คมแฝก
ตอนที่ 10
“ไหวสินาย...ก็นายเป็นคนพูดเองว่าอยากให้ฉันทำคุณไถ่โทษ แล้วอีกอย่าง...พี่เซ่งเป็นคนฝากงานให้ฉัน ฉันไม่อยากให้ดวงวิญญาณของพี่เซ่งต้องผิดหวัง”
“อย่างน้อยการตายของไอ้เซ่งก็มีคุณค่าสำหรับมึง”
แสนนั่งหน้านิ่ง เพลิงดูไม่ออกว่าคิดอะไร โดยไม่รู้เลยว่าสิงโตกับมั่นสมุนเอกของแสนจับตามองห่างๆ
“รู้อย่างนี้กูฆ่ามันให้ตายก็ดี ไม่น่าปล่อยมันไว้เลย”
“ไม่ต้องห่วงพี่สิงโต มีโอกาสเมื่อไหร่ ผมเล่นมันแน่!”
เพลิงสวมบทอินทรีย์แอบฟังแสนกับเจมส์คุยกัน หูผึ่งเมื่อเจมส์มีแผนเก็บรองเพชรที่กำลังจะย้ายกลับมาเมืองพล แสนไม่อยากเชื่อหูเสนอให้ยัดเงินสินบนเพื่อย้ายรองเพชรอีกรอบแต่เจมส์ใจร้อน
“งานใหญ่กำลังรอเราอยู่ ทุกอย่างที่เราสั่งสมมา มันถึงเวลาต้องลงมือแล้ว...”
กัลป์ซุ่มตัวกับองอาจดักรอโจมตีพวกแสนตามแผนลวงของเพลิง สองหนุ่มอยู่ในชุดพรางตัวพร้อมอาวุธครบมือ
“นี่เราจะทำตามแผนของไอ้เพลิงจริงๆเหรอกัลป์ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้หมอนั่นมันเป็นใครกันแน่”
“อย่างน้อยมันก็เคยช่วยชีวิตพวกเราเอาไว้ ฉันไม่เชื่อหรอกว่ามันจะอยู่ข้างไอ้แสน”
“แต่เราไม่รู้อดีตของมัน เราจะไว้ใจมันได้ยังไง”
“ถ้าอย่างนั้น...นายก็เล่าอดีตของนายให้ฉันฟังบ้างสิองอาจในฐานะที่เราเป็นเพื่อนกัน...ผู้หญิงที่ชื่อดวงใจเป็นใคร ตอนที่นายหมดสตินายละเมอถึงแต่ชื่อนี้”
องอาจมีสีหน้าอึกอัก อยากบอกเรื่องตัวเองแต่จำต้องเก็บไว้ก่อน
“ขอโทษนะเพื่อน...ฉันบอกนายไม่ได้ว่าฉันเป็นใคร แต่ดวงใจคือน้องสาวของฉัน”
“แล้วเกิดอะไรขึ้นกับเธอ”
“พ่อของฉันเป็นนักข่าว เป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น วันนึงท่านลงข่าวต่อต้านกองทัพของพวกฝรั่งที่มากอบโกยผลประโยชน์บนแผ่นดินไทยโดยมีไอ้แสนร่วมมืออยู่ด้วย ตอนนั้นฉันต้องกลับไปทำงานต่อที่กรุงเทพฯ ฉันไม่รู้เลยว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่ครอบครัวได้อยู่กันพร้อมหน้า”
เสียงกรีดร้องของดวงใจดังก้องในหัว องอาจขบกรามแน่นเมื่อคิดถึงสภาพน้องสาวคนเดียว
“พ่อแม่ของฉันถูกฆ่า ส่วนดวงใจน้องสาวของฉันก็กลายเป็นคนเสียสติ”
“บางทีเพลิงก็อาจจะมาเพื่อเหตุผลเดียวกับเรามาเพื่อทวงถามความยุติธรรม”
“ฉันก็ภาวนาให้เป็นแบบนั้น...”
ooooooo
ในที่สุดเวลาที่พวกกัลป์รอคอยก็มาถึง เพลิงพาพวกแสนมาถึงจุดนัดหมาย ตะเภากับจงอางซึ่งรับหน้าที่ดูต้นทางรีบวิ่งมาบอกกัลป์กับองอาจให้เตรียมตัว
เป้าหมายของแผนเพลิงวันนี้คือทำให้แสนวางใจในตัวเขามากกว่าเก่า และเพื่อให้แสนตายใจเขาต้องสร้างวีรกรรมสมุนตัวอย่างจะได้รับความไว้วางใจกว่าสมุนคนอื่น และนั่นคือหน้าที่พวกกัลป์จะแสร้งบุกโจมตีพวกแสนระหว่างกลับจากที่พักของเจมส์กลับไร่ราชสีห์
แสนโดนลอบกัดก็โกรธมากสั่งสิงโตให้ไปบุกแต่สมุนเอกส่ายหน้า
“ไม่ไหวครับนาย มันยิงกราดเป็นห่าฝนเลยครับ”
“ไอ้เลวเอ๊ย...ไอ้ขี้ขลาด”
เพลิงลอบยิ้มที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน เสนอตัวทันที
“ผมเองครับนาย”
แสนไม่ทันห้ามเพลิงในคราบอินทรีย์ก็ชักปืนกราดยิงโต้ตอบ เดินฝ่าระเบิดและห่ากระสุนอย่างไม่กลัว เกรงสิ่งใด กัลป์กับองอาจเห็นดังนั้นก็แกล้งถูกยิงตกน้ำให้สมจริง
