส่ำระสายในเมืองนี้ แล้วผมกับทหารของผมในฐานะพันธมิตรร่วมรบกับรัฐบาลไทยจะเข้าควบคุมรักษาความสงบเรียบร้อยในเมืองพล เมื่อสถานการณ์เข้าสู่สภาวะปกติ คุณจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างตามที่เราได้ตกลงกันไว้”
อัญชันฟังแผนการของเจมส์กับแสนแล้วของขึ้น
“สันดานนักล่าอาณานิคมอย่างพวกแกไม่เคยเปลี่ยน ไม่ว่าจะสมัยล่องเรือมาหรือขึ้นเครื่องบินเจ็ต วางท่าเป็นมหามิตรแต่คิดกอบโกยทรัพยากรประเทศอื่น ไม่อยากเชื่อเลย นายแสนปล่อยให้ฝรั่งสั่งโน่นนี่...นี่เหรอเจ้าพ่อเมืองพล”










