คมแฝก

อินทรีย์มือขวาคนใหม่ไม่อยู่ สิงโตจึงรับหน้าที่คนสนิทแทนจนได้รู้ว่าเจ้าพ่อเมืองพลมีแผนร้ายกาจร่วมกับเจมส์จะแยกดินแดนเมืองพลเป็นอิสระจากแผ่นดินไทย!

แสนยอมเผยความลับสุดยอดกับสิงโตเพราะไว้ใจ โดยเฉพาะเหตุการณ์สำคัญเมื่อวันก่อนตอนเขาเจรจากับเจมส์ที่หนองน้ำเมืองพล เจมส์กับชาญช่วยกันกล่อมให้เขายอมตกลงตามแผนขั้นสุดท้ายเพื่อผลประโยชน์จากน้ำมันในหนองน้ำเมืองพล

เจมส์เตรียมการมานานหลังจากค้นพบแหล่งน้ำมันแห่งนี้จากแผนที่สำรวจของทหาร และเพื่อการนี้เขาจึงไม่ลังเลจะฆ่าทุกคนที่ขวางหน้า ไม่เว้นแม้แต่ชาวบ้านตาดำๆเจ้าของที่ที่แข็งขืน

สิงโตเบิกตาโพลงด้วยความคาดไม่ถึง แต่คงไม่เท่า แสนที่ได้รับรายงานจากสมุนว่าอัญชันกลับมาแล้ว!

อัญชันไม่มีท่าทียินดียินร้ายแต่แสนกลับสุขใจมากที่เห็นหน้าเธออีกครั้ง

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงกลับมา”

“ฉันทรยศพี่ ฉันสมควรโดนลงโทษ”

“พี่เคยบอกแล้วไงว่าตระกูลราชสีห์มีเหลือแค่เราสองคน แล้วพี่จะทำลายน้องได้ยังไง”

“ฉันรู้ว่าพี่รักฉันและที่มากกว่านั้นก็คือพี่ต้องการฉัน เพราะมีฉันคนเดียวเท่านั้นที่เคียงข้างพี่ในวันที่ไม่เหลือใคร”

“พี่จำได้ ดังนั้นในโลกนี้ถึงไม่มีใครแทนที่อัญชัน”

แสนพูดจากใจจริงและอัญชันก็เชื่อเช่นนั้น ยื่นข้อเสนอทันที

“ไม่ว่าพี่แสนจะให้ฉันอยู่ในฐานะอะไร ฉันก็ยินยอมเป็นทุกอย่างแลกกับเพียงสิ่งเดียว...พี่แสนต้องหยุดแสวงหาอำนาจเสียที แผ่นดินนี้ถูกพี่ทำลายมาพอแล้ว...แล้วชีวิตฉันจะยกให้พี่แสน ฉันจะยอมเป็นของพี่แสนตลอดไป”

ระหว่างที่แสนครุ่นคิดพิจารณาข้อเสนอของอัญชัน องอาจกับเพลิงตามสืบเรื่องเบื้องหลังความตายของพ่อแม่องอาจจากประชา อดีตเจ้าของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ประชาหน้าเจื่อนด้วยความรู้สึกผิด สภาพพิกลพิการของเขาเวลานี้เป็นเพราะถูกแสนทำร้ายจากกระแสข่าวเรื่องพวกฝรั่งแสวงหาผลประโยชน์จากแผ่นดินไทยเมื่อหลายปีก่อน...

กัลป์ไม่รู้เรื่องแผนร้ายของแสน หมกมุ่นเรื่องของอัญชันจนกระรอกเป็นห่วง ต้องไปปรับทุกข์กับตะเภา

“ถามอะไรก็ไม่ยอมพูด นี่ฉันไม่รู้จะปลอบยังไงแล้ว”

“ปล่อยพี่เขาไปเถอะกระรอก พี่กัลป์คงท้อ เพื่อนก็หนี คนรักก็ไม่อยู่แถมคมแฝกคู่ใจก็โดนไอ้แสนเอาไป”

ตะโพนทนเฉยไม่ไหว หอบคมแฝกที่เขาทำเองโยนโครมตรงหน้ากัลป์

“นี่ไงคมแฝกของเอ็งไอ้กัลป์ เอ็งถูกใจอันไหนก็หยิบไปได้เลย แต่จำไว้ว่าห้ามท้อให้ข้าเห็นอีก ไม่อย่างนั้น ข้าจะใช้คมแฝกฟาดกบาลเอ็ง เกิดเป็นลูกผู้ชายจะมัวหดหัวอยู่ทำไมวะ ถึงหมดหนทางก็ต้องสู้”

“แต่คมแฝกที่ไอ้แสนได้ไปมันคือคมแฝกแสงอัคคีนะลุง”

“เอ็งบอกไม่ใช่เหรอว่าคมแฝกแสงอัคคีเป็นแค่ไม้พิเศษ ไม่ใช่ของวิเศษอะไร แล้วสัปเหร่ออย่างข้าต่อโลงมาเป็นร้อย ทำไมจะทำคมแฝกดีๆบ้างไม่ได้วะ...”

กัลป์มีแรงฮึดสู้อีกครั้ง เช่นเดียวกับดอกไม้ที่คับแค้นใจโชคชะตาของตัวเอง ไม่เคยสมหวังในรักไม่ว่ากับใครจึงพาลพาโลโยนทุกอย่างให้เป็นความผิดของอัญชัน

ดอกไม้ผสมยาพิษลงเครื่องดื่มให้อัญชันและบังคับให้ดื่ม อัญชันพยายามหนีแต่ถูกจับตัวไว้